In dit lied, gezongen door Simone Kleinsma, is de tekst van Willem Wilmink en de muziek, ja natuurlijk, van Harry Bannink.
Onbegrijpelijk
Moeilijke besluiten zijn soms onvermijdelijk. Maar als je ze dan moet nemen, laten het dan toch vooral logische besluiten zijn.
Want wie kan me nou de logica uitleggen van het kabinetsbesluit om de musea, dierentuinen en arboretums te sluiten? Dat zijn toch bij uitstek plekken waar het publiek niet al te talrijk zal zijn. In dierentuinen en zo loop je meestal in de open lucht, dus dan is het helemaal van de zotte dat je daar niet heen mag.
Is het dan bij het tuincentrum, de IKEA of de bouwmarkt beter? Veiliger…? Ik kan het me nauwelijks voorstellen.
Maar goed, het is zo en voorlopig moeten we er mee leren omgaan. Zelf hebben Leo en ik al lang niet meer gewinkeld. We halen hooguit in sneltrein tempo de nodige boodschappen.
Ons zal je dan morgen ook niet op “Black Friday” vinden. Wij blijven wel lekker thuis of, als het goed weer is, lopen ons rondje in de buurt. Met veel frisse lucht en weinig andere mensen.
Deel dit op:
Vliegveld
Lang, lang geleden had ik een collega, met een vriend die aan zweefvliegen deed. In die tijd een nogal bijzondere hobby en misschien is dat het nog wel.
Regelmatig vertelde ze over allerlei uitstapjes en regelmatig viel daar bij de naam “Seppe”. Ik had er nog nooit van gehoord, maar leerde dat Seppe een vliegveldje was in de buurt van Breda.
Maar laatst zag ik ergens iets staan over “Breda International Airport” en ook daar had ik nog nooit van gehoord. Bleek dat dus het vroegere Seppe te zijn.
In deze tijd, waarin vliegen niet meer zo gewild is, lijkt me de naam nogal overdreven. Maar ja, het klinkt natuurlijk wel veel chiquer 😉
Deel dit op:
Ongewoon
Ik moet al ontelbare keren een hartige taart gemaakt hebben. Heel vaak met prei, soms met een ander vulling. Met vis, met vlees of geheel vegetarisch. Maar de mogelijkheden zijn natuurlijk eindeloos.
Vorige week maakte ik deze taart, uit de laatste Allerhande. Een taart gevuld met bloemkool, rode ui en oude kaas.
Het leek me zo op het eerste gezicht erg lekker. Maar toen ik het recept eens goed bekeek, zag ik dat de bloemkool er rauw inging en daarover had ik zo mijn twijfels…
Maar… geheel onterecht. Want die taart was echt lekker. De bloemkool was knapperig, fris en combineerde prima met de rode ui.
En niet onbelangrijk, die taart was zo klaar gemaakt. Dat kan zelfs van te voren. Dus echt een recept voor drukke dagen.
Deel dit op:
Muzikale maandag
Hier thuis klinkt heel vaak de muziek van Mark Knöpfler. Hopelijk bevalt dit nummer “”What it is” jullie ook
Deel dit op:
Kleur
Al wandelend ontdek je op dit moment de mooiste kleuren in de natuur. En dan valt me altijd op dat, hoe verschillend ze ook zijn, er nergens een combi is die vloekt. Dit in tegenstelling tot de keuzes die je in sommige etalages of advertenties ziet.
Groen, geel, rood, wat flets blauw of zacht lila. Alles laat zich moeiteloos combineren. En dat vind ik dan weer fabelachtig. Ik put er, in deze gekke tijd, op de een of andere manier ook een beetje troost uit. Wat volgens mij heel veel andere mensen ook doen. Nu we niet meer zo ver en veel kunnen reizen, zoeken we het dicht bij huis. En vinden we schoonheid in de natuur om ons heen.
Voor deze kleurenpracht hoef ik niet eens ver te lopen. Naast het hek van ons voortuintje staat op dit moment de esdoorn zich druk te maken.
Van mij mag hij dat nog wel even blijven doen. Maar ja, straks komt de wind en zie ik alleen nog kale takken.
Maar ook, en dat is hoopvol, de knopjes van de bladeren die in het voorjaar weer uit zullen komen.
Deel dit op:
Natuur in de stad
Soms ben ik een echte huismus, soms moet ik er beslist even tussen uit. En omdat onze actieradius nu wel een beetje beperkt is, zijn het maar kleine uitstapjes.
Maar kom op, wie het kleine niet eert….! Dus stapten we in de auto en reden we naar Het Park. Konden we meteen nog wat boodschappen doen bij de grote oosterse toko.
Het was al weer heel lang geleden dat ik in het Park was. Vroeger, ja toen kwam ik er bijna elke dag. Op weg naar mijn werk. Maakte ik er foto’s, dia’s eigenlijk. Die foto’s van toen ga ik binnenkort eens opzoeken en nog eens goed bekijken. Want in die meer dan 40 jaar is er natuurlijk wel het een en ander veranderd. Maar -gelukkig- ook nog wel wat bewaard gebleven.
Er zijn plannen om het Park in oude luister te herstellen. De grasvelden hebben in de loop der tijd nogal te lijden gehad, sommige bomen zullen wel een beetje gammelig zijn. Maar nu was het gewoon weer heerlijk om er even een stuk te lopen.
Deel dit op:
Pareltje
Sommige liedjes blijven actueel, zoals dit van Farce Majeure. De tekst is van Alexander Pola en Henk van der Horst. De muziek is, ja natuurlijk, van Harry Bannink.
Deel dit op:
Geurtje
Vakantie souvenirs zijn leuk en brengen herinneringen terug van reizen naar verre oorden. En dan denk ik niet aan kitscherige Eiffel-torens of flauwe beeldjes. Nee, meestal brengen wij iets mee wat dan wel opgegeten, opgedronken of gewoon gebruikt kan worden.
Nu we onze handen zo vaak wassen, ligt er in de badkamer een stukje ezelinnenmelk-zeep uit Portugal. Gewoon gekocht in een supermarkt. Of ik er nou ook zo buitengewoon knap en aantrekkelijk van word als Cleopatra betwijfel ik ten zeerste.
Maar het ruikt zo lekker en door dat geurtje kom ik telkens weer een beetje in vakantiesferen. In deze tijd toch geen slecht idee…?
Deel dit op:
Modewoord
Dagelijks krijgen we te maken met allerlei vreemde woorden. Ik kijk er al niet meer van op. Het is nou eenmaal niet anders en de invloed van Engels op onze taal is onmiskenbaar.
Maar er zijn ook van de woorden, die je ineens ziet opduiken. En dat, terwijl er toch een heel goed -en duidelijk- ander woord voor is.
Zo zie ik de laatste tijd steeds vaker het woord “narratief” opduiken. En wat het dan precies betekenen moest, kon ik meestal niet zo uit de tekst opmaken.
Geen nood, wij hebben nog een goeie ouwe Dikke Van Dale in drie delen, dus zocht ik het op. “Beeld”of “verhaal” dus.
Schrijf dat dan! Dan kan iedereen begrijpen wat er staat.
