Category Archives: Uncategorized

Tijdloos

Posted on by
10

Wij begonnen ons huishouden vrij onverwacht. Leo en ik kenden elkaar nog niet zo lang toen we een flatje konden huren. We waren verliefd, zagen de toekomst samen rooskleurig tegemoet. Maar van een uitzet was geen sprake. Dus kochten we het allernoodzakelijkste en vooral niet al te duur.

Na een paar jaar verhuisden we en wilden we onze gammele (plastic) boekenkast wel verruilen voor een stevig exemplaar. Een collega vertelde over Lundia en daar waren we meteen helemaal weg van.

Het begon met een boekenkast, die werd uitgebreid, omgebouwd. Diverse keren haalden we de kast helemaal uit elkaar, deelden hem opnieuw in. In de keuken kwam ook een Lundia kast, in de kamers van de kinderen stonden Lundia meubels, die ook met hen verhuisden naar Groningen en Utrecht.

De boekenkast staat nog steeds pontificaal in onze huiskamer. De keukenkast staat nu op mijn werkkamer vol met knutselspulletjes. Andere meubels zijn verkocht of weggegeven.

Maar nog steeds zijn meubels van Lundia een tijdloos concept.

Muzikaal

Posted on by
5

In ons wijkgebouw “De Romeynshof” worden regelmatig diverse amateur kunstwerken tentoongesteld. Soms vind je daar heel leuke, bijzondere of vreemde werken tussen.

De afgelopen weken hingen er werken die gebaseerd zijn op het thema “muziek”. En daar zag ik toch werkelijk heel bijzondere dingen tussen hangen. Ik denk dat er wel meer mensen zulk werk aan de muur willen hebben. Ik koos er zelf drie uit om over te bloggen.

Het briefje waar ik de namen van de makers had gezet, ben ik kwijt geraakt. Nu kan ik alleen maar melden dat de linkse een mozaiek is, de middels is een zwart/wit tekening en de derde is van staal gemaakt.

Gelukkig

Posted on by
8

Begin dit jaar schreef ik dat ik elke maand een blog zou uitzoeken om te herhalen. Dat plan heb ik een aantal keren uitgevoerd. Maar ik ben niet zo van de vastomlijnde plannen, ik dwaal nogal eens af of neem een ander paadje.

Dit gedicht heb ik al eens geplaatst, maar van mij mag het gewoon weer in de herhaling. Want zomaar gelukkig zijn, dat is toch heerlijk.

Bron: Google foto’s

De Dapperstraat
Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant,
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De’in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hogen staat.
Dit heb bij mijzelven overdacht,
Verregend, op een miezerigen morgen,
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat

J.C. Bloem

Experiment

Posted on by
9

Al lang wilde het eens een keer zelf maken: zuurkool van rode kool. Was niet moeilijk, zei jongste. Dus toen ik een bio rode kool kon krijgen bij de Appie, ging ik aan de slag.

En nee, moeilijk is het niet. Eerst de rode kool schoonmaken en fijn raspen of heel fijn snijden. Alles in een grote kom en dan kneden met zout (1,5 tot 2% van het gewicht aan kool). Ik had ongeveer 600 gram geraspte kool en gebruikte ca. 10 gram zout. Dan alles flink kneden en knijpen. Net zolang totdat de kool vocht loslaat en er een laagje koolnat op de bodem ligt.

img_20251003_124057871_hdr2594470255697907298

Ik gebruikte er verder geen kruiden of specerijen in. Deed de kool in een flinke pot en duwde alles goed naar beneden. Ik vulde een plastic zakje met water om de kool goed onder te houden en deed het deksel lichtjes dicht. De pot in een schaaltje gezet, zodat uitlopend vocht geen rommel geeft. En dan donker wegzetten op kamertemperatuur.

Dan begon het grote wachten. Wel regelmatig kijken en ik weet nu dat je vooral in het begin de pot voorzichtig moet openen. Leg een doekje over als je de pot opent.

Na ongeveer 5 tot 6 weken stopte de fermentatie en zette ik de pot in de koelkast. Ik heb er ruim twee keer van gekookt.

Wij vinden het een zeer geslaagd experiment en ik ga dit zeker nog eens doen.

Weer terug

Posted on by
12

Het duurde een tijdje, maar ik ben er weer.

