Meteen toen ik ging wandelen zag ik ze. Zelfs op de wat zanderige oever vielen ze op. Zeker acht nijlganzen pulletjes. Druk in de weer naar eten zoeken en onder begeleiding van pa en ma Nijlgans. Die keken om zich heen, bewust van allerlei gevaren. Ik ben benieuwd hoeveel van die kleintjes het overleven, want rondom loeren kraaien, eksters, reigers en ratten. Van mij hoefde ze niets te duchten, ik maakte alleen een foto. Van veraf, want dichterbij zou ik ze vast verjagen.
Category Archives: wandelen
Vrolijk…
Vrolijk… er is niet veel voor nodig. Gewoon wat bloemen en de belofte van voorjaar..
Het werd geen wereldfoto, maar zo maar een plaatje dat ik onderweg bij het wandelen tegenkwam. En ik was niet de enige die haar mobieltje te voorschijn haalde en een foto maakte. We werden er allemaal nog een beetje vrolijker van!
Deel dit op:
Toeval of niet?
Ik vraag me af of het toeval is dat een chocoladewinkel, die zich “De Bonte Koe” noemt gevestigd is in een winkelpand dat oorspronkelijk behoorde aan een “vleeshouwerij” oftewel een slagerij. Het past zo mooi bij elkaar. Er lag zelfs een enorme chocolade koeienkop in de etalage. Dan kan het toch bij geen toeval zijn? Maar ja, je weet het nooit hè?
Deel dit op:
Icoon
Al wandelend zagen we diverse malen dit Rotterdamse icoon: de Hefbrug, of op z’n Rotterdams kortweg De Hef. Nog ouderwets met klinknagels gemaakt, stoer symbool van onze stad. Want Rotterdam heeft niet alleen de Euromast en de Erasmusbrug. Er zijn nog zo veel andere markante gebouwen en objecten te vinden.
De Hef is niet meer als spoorbrug in gebruik, maar is wel een Rijksmonument. Maar vooral is het een markant punt in de stad. Goed te zien vanaf de Erasmusbrug en meer dan vele malen gefotografeerd. Ach, laat ik er dan ook nog maar een fotootje tegenaan gooien 😉
Deel dit op:
IJsje…
Gisteren was het zulk mooi weer, daar konden we geen weerstand aan bieden. Dus pakten we metro naar het Oostplein en liepen we wat wij onze “bruggenloop” noemen. Eerst een stuk langs de Maas, over de Willemsbrug en via het Poortgebouw naar de Erasmusbrug. Nog even doorlopen naar station Beurs of via de Witte de Withstraat naar het Eendrachtsplein. Overal terrasjes vol met gezellig pratende mensen, nippend aan een glas witte wijn of stoer een biertje drinkend. Wat ziet de wereld er toch anders uit als de zon schijnt.
En kijk, zelfs de ijszaak was al open. Met nog maar een beperkt assortiment, maar toch…! Zullen we nou wel of niet….? Ja natuurlijk, kom op, zo’n heerlijk ijsje, het eerste van het jaar, dat laat je toch niet schieten? Toen ik op het bankje voor de zaak van mijn ijsje likte, kwam er een gezin naast me zitten. Twee kinderen van net drie turven met roze bolletjes ijs in hun bekertje, papa achter de kinderwagen en moeder, likkend aan een hoorntje mango-ijs. “Kijk eens, ik heb nou roze slagroom…!” kraaide het meisje. “Lekker hoor”, knikte moeder. “Wil je ook een likje van mij?” “Nee getsie, dat is poepijs!” Ik keek eens goed en ja inderdaad, dat mango-ijs leek op geel-groene baby-poep. Ik was blij dat ik het niet had genomen. Het leek mij ook niet zo lekker 😉 😉 😉
Deel dit op:
Waarschuwing
In het bedrijf achter deze deur moet je zoet zijn. Dat is niet zo moeilijk, want er worden taarten verkocht en koffie geserveerd. Maar heb je kinderen bij je, dan moet er wel goed op letten… een gewaarschuwd mens geldt voor twee!
