Alles handwerk

Wij kijken graag naar de Duitse televisie en dan met name naar de NDR. Niet alles is natuur even interessant, maar vooral programma’s over de regio bieden vaak heel leuke dingen.

Vorige week keken we naar “Rund um den Michel“, met een aantal onderwerpen speciaal uit Hamburg. En dit keer zagen we onder andere hoe jonge zeilers een heel eigen bedrijf hadden op gezet.

Ze hebben de zeeën en oceanen al bevaren, weten dat het materiaal goed en sterk moet zijn, dat je moet kunnen vertrouwen op je uitrusting. En daarom bouwen ze nu zeilboten. Alles komt aan bod van de boeg tot de schroef, van het zeil tot de touwen.

Bron: Google foto’s

En touwwerk maken is al lang aan Hamburg verbonden. Wie aan een van de jongens vraagt waar hij werkt, dan zegt hij “Op de Reeperbahn”.

Wie denkt aan kleine kroegen, drinkgelagen en oh-la-la!! heeft het volkomen fout.

Een Reeperbahn is net als de lijnbaan, een bedrijf waar touwen worden gemaakt. Vroeger vooral van vlas of andere vezels, maar tegenwoordig ook van kunststof. Dun of dik, allemaal sterk en vele tientallen of honderden meters lang.

Ineens begrijp ik dat de naam Lijnbaan voor Rotterdam niet zo maar toevallig gekozen is.

Met liefde

Quilt by Linda Neal / baked with love

Met liefde gebakken” heet deze quilt, die gemaakt werd door Linda Neal uit Texas. Ze won daarmee de 2e prijs op The great Wisconsin Quilt Show 2024. De quilt is een eerbetoon aan haar grootmoeder en ze wilde er de sfeer uit haar grootmoeders keuken mee uitbeelden.

Ik ben geen quilster, maar wel een bewonderaar van dit soort werk. Niet alleen de vaardigheden, de lay-out en de materialen, maar vooral de liefde en het geduld om iets dergelijks te maken, maken dit tot iets bijzonders.

Wat wordt daar gemalen?

Molen bij Woudsend (foto uit mijn archief)

Het is helemaal hip en “in” om zelf brood te bakken. En dat niet alleen, het is ook leuk. Soms een beetje tijdrovend, maar wel erg bevredigend. Je weet wat er in zit en meestal is dat niet meer dan water, meel, zuurdesem (maar je kunt ook gist gebruiken) en wat zout.

Als je eenmaal een zuurdesem aan de praat hebt, blijft die met minimale zorg leven in de koelkast. En wil je brood gaan bakken, dan pep je het ook weer snel op. In mijn koelkast staan inmiddels twee soorten, van volkoren meel en van gewone bloem.

Maar er is ook meel nodig. Dat kun je natuurlijk in de supermarkt kopen, maar ik haal mijn broodmeel liever bij de molen, Molen Windlust in Nieuwerkerk aan de IJssel. De winkel bij de molen wordt gerund door mensen met een beperking. Zij runnen ook een klein restaurantje, waar je -op doordeweekse dagen- na de inkopen lekker even kunt bijkomen met een kopje koffie en iets lekkers.

Er zijn nog redelijk wat molens in Nederland en bij vele kun je meel en andere producten kopen. Op deze website kun je adressen van molens in jouw buurt vinden.

Collage (9)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Voor de 8e collage waren de woorden: petrol, scooter, identiteit, glitter en creatief bezig zijn.

Na veel zoeken had ik eindelijk een geschikt papiertje met een patrolkleur, zelf nog een strookje met een patroon. Het effen papier emboste ik met cijfers en bewerkte ik met wat zilververf. De glitter haalde ik uit een lintje, maar ook uit de glimsteentjes die ik op de scooter plakte.

Een afstekend lintje met een strikje en de zelfgemaakte bloemen die ik vaak op mijn kaarten plak, maakten de “creatieve touch” compleet.

Bij identiteit dacht ik meteen aan een QR-code, die ik nooit had. Maar later plakte ik mijn KnutzEls-avatar er op en dat past echt veel beter bij deze collage.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Niet vergeten

Vorige week gingen we naar een optreden van Ernst de Corte, de zoon van Jules. In een zeer onderhoudend programma kwamen veel van de liedjes van Jules de Corte aan bod. Maar hij schreef er ruim 3000, dus allemaal horen was onmogelijk.

In de jaren 60 en 70 was Jules de Corte vaak op radio en TV te horen. Een herkenbare stem, mooie teksten, waarbij Jules zichzelf begeleidde op de piano. Maar vaak ook met arrangementen van anderen.

Jules de Corte overleed in 1996 en zijn teksten raakten een beetje in de vergetelheid. Dat is zonde, want wie er vandaag naar luistert, krijgt het gevoel dat ze nog maar kort geleden geschreven zijn. Ze zijn nog steeds beklemmend actueel, to the point.

Het publiek luisterde, net als wij, ademloos en herkende veel van de liedjes. En natuurlijk werd aan het eind “Ik zou wel eens willen weten…” meegezongen.

Een voorstelling van DeCorte en consorten is nog in meerdere theaters te zien. Je kunt het vinden op de speellijst op de website.

En omdat muziek niet alleen op maandag mag, maar op alle dagen kan, vandaag Jules de Corte met “van goede wille”

Bron: YouTube / Izak Boom | als de clip niet start, dit is de link

Maandag met muziek

Net als voorgaande jaren begin ik de week met muziek. Met melodieën die vrolijk maken, je ontroeren, waarom je soms om moet lachen of die je zo raken, dat je even stil moet gaan zitten. Modern, een beetje klassiek, uit de jaren van mijn jeugd, songs van nu of strepige opnames uit de oude doos. Kortom, van alles wat en hopelijk voor elk wat wils.

