Minder dan een tientje

In mijn kookboekenkast staat een uiterst praktisch boek ” 365 dagen eten onder 10,00 gulden”. Ik heb er heel vaak iets uit gemaakt in de tijd onze jongens in de groei en dus hongerig waren.

Nu zie ik in de Allerhande een artikel over koken voor minder dan 10 euro. Weliswaar voor 5 dagen, dus er moeten nog heel wat meer recepten komen om een heel jaar zuinig te kunnen koken.

Maar wat een verschil met de recepten in mijn oude boek. Destijds had nog niemand het over “traybake” of “pokebowl”.

Mijn oude boek is zuinig uitgevoerd, met weinig illustratie en op goedkoop papier gedrukt. Praktisch, maar niks flitsend of hoogglans.

Groenten, aardappelen en een stukje vlees waren de hoofdingrediënten van de maaltijd. Witte rijst of elleboog macaroni kwamen sporadisch ter tafel.

Groenten staan gelukkig nog steeds hoog op de boodschappenlijst. Maar nu staan daarnaast pompoenpitten, lasagnebladen, (volkoren) fusili op het boodschappenlijstje.

Ik ga eens zoeken naar wat ik toen regelmatig op tafel zette en wat ik nu uit die Allerhande ga maken.

Ongewoon

Ik moet al ontelbare keren een hartige taart gemaakt hebben. Heel vaak met prei, soms met een ander vulling. Met vis, met vlees of geheel vegetarisch. Maar de mogelijkheden zijn natuurlijk eindeloos.

Vorige week maakte ik deze taart, uit de laatste Allerhande. Een taart gevuld met bloemkool, rode ui en oude kaas.

Het leek me zo op het eerste gezicht erg lekker. Maar toen ik het recept eens goed bekeek, zag ik dat de bloemkool er rauw inging en daarover had ik zo mijn twijfels…

Maar… geheel onterecht. Want die taart was echt lekker. De bloemkool was knapperig, fris en combineerde prima met de rode ui.

En niet onbelangrijk, die taart was zo klaar gemaakt. Dat kan zelfs van te voren. Dus echt een recept voor drukke dagen.

Relletje…

Relletje.jpgAfgelopen week ontstond er zomaar opeens op de Sociale (!) Media een relletje. Over de decemberuitgave van Allerhande. Ik had hem net van de grootsuper meegenomen. Tjonge jonge, 250 pagina’s in kleur met een keur van allerhande gerechten voor het heerlijk avondje, de kerstdagen en oud en nieuw. Nadat ik hem doorgebladerd had, kreeg ik stante pede last van brandend maagzuur, zoveel fraaie gerechten ik had gezien.
Maar blijkbaar was dat toch niet voldoende, want op Facebook had een mevrouw geklaagd dat er niks gezelligs in stond. Ja, een vegetarische kerstmaaltijd. Nou ja, dat ging ze niet eten! Aardappel-doperwtjespuree, geglaceerde worteltjes of een soep van bietjes. GEWOON eten, niks voor de kerst. Geen braadstuk, geen grote lappen vlees, geen ……. Mijn mond viel open. Want naast de prachtige vega-variaties waren er wel degelijk nog genoeg aan heerlijke en feestelijke gerechten te vinden. Maar wat wou die dame dan? Gerookte pauwentongetjes op een bedje van rauw schapengras? Zes hele speenvarkens aan het spit, met een keur van uit Oezbekistan geïmporteerde wilde kruiden…., vergezeld van geblancheerde kriel-aardappeltjes uit Patagonië?
Wie de geschiedenis bekijkt, weet dat hele culturen ten onder gegaan zijn aan decadentie. Ik vrees dat we ook al een heel eind op weg zijn…

 

Recept

recept Via Instagram kwam ik op dit recept van Allerhande van grootgrutter AH. Niet de gebruikelijke manier van pasta koken, maar ik vond het het proberen waard. En niet ten onrechte. Een echt super makkelijk, maar toch ook heel smakelijk en gezond (want met best veel groente) recept. Zelf week ik iets af van het filmpje. Ik maakte de balletjes zelf en bakte ze eerst een beetje aan, waarna ik er paddestoelenbouillon (in plaats van kippenbouillon) en de spaghetti erbij deed. Ik maakte het voor 2 personen, maar hield het recept verder wel aan.

 

 

Bewaren

Bewaren

Reclame

Het is natuurlijk één grote brok reclame, maar wat vind ik hem telkens weer leuk, de Allerhande van onze grootgrutter. Met bewondering bekijk ik elke maand die nieuwe recepten met de mooie foto’s. Het is allemaal super doordacht, gemaakt om ons te verleiden. Maar wat laat ik me dan ook graag verleiden. En hoe slim ook de opmaak. Alles is op internet terug te vinden en te bewaren, maar veel mensen zullen de bladen aan stukken knippen en in hun eigenste kookplakboek stoppen. En dus is het zo gedrukt dat er op de achterkant van een recept geen ander recept te zien is. Daar is is dus heel goed over nagedacht.
En iedereen komt aan bod. Moeder die steevast kookt, vader die ook met de pollepel wil zwaaien. De kinderen die hun neus op trekken voor een nieuw gerecht, maar en passant worden gefopt met een lekker glaasje waarin stiekem een heleboel groente verstopt zit. Er zijn luxe gerechten, budget- vriendelijke schotels, makkelijk te maken pannetjes voor op de camping en in december natuurlijk het uitgebreide Kerstdiner.
Nee, voor mij is dit echt de top, daar kan geen andere supermarkt tegenop!

