Onbegrijpelijk

Zouden jongeren dit nog herkennen. Weten die waar dit voor gebruikt werd?

In mijn herinnering hing dit in de keuken bij mijn oma en opa en lange tijd was ik onbekend met het gebruik ervan.

Later begreep ik natuurlijk dat het gebruikt werd om schoon te maken. Dat zag ik aan het opschrift “zeep”. Soda kende ik ook wel, daar kookte mijn moeder de ketelpakken van mijn vader in uit.

Maar zand…? Dat was om mee te spelen. Dat je het ook kon gebruiken voor het schuren van de pannen…. Dat leerde ik van mijn tante, die daar een gruwelijke hekel aan had.

Want zij moest als klein meisje op maandagmorgen de vaat doen, die op zondag niet mocht worden afgewassen omdat je niet mocht werken op de Dag des Heeren.

Dat het vervelend werk was begreep ik wel. Maar waarom die vaat niet gewoon op zondagavond afgewassen mocht worden, is nog lang een onbegrijpelijk iets geweest.

Nou ja, eigenlijk snap ik het nog steeds niet. Ben duidelijk niet erg religieus opgevoed.

Zeepje

Vroeger kreeg je in elk hotel één of meer mini stukjes zeep. Vaak stond er dan ook een aantal flesjes in de badkamer, met shampoo, doucheschuim en bodylotion.

En ik was dan altijd er als de kippen bij om dat in te nemen. Nog steeds staat bij ons thuis in de wc een grote pot met daarin allerlei zeepjes en miniflesjes.

Eigenlijk best gek om dat alleen maar te verzamelen en er verder niks mee te doen. Daarom ben ik inmiddels begonnen met het regelmatig neerleggen van zo’n stukje zeep. En ook al heeft het jaren in die pot gezeten, zeep vergaat niet. Onze handen worden nog steeds schoon.

Maar laatst in een hotel lag er weer zo’n zeepje. Dat moest ik wel gebruiken omdat ik zelf geen zeep meegenomen had. En het had nog wel zo’n aparte verpakking.

Bijna had ik de verpakking al opengemaakt. Gelukkig realiseerde ik me net op tijd er een foto van te maken. De geur denk ik er nu maar bij 😉

Geurtje

Vakantie souvenirs zijn leuk en brengen herinneringen terug van reizen naar verre oorden. En dan denk ik niet aan kitscherige Eiffel-torens of flauwe beeldjes. Nee, meestal brengen wij iets mee wat dan wel opgegeten, opgedronken of gewoon gebruikt kan worden.

Nu we onze handen zo vaak wassen, ligt er in de badkamer een stukje ezelinnenmelk-zeep uit Portugal. Gewoon gekocht in een supermarkt. Of ik er nou ook zo buitengewoon knap en aantrekkelijk van word als Cleopatra betwijfel ik ten zeerste.

Maar het ruikt zo lekker en door dat geurtje kom ik telkens weer een beetje in vakantiesferen. In deze tijd toch geen slecht idee…?

Souvenirs

Eén van de eerste dingen die ik op reis bewaar, zijn de zeepjes en tubetjes shampoo van een hotel. Het liefst met een mooi papiertje. En vooral de naam van het hotel er op, zodat we weten waar we waren.
Vroeger kwam ik dan met een hele tas vol weer thuis. Tegenwoordig heeft ook in die branche de efficiency toegeslagen. Nu hangt er vaak een grote fles in de badkamer. En nee, zo ver ga ik niet in mijn verzamelwoede. Die blijft er dus hangen.
Maar wie wat bewaart….. Dus staat er in onze WC een grote pot met allerlei kleine stukjes zeep van heinde en verre. Sweet memories van mooie reizen 😉

Zeep

Zeep zie je tegenwoordig niet meer zo vaak. het is badschuim, doucheschuim of vloeibare zeep wat de klok slaat.
Maar vroeger was dat er niet en werd dit stuk zeep gebruikt voor van alles, de handwas, om vuile plekken mee in te wrijven en ook gewoon als zeep om je handen te wassen of voor je gezicht.
Mijn tante was niet vna haar stuk te brengen, Sunlight zeep moest het zijn. Anders voelde ze zich niet schoon. En verder niks, geen crème, geen lotion, geen foundation. Ze werd 94, was bijna rimpelloos en had een huidje van satijn.
Voor mij brengt het de herinnering aan wasdag, zo’n bedompte lucht van drogend wasgoed en een grote ketel op het gasstel. Ik heb nog zo’n stuk thuis, netjes verpakt in plastic, zodat het goed blijft. Maar gebruiken doe ik het niet meer.