Na regen komt…. juist, zonneschijn. Want na een heleboel dagen met somber en neerslachtig makend weer was het gisteren stralend wandelweer. Het wandelmaatje dat vorige week nog ziek was, jubelde aan de telefoon “ja, ik ga net naar beneden! Tot zohoho…! En bij het afspreekpunt zaten al een aantal vrouwen te wachten en groeide onze groep tot zo’n twaalf dames. Waar we heen gingen was niet meteen duidelijk, maar het werd langs de Zevenhuizerplas naar Nesselande. We hoorden vogels fluiten, eenden en meerkoeten zwommen driftig heen en weer en sommige hadden al duidelijke plannen voor het bouwen van een nest. In het gras piepten her en der krokussen op. Onderweg hadden we dit uitzicht. Mooi toch?

Category Archives: reizen
Echt Hollands…
Vorige week reden we naar Berkel en Rodenrijs, gewoon over de grote weg. Niks bijzonders dus. Maar terug zagen we een wegwijzer en bleken we ook dichtbij het adres van Leo’s oude autodealer te zijn. Ach, het zonnetje scheen, we hadden geen haast dus tuften we even via allerlei smalle weggetjes naar het oude adres. Leo vroeg zich af hoe het er nu uit zou zien. En wat denk je…? Het was eigenlijk geen spat veranderd. Nou ja, zo op het eerste gezicht. Want de stad naderde met rasse schreden. In de verte zagen we grote bouwkranen en hoorden we de heimachine. Maar wie een beetje vluchtig keek, zag dit. En dat is toch echt Hollands, nietwaar?
Antwerpen
Soms heb ik van één onderwerp zoveel foto’s gemaakt, dat ik het allemaal niet in één blog wil of kan proppen. Overdaad schaadt, nietwaar. Ik kan natuurlijk besluiten om dan maar niet meer daarover te schrijven, want wie zal daar om malen? Maar het soms zo leuk om het ook met anderen te delen, dat ik er dan nog maar een volgend blog tegen aan gooi 😉
De architectuur in Zurenborg in Antwerpen was overweldigend en heel veel van die prachtige huizen hadden ook heel fraaie deuren, met prachtig beslag. Niks standaard materiaal, maar telkens weer iets anders. Ook onze voorouders wilden zich profileren en dat doe je door net iets anders te laten zien. Zo van: “kijk eens wat een verfijnde smaak wij hebben!” Dus vandaag nog een foto-collage van de vele deuren en het bijzondere sluitwerk.
Ode aan Rotterdam
Laatst maakten we met de wandelclub een wandeling naar de (tijdelijke) ijsbaan in het Park in Rotterdam en liepen we terug via de Parklaan. Deze laan in het Scheepvaartkwartier heeft aan weerskanten prachtige statige gebouwen. De meeste begonnen als woonhuis (!) van rijke reders en handelaren, maar zijn nu te groot en te kostbaar om te bewonen en worden dan ook meestal als kantoor gebruikt. Een tijd lang leken veel huizen te vervallen, maar nu wordt bijna overal verbouwd, bijgebouwd en opgeknapt en krijgt de Parklaan weer allure. Om de bouwwerkzaamheden aan het oog te onttrekken had één van de aannemers de steigers omkleed en er zowaar een mooie ode aan Rotterdam op gezet. De dichter, Hein Polzer (Drs. P.) studeerde in Rotterdam, vandaar zijn gedicht waarschijnlijk.
Antwerpen
Vroeger gingen we vaker naar Antwerpen, meestal maar voor één dag. En dat is te weinig om echt veel van de stad te zien.
Nu waren we er bijna 3 dagen en dat gaf de gelegenheid om ook in andere wijken een kijkje te nemen. Leo had in een boekje gelezen over de wijk Zurenborg, dus stapten we ’s morgens op de tram er naar toe en wandelden we op ons gemak over de Cogels-Osylei en bekeken we ook de huizen in de zijstraten.
Het was wel duidelijk, dit was een wijk met standing. Prachtige huizen van architecten die zo trots op hun schepping waren, dat ze zelfs hun handtekening op de gevel achterlieten. Eigenlijk moet je vaker door zo’n wijk lopen, want je komt telkens weer andere leuke dingen tegen. Het was erg rustig die dag zodat we heel veel foto’s hebben kunnen maken en verlekkerd naar zulke fraaie onderkomens hebben gekeken. Geen schijn van kans dat wij eens in zo’n villa zouden kunnen wonen, maar dat mag de pret niet drukken. Kijken, kijken… niet kopen is ook heel leuk, toch?