Allerhande

Bewaren

Recept

Hier in huis kookt Leo ook regelmatig. Hij houdt niet van al te ingewikkelde recepten maar wat op tafel komt is altijd heerlijk. En dit is één van mijn favorieten: Pasta met prei en zalm

Voor 2 personen:
150 g pasta (penne o.i.d.)
300 g prei
125 ml kookroom (flesje)
250 g zalmfilet
1 el citroensap
1 beschuit (of sneetje brood)
2 el Italiaanse kruiden
50 g kaas pikant (bijv. grana padano)
2 el olijfolie
6 of meer tastytom tomaten
 mei-blog-pasta

Verwarm de oven voor op 200 °C.
Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking beetgaar.
Was ondertussen de prei en snijd in dunne ringen.
Giet de pasta af, meng hem in de pan met de room en prei en warm dit nog 1 min. door.

Snijd de zalmfilets in 3 stukken per persoon.
Vet een ovenschaal goed in en doe de pasta in de ovenschaal.
Druppel het citroensap over de zalmfilets en breng ze op smaak met peper en zout en leg tussen de pasta.
Halveer de tomaten en leg ze tussen de pasta met de zijkant naar boven.
Verkruimel de beschuit, meng de kruiden, kaas en wat peper door de beschuitkruimels en strooi dit over de schotel.
Sprenkel de olie erover.
Laat het gerecht in het midden van de oven in 20-25 min. goudbruin en gaar worden.

Kleurt de bovenlaag al voor het einde van de baktijd erg bruin, dek de schaal dan losjes af met aluminiumfolie.

EET SMAKELIJK!!

Bron: Allerhande recepten

Lekker

Leo kookt regelmatig en heeft een aantal favoriete recepten. Maar laatst vond hij op de site van Appie een nieuw recept. Met veel groente en niet zo heel erg ingewikkeld om te maken. En bovendien super lekker!! Deze soep komt vast veel vaker bij ons op tafel!!

Voor 4 personen:
250 g chorizo (worst)
2 uien
1 zak paprikamix (3 stuks)
1 tl gemalen komijn (djinten)
800 g kikkererwten (blik)
350 g tomatensaus (tomato frito, pakje)
1 rundvleesbouillontablet
750 ml kokend water
1 stokbroodSnijd de chorizo in blokjes en de uien in halve ringen. Snijd de paprika’s in repen. 

foto: www.ah.nl

Bak de chorizo 1 min. in een soeppan zonder olie of boter.
Voeg de ui, paprika en komijn toe. Bak al roerend 4 min. op hoog vuur.
Laat de kikkererwten uitlekken en voeg ze samen met de tomatensaus, het bouillontablet en het water toe. Roer goed door en kook 6 min. op middelhoog vuur.
Breng op smaak met peper en zout en verdeel de soep over de kommen.
Serveer met het stokbrood.

Vierkant vlees

Toen onze kinderen klein waren, kon ik ze geen groter plezier doen dan “vierkant vlees” klaar te maken. Zo noemden ze Smac. Je weet wel, zo’n rechthoekig blikje met een sleuteltje eraan om het open te maken.

Vooral in de vakantie kwam het nogal eens op tafel, gebakken, in plakken of blokjes door rijst of macaroni. Voor de smaak moesten er altijd wel kruiden bij of een sausje. Of later sambal, voor de pittigheid.

Maar op een keer had ik iets heel anders klaar gemaakt. Niks blikje Smac, maar lekkere ham, varkenshaas en champignons. Met aardappeltjes en groente. Het was behoorlijk wat werk geweest en dat midden in de zomer, op een bloedhete dag. Ik denk dat we onze trouwdag vierden.

De jongste keek argwanend naar zijn bord en prikte lusteloos in een hamblokje. Oudste had geen honger. Nou ja, ik had me natuurlijk niet voor niets uitgesloofd, dus eten moesten ze, vond ik streng. Heel voorzichtig proefde jongste zo’n blokje en sprak toen de gedenkwaardige woorden: “Oh, dat is best te eten hoor! Het is gewoon vierkant vlees”.

In de “ Allerhande” van deze maand staat dat Smac weer helemaal in is. Maar jammer, daar hoef ik nu niet meer mee aan te komen. Inmiddels koken de zonen al lang zelf en heel creatief. Die willen het vierkante vlees niet meer.