Nog even kom ik terug op Internationale Vrouwendag. Want hoewel we hier in Nederland al best een heel stuk zijn opgeschoten met de vrouwen emancipatie, zou het best elders in de wereld nog veel beter kunnen. Daarom zingt Coby Schreiner “Er is een land waar vrouwen willen wonen”.

Als de clip niet start, dit is de link

Lekker makkelijk

Bron: Facebook / Unbelievable facts

Voor mensen die zo nu en dan al dat gedoe met een zuurdesem starter en het regelmatig “voeden” niet meer kunnen. Ze gaan een lange tijd op vakantie en ja, wie zorgt er dan voor dat potje ijn de koelkast?

In Zweden is daar een oplossing voor. Je brengt je pot met zuurdesem naar een hotel. Daar zorgen ze dan met liefde en regelmaat voor jouw zuurdesem.

Er zijn diverse andere manieren om je starter in leven te houden.

Maar, ach waarom ook niet? Een zuurdesem hotel, je moet er maar opkomen.

Emancipatie

Vandaag, 8 maart, is het Internationale VROUWENDAG. Eigenlijk idioot dat daar een speciale dag voor is. Vrouwen maken toch de helft uit van de wereldbevolking. Maar mannen hebben nog al eens de neiging hun rol belangrijker te maken en vrouwen en hun werk over het hoofd te zien. Niet zelden werd een uitvinding van een vrouw moeiteloos overgenomen door een man. Die dan met de eer ging strijken.
Maar er zijn een aantal uitvindingen waar vrouwen wel krediet voor krijgen. En zeker niet de simpelste zaken werden door vrouwen uitgevonden.

Stephanie Kowlek (Bron: Google fotos / Forbes)

Stephanie Kowlek, een chemicus, vond Kevlar uit, een supersterke vezel, waarvan van alles gemaakt kan worden.
Zij bedacht daarnaast ook dat die vezel uitstekend gebruikt kon worden in textiel en vond daarmee het kogelvrije vest uit.

Marie Curie / Bron: Wikipedia

Natuurlijk mag Marie Curie in deze opsomming niet vergeten worden. Met eindeloos geduld en toewijding ontdekte zij de radioactiviteit. Dankzij haar vondst is er enorme vooruitgang geboekt bij het opsporen van ziektes en de genezing ervan.
Jammer genoeg hebben mannen diezelfde radioactiviteit gebruikt om er afgrijselijke wapens mee te maken.

Grace Hopper / Bron: Wikipedia

En wie meent dat computerprogramma’s en computertalen bedenken voorbehouden aan mannen is, vergist zich.
Grace Hopper nam in de oorlog dienst, hoewel eerst afgewezen, bij de Amerikaanse marine en bereikte de rang van admiraal. Maar na de oorlog specialiseerde Grace Hopper de computertaal COBOL, die ook nu nog in gebruik is. Zij schreef daarvoor het eerste computer handboek.

Er zijn natuurlijk nog heel veel meer vrouwen die een stempel op deze wereld hebben gezet.

Juist vandaag zette ik deze vrouwen graag in het zonnetje.

Favoriet

Elisabeth van het blog BussyBessy vraagt ons een jaar lang onze favorieten op te geven. Dat loopt van je favoriete muziek naar je favoriete seizoen en alles wat daartussen kan liggen. Kijk eens op haar blog. Misschien wil je alsnog aansluiten.

Dit keer vroeg Elisabeth ons welke plant of bloem favoriet is. Tja, welke eigenlijk niet, dat zou pas opschieten. Want er is aan elke bloem of plant wel wat leuks te ontdekken.

Al zijn ze echt niet allemaal even leuk. Want sommige tuinplanten woekeren en heb je liever niet in de border, kamerplanten worden soms te groot en passen dan weer niet in de kamer. Of je huis is er niet zo geschikt voor, te weinig zonlicht of juist te veel…..

Echt een hekel heb ik er niet aan, maar die stekelige cactussen kunnen me niet altijd bekoren, net zo min als lelies. Lelies in de tuin, nou vooruit. Maar van lelies in een vaas kom ik het liefst snel af. En je kunt me alle kleuren bloemen geven, maar liever geen witte. Ze zijn niet echt lelijk, maar ik associeer dat me droefenis, rouw.

Vroeger kocht ik regelmatig bloemen, maar nu heb ik ze liever in de natuur en in het seizoen. Vanaf de eerste puntjes van de tulpenbollen en crocussen tot aan de laatste herfstasters, die een nog een beetje kleur aan de somberheid geven.

Wil je zien wat anderen schreven over hun favoriet, kijk dan ook even bij BussyBessie.

Chocolade

Er zijn al heel veel oude merken verdwenen. De Haagsche hopjes worden niet meer gemaakt, de Punselie koekjes worden niet meer gebakken.

En weer is een bekend Nederlands merk ter ziele. Droste, van het blikje met cacaopoeder, de flikken, de ronde doos met daarin zo mooi de chocolaatjes in een cirkel.

In mijn voorraadkast staat nog wel steeds zo’n mooi blikje en ja, daar bewaar ik cacaopoeder in.

Maar ik zal ook de flikken missen. Ik kocht nog wel eens zo’n rol. Maar de beste herinnering heb ik vooral aan zo’n ronde doos met al die flikken keurig in het gelid.

Wat blijft is herinnering.