Collega-blogster Dorothé was zo lief om voor mij iets uit te zoeken, maar ook dat bracht me niet terug naar mijn blog.

Maar dankzij de hulp van onze jongste kwam het toch nog in orde. Hij heeft mijn blog destijds opgezet en is de technische beheerder. Na zijn vakantie heeft hij alles doorgezocht, maar niks raars gevonden. Blijkbaar had ik dus iets verkeerd gedaan. Gelukkig kon hij me wel op het juiste spoor zetten.

Dus ga ik voortaan maar weer op de oude voet verder.

Hergebruik

Posted on by
9

In Vancouver wonen heel veel Chinezen. Na San Francisco is daar de grootste China Town ter wereld. En dan kun je er dus heel veel Chinese eethuisjes en restaurants vinden. Waar bijna iedereen eet met eetstokjes. Die stokjes worden meestal gemaakt van bamboe en na gebruik weggegooid.

Daar moet je toch wat mee kunnen doen…? Ja zeker, de honderdduizenden stokjes worden verzameld, schoongemaakt en verwerkt. Tot planken, traptreden, onderzetters, meubelen en nog wel meer. En deze producten vinden hun weg naar diverse landen en werelddelen.

Mooi hergebruik toch?

Recept

Posted on by
8

Zo nu en dan kun je ongelofelijke trek hebben in iets. Dat had ik ook laatst. Wafels, oh……!

Ik zocht en vond dit recept van Einfachbacken.de op Instagram. Lekkere knapperige wafels, niet te zoet, redelijk gezond ook nog.

Ik maakte een half recept, net genoeg voor ons twee.
125 gram (fijne) havermout
250 ml. Melk
3 eetlepels suiker
50 gram bijna gesmolten boter
1 ei
snufje zout, kaneel naar smaak

Doe havermout, suiker zout en kaneel in een kom en meng goed.
Meng in een ander kom de melk, ei en gesmolten boter goed door elkaar en voeg het aan het havermout mengsel toe. Laat het beslag een kwartiertje of langer wellen.

Verwarm het het wafelijzer en vet het in. Schep het beslag in de wafel vorm en bak in ca. 4 tot 5 minuten goudbruin en knapperig. Serveer met poedersuiker of fruit.

Ik heb een rond wafelijzer en bakte hier 4 flinke wafels van.

Weer terug

Posted on by
10

Vraag me niet wat er fout ging, want dat weet ik beslist niet. Ergens heb ik iets verkeerds gedaan, was er iets veranderd of maakte ik een typefout. In ieder geval kon ik mijn blog niet meer bijwerken.

Ik had ook nog andere dingen te doen, we gingen een paar dagen weg en och… zo belangrijk is bloggen nou ook weer niet. Maar toch… Ik miste het wel. De structuur, elke dag weer wat anders verzinnen, foto’s maken of foto’s zoeken.

Dat onze jongste er niet was, maakte het zoeken van hulp heel lastig. Maar hem op vakantie storen voor zoiets onbenulligs… nee.

En net nu hij weer thuis is, kreeg ik een brainwave. Ik had een denkfout gemaakt. Dus schoof ik achter de laptop en zie, ik ben er weer! En daar ben ik blij om. Want ik heb het toch ook weer zelf opgelost!!

Schoenen passen

Posted on by
Bron: Wikipedia / © Frank C. Müller

Zo ging dat vroeger als je schoenen ging passen. In de winkel stond dit apparaat (een Schucoscop) dat met röntgenstralen je voeten “doorlichtte”.

Je zag mijn teenbotjes bewegen en dat vond ik hogelijk interessant. Mijn moeder ook, maar dat had een andere reden, want nu kon ze mijn schoenen in de juiste maat kopen. Duidelijk kon je zien hoeveel ruimte er in die nieuwe schoenen was. Geen pas-aan-schoenen, maar ruimte om groter te groeien.

Maar na niet al te lange tijd waren er toch wat bedenkingen bij dit apparaat. Want was dat nou wel veilig? Voor de (jonge) klantjes, maar ook voor het personeel? Want dat stond er naast, zonder ook maar de geringste bescherming. Geen scherm, geen schort. De Röntgenstralen hadden vrij spel.

Het was dus snel gedaan met dit vernuftige toestel. Voortaan kneep de verkoper weer hardhandig in de schoen om de ruimte te meten.