Toen we de Transvaalstraat insloegen, kwamen we bij een kruising waar vier huizen staan die de vier seizoenen belichamen. Alle vier versierd met prachtig glas-in-lood en met schilderwerk dat ook in kleur was aangepast aan de jaargetijden. Een lust voor het oog!
(klik op een foto om te vergroten)
Poëzie van de natuur
De tentoonstellingen in het Sieboldhuis in Leiden zijn vaak van een bijzondere schoonheid. Ook nu is er tot 6 maart 2019 een prachtige collectie houtsneden, schilderingen en wat spaarzame foto’s.
Leo en ik genoten van de prachtige prenten met vogels en bloemen. Van een bijna breekbare schoonheid.
De tentoonstelling is zeer verfijnd en wij vinden het een aanrader.
Er mochten foto’s gemaakt worden, wat we ook gedaan hebben.
Maar op die beelden komt de ware schoonheid niet tot zijn recht en daarom staan er hier foto’s van de website van de tentoonstelling. Ook deze beelden zijn slechts een deel van de werkelijke houtsneden. Ik kan niet anders zeggen dan “ga zelf kijken” want ze zijn wonderschoon!
Kijken…
Wie door de stad loopt, fietst of auto rijdt, ziet wel veel. Maar er is nog een heleboel wat je zomaar ontgaat. Geen grote schokkende dingen, maar juist die kleine zaken… Zoals beestjes, die in het water leven, planten die groeien ondanks dat er nauwelijks grond voorhanden is.
Dit is alweer het laatste filmpje van “De Biobak” waarin Jan Hengstmengel (ja, inderdaad familie 😉 ) in Dordrecht op zoek gaat naar die wat verborgen zaken. Neem even zo’n 10 minuten de tijd om het filmpje te bekijken.
Antwerpen
Niet alleen de dieren in de Zoo zijn het aankijken waard. Ook de diverse gebouwen zijn bijzonder. Soms waan je je op weg naar een Egyptische tempel. In hoeverre de dieren zich er echt “senang” voelen, kan ik niet gissen. Ze worden er in ieder geval met liefde verzorgd, maar zo veel ruimte als in Rotterdam is er niet beschikbaar. 
Ook staan er diverse beelden. Deze ruzieënde kikkervaders met hun zonen op de nek vond ik wel heel erg leuk.

Hoe kan het anders, in hier kwamen we ook Suske en Wiske tegen 😉
Op dit moment is er in de tuin ook het China Light Festival aan de gang. Overal zagen we grote kleurige bloemen en Chinese figuren, die ’s avonds een sprookjesachtige sfeer gaven.
Kijken…
Wie door de stad loopt, fietst of auto rijdt, ziet wel veel. Maar er is nog een heleboel wat je zomaar ontgaat. Geen grote schokkende dingen, maar juist die kleine zaken… Zoals beestjes, die in het water leven, planten die groeien ondanks dat er nauwelijks grond voorhanden is.
Dit is het derde filmpje van “De Biobak” waarin Jan Hengstmengel (ja, inderdaad familie 😉 ) in Dordrecht op zoek gaat naar die wat verborgen zaken. Neem even zo’n 10 minuten de tijd om het filmpje te bekijken.
De laatste aflevering laat ik volgende week zien.
Antwerpen
We hadden al heel veel gehoord over de dierentuin van Antwerpen, maar we waren er nog nooit geweest. Nu hadden we mooi de gelegenheid, dus meteen na het inchecken in ons hotel op de Keyserlei liepen we naar de ingang van de dierentuin, waar ons Rotterdamse Blijdorp-abonnement ons gratis toegang gaf.
De Antwerpse Zoo ligt pal naast het Centraal Station. De tuin is heel anders ingericht dan in Rotterdam en het spreekt vanzelf dat dieren uit de vroegere kolonie Kongo goed vertegenwoordigd zijn. Maar de tuin is ook mooi aangelegd en het aquarium is beslist de moeite waard om uitgebreid te bekijken. Hier geen overkoepelend waterbassin, maar diverse vensters op kleinere aquaria. Het oogt heel rustig en wij keken er onze ogen uit.
Her en der zagen we wat de dieren te eten kregen en de zeeleeuwen vertoonden hun zwemkunsten. Maar opeens schoten ze weg, het was voedertijd bleek later. Vandaar…
