Category Archives: reizen

Eerlijk

Posted on by

Gisteren gelukkig ook wat leuk nieuws tussen alle sombere berichten. Een tienermeisje vond een portefeuille op straat met daarin allerlei bankpasjes en een flink bedrag. Ze bracht de vondst naar het politiebureau, waar de eigenaar even later dolgelukkig zijn bezit kwam terughalen. Het meisje kreeg een flinke beloning. Eind goed al goed dus.

Toch raar, dat dit zo buitengewoon is, dat het in de krant komt. Al mag van mij de krant met dit soort nieuws gevuld worden. Maar waarom zou eerlijkheid een buitensporigheid zijn?
Het is heerlijk als je je spullen gewoon even kunt laten liggen, je onbezorgd over straat kunt en je geen angst hoeft te hebben bij het pinnen. Zoals dat in Japan (over het algemeen) nog heel gewoon is. Wij keken er van op, maar geen Japanner die het raar vond dat iemand in een park zomaar zijn kostbare camera met statief liet staan om even een kopje thee te gaan drinken.

Chinees Nieuwjaar

Posted on by
Vandaag is het Chinees Nieuwjaar. Dat zal hier en in andere plaatsen met veel Chinezen wel uitbundig en luidruchtig gevierd worden.
Het wordt het jaar van de slang. Slangen hebben een speciale plaats in China. Er wordt heel veel kracht aan toegeschreven. Je kunt er dan ook flessen wijn kopen waaraan een slang is toegevoegd. Of slang eten. Wij hebben ons daaraan niet gewaagd.Maar hopelijk wordt dit jaar een fijn jaar met voorspoed voor iedereen.		  

Nou ja….

Posted on by

Vrienden van ons, leeftijdsgenoten, plannen een grote reis met de Trans-Siberië Express. Daar koop je niet zomaar een kaartje voor, dus bezoeken ze een voorlichtingsdag en laten een offerte maken. Die zal worden opgestuurd.
Een paar dagen later ontvangen ze inderdaad een aanbod met bijbehorende prijzen per e-mail. De prijs is acceptabel, maar als ze de e-mail verder lezen, besluiten ze toch om nog maar eens elders te gaan kijken. Want in de e-mail,  die er achter zat, stond “Man en vrouw zijn een belegen stel”. Nou ja zeg, ze zijn wel niet meer piep, maar zo oud toch ook weer niet.
Nu zoeken ze een reisorganisatie die ze op de juiste waarde weten te schatten.

Bermtoerisme

Posted on by
  Vandaag was ik naar het Boekenfestijn in de Ahoyhallen. Een jaarlijks terugkerend gebeuren dat wij niet willen missen. Slenteren langs meterslange tafels met allerhande boeken over allerhande onderwerpen, even lange tafels met hobbyspullen en andere dingen, waarvan we