Muzikale maandag

Ook in 2019 begin ik elke week met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder. Maar altijd iets wat mij op een of andere manier geraakt heeft.
Eigenlijk geen muziek, maar wel iets om met vertedering naar te kijken:
Wim Sonneveld met de Stalmeester. Even ruim 6 minuten terug in de tijd…

Zwarte farao’s

Leo en ik gingen naar Assen voor de tentoonstelling “Nubië: land van Zwarte farao’s”. Niet dat we erg veel weten over de archeologie van die streek. Maar we hadden de prachtige tentoonstelling over Iran in gedachten en wilden dit ook graag zien. De tentoonstelling was minder groot en groots als die van Iran, maar het is niet eerlijk om zoiets te vergelijken. Wat er getoond werd was ronduit schitterend en zo verfijnd dat je je niet voor kunt stellen dat al dat fraais in vele eeuwen voor Christus gemaakt werd. Trouwens, veel vazen en kruiken zouden helemaal niet misstaan in een modern design interieur. En ook aan moderne armen en halzen zouden de armbanden en kettingen schitterend staan.
Veel objecten zijn klein en zeer kwetsbaar en worden dus in vitrines vertoond. Mooi opgesteld, maar het maken van foto’s is dan niet goed mogelijk. Ik nam dan ook mijn toevlucht tot Google 😉
Wie het allemaal ook wil gaan bekijken, moet snel zijn, want de tentoonstelling loopt tot 5 mei.

Muzikale maandag

Ook in 2019 begin ik elke week met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder. Maar altijd iets wat mij op een of andere manier geraakt heeft.
En ook al is niet elke dag goudgerand, het is een blijft een “wonderful world”, zoals Louis Armstrong zingt.

..dan heb je wat…

In het programma van Salvage Hunters kwam laatst een bezoek aan Wenthworth Woodhouse voorbij. Het is het huis in particulier bezit met de breedste voorgevel van Europa (!!). En ook binnenin is het prachtig ingericht. Drew Pritchard voelde zich als een vis in het water en wilde een heleboel kopen. Maar ja, niet alles was te koop en dus moest hij zich tevreden stellen met wat spullen uit de opslag.
Wat hij kocht weet ik eigenlijk niet meer zo goed. Maar ik was helemaal onder de indruk van die enorme voorgevel van 185 meter lengte. Stel je eens voor, ongeveer 35 “gewone” huizen achter elkaar, een paar keer de straat waar ik zelf woon…
Arme schilders, die weer meteen opnieuw kunnen beginnen als ze klaar zijn.  En arme dienstbodes in vroeger tijden, die steeds maar heen en weer tussen al die enorme vertrekken moesten lopen. En wat een rijkdom uit vervlogen tijden…

Wenthworth-Woodhouse

Bron: Wikipedia

Muzikale maandag

Elke week begin ik met een muzikaal filmpje. Vrolijk, ontroerend of bijzonder, maar altijd raakt het mij op een bepaalde manier.
En deze song van Passenger  “Keep on walking” raakt me meer dan ooit. Voor mij staat dit lied voor een boodschap.
Want mijn buurvrouw Marlika moet ook kunnen BLIJVEN LOPEN.
Help haar het geld bijeen te brengen om naar Moskou te gaan, waar ze een aHSCT-behandeling zal ondergaan. Klik op de afbeelding in bovenstaand bericht of op de banner rechts en lees meer en vooral hoe je kunt doneren.
Mag Marlika ook op jullie steun rekenen?

KEEP MARLIKA WALKING

MarlikaAl een paar weken geleden vertelde ik hier het verhaal van mijn buurvrouw.
Marlika (30, sinds 2 jaar getrouwd met Maurice en moeder van de 7 maanden oude Manouk) heeft te horen gekregen dat ze een agressieve vorm van MS heeft en binnen korte tijd in een rolstoel terecht zal komen. Na de eerste schrik heeft zij, met man en veel vrienden besloten om het gevecht tegen die nare ziekte aan te gaan.
Hier in Nederland worden uitsluitend medicijnen voorgeschreven, die de voortgang van de ziekte enigszins remmen. Maar wat heb je aan remmen, als je nog zo jong bent? Ze wil vooruit, haar kind zien opgroeien, er mee wandelen, stoeien, goed voor kunnen zorgen. Kortom zij wil LEVEN als een gewoon mens.
Daarom gaat ze binnenkort naar Moskou voor een aHSCT-behandeling. Hier in Nederland wordt een dergelijke behandeling niet gegeven.
Voor de behandeling in Moskou moet Eur. 80.000,– op tafel gelegd worden . De ziektekostenverzekering vergoedt hiervoor geen cent!
Daarom werd vandaag (23 maart 2019) het startsein gegeven voor de crowdfunding-actie KEEP MARLIKA WALKING .