Deel dit op:
Muur
Tijdens onze wandeling met de Ganzenpas kwamen we deze muurschildering tegen. Een muur aan het begin van het “Zwaanshals”. Vroeger een wat armoedige straat, waar huis aan huis kleine winkels waren. Die zijn bijna allemaal verdwenen, al zitten er nog wel wat Marokkaanse en Turkse zaakjes. Maar het merendeel van die winkels is nu een beetje trendy en hip. Het begon met een winkel(tje) van het Kookpunt, dat zich allengs uitbreidde. Nu is het een gigantisch grote zaak, waar je van alles op kookgebied kunt kopen. Er zitten leuke boetiekjes met (vintage) mode, een mooie wolwinkel, een slijterij met exquise whisky. Leuk om eens een beetje te shoppen en rond te kijken. En die muur werd van armoeiig en grauw veranderd in hip en kleurig. Ik weet eigenlijk niet zeker of je dat nou rangschikt onder mural of reclame. Maar leuk is het wel!
Deel dit op:
Wandelen
Na regen komt…. juist, zonneschijn. Want na een heleboel dagen met somber en neerslachtig makend weer was het gisteren stralend wandelweer. Het wandelmaatje dat vorige week nog ziek was, jubelde aan de telefoon “ja, ik ga net naar beneden! Tot zohoho…! En bij het afspreekpunt zaten al een aantal vrouwen te wachten en groeide onze groep tot zo’n twaalf dames. Waar we heen gingen was niet meteen duidelijk, maar het werd langs de Zevenhuizerplas naar Nesselande. We hoorden vogels fluiten, eenden en meerkoeten zwommen driftig heen en weer en sommige hadden al duidelijke plannen voor het bouwen van een nest. In het gras piepten her en der krokussen op. Onderweg hadden we dit uitzicht. Mooi toch?
Deel dit op:
Antwerpen
Soms heb ik van één onderwerp zoveel foto’s gemaakt, dat ik het allemaal niet in één blog wil of kan proppen. Overdaad schaadt, nietwaar. Ik kan natuurlijk besluiten om dan maar niet meer daarover te schrijven, want wie zal daar om malen? Maar het soms zo leuk om het ook met anderen te delen, dat ik er dan nog maar een volgend blog tegen aan gooi 😉
De architectuur in Zurenborg in Antwerpen was overweldigend en heel veel van die prachtige huizen hadden ook heel fraaie deuren, met prachtig beslag. Niks standaard materiaal, maar telkens weer iets anders. Ook onze voorouders wilden zich profileren en dat doe je door net iets anders te laten zien. Zo van: “kijk eens wat een verfijnde smaak wij hebben!” Dus vandaag nog een foto-collage van de vele deuren en het bijzondere sluitwerk.
Deel dit op:
Ode aan Rotterdam
Laatst maakten we met de wandelclub een wandeling naar de (tijdelijke) ijsbaan in het Park in Rotterdam en liepen we terug via de Parklaan. Deze laan in het Scheepvaartkwartier heeft aan weerskanten prachtige statige gebouwen. De meeste begonnen als woonhuis (!) van rijke reders en handelaren, maar zijn nu te groot en te kostbaar om te bewonen en worden dan ook meestal als kantoor gebruikt. Een tijd lang leken veel huizen te vervallen, maar nu wordt bijna overal verbouwd, bijgebouwd en opgeknapt en krijgt de Parklaan weer allure. Om de bouwwerkzaamheden aan het oog te onttrekken had één van de aannemers de steigers omkleed en er zowaar een mooie ode aan Rotterdam op gezet. De dichter, Hein Polzer (Drs. P.) studeerde in Rotterdam, vandaar zijn gedicht waarschijnlijk.