Buren, vrienden, kennissen, de sportclub en natuurlijk ook wij helpen mee.

Mag Marlika ook op jullie hulp rekenen?
Hier staan de gegevens die nodig zijn om geld over te maken
En bedenk, vele kwartjes maken een Euro.

Boek

Boek-het-geheim-van-geluk.jpgVia de online-bibliotheek las ik het boek “Het geheim van geluk” van Susan Meissner. Een boek over benarde omstandigheden, oorlog, bombardementen en hoe levens door een vreemd toeval heel anders kunnen lopen. Ook een verhaal over aannames, dingen vergeten, niet durven of op z’n beloop laten, om later te ontdekken dat zoiets nou juist van groot belang was.
Een 90-jarige kunstenares vertelt pas aan het eind van haar leven hoe zij de oorlog heeft doorgemaakt. De band met haar moeder was niet al te best. Door de ogen van een 16-jarige puber zijn de dingen die haar moeder deed en de consequenties daarvan allerminst vriendelijk beoordeeld. Pas later realiseert ze zich dat alles misschien toch anders lag. Maar dan is het al te laat en dwingen de omstandigheden haar besluiten te nemen die niet terug te draaien zijn. Ik vond het, ondanks alle narigheid toch een vrij licht boek om te lezen.

Delfts blauw…

bakfiets.jpgWandelend in Delft kwam ik deze bakfiets tegen. Aan zoiets kan ik niet voorbij lopen, er moét een foto gemaakt. Maar thuis bedacht ik “wat moet ik er mee?”, want in mijn haast om verder te gaan op die kouwe dag was ik vergeten wat details te fotograferen. Van wie zou die bakfiets zijn en wat wordt er mee bezorgd? Een korte speurtocht op Google bracht me naar dit artikel.
Die mooie bakfiets is al tamelijk oud. Vroeger was ie groen. Maar een fikse opknapbeurt, een dosis creativiteit en hulp van Royal Delft maakte de fiets tot een soort van vuilniswagentje. Want het afval van Café de Oude Jan wordt met deze fiets naar de ondergrondse container vervoerd. En dat gebeurt dus niet onopgemerkt. Mooie promotie toch!
Ook oude spullen kunnen met een beetje moeite opgevrolijkt worden en hun nut nog altijd bewijzen.

Alles van waarde….

WeerloosAls ik de deur opendoe, staat onze overbuurvrouw op de stoep. “Mag ik even binnen komen, vraagt ze, “ik heb iets te vertellen”. Aan haar gezicht zie dat het niks vrolijks is. Kind ziek…? Man weg…? Ongeluk…?  Allerlei gedachten schieten door mijn hoofd. Maar nee, niks van dat alles. Als ze zit, vertelt ze dat ze een agressieve vorm van MS heeft. Allemachtig! Zo’n leuk jong gezin, het dochtertje is nog maar net een half jaar.
Ze heeft zichzelf goed in de hand, vertelt rustig en gestructureerd wat er aan de hand is en wat er verder gaat gebeuren. In Nederland kan dit alleen (nog maar) behandeld worden met remmende medicijnen. In Mexico, Zweden en Rusland wordt de ziekte op een andere manier bestreden en zijn de resultaten hoopgevend. In veel gevallen lijkt de MS gestopt (misschien wel genezen…?) En daar gaat ze voor. Ze heeft besloten naar Moskou te gaan en zich daar te laten behandelen. Binnenkort kunnen we er over lezen in het wijkblad.
MarlikaZe start een crowdfunding actie, want de kosten van deze behandeling worden niet door de verzekeraar vergoed. Ik ben verbijsterd. Want waarom zou je een jonge vrouw veroordelen tot een leven in een rolstoel (met alle kosten en narigheid van dien) als er een alternatief is? Waarom wil de verzekeraar niet bijdragen in de kosten.
Wanneer iemand geen behandeling in Nederland kan krijgen, is het toch niet zo gek als je naar een ander land wil.

Eur. 80.000,– gaat het in Moskou kosten. Een bedrag dat naar mijn mening te overzien is. Het zou enorm helpen als de verzekering een deel van die kosten op zich zou nemen, maar nee, niks, nada, 0,00 procent. En dat is gek.
Die crowdfunding moet slagen! Zodra ik meer weet, zal ik het hier melden. Wie er wat en hoeveel aan wil bijdragen hoef ik niet te weten. Maar mijn buurvrouw moet haar kans kunnen grijpen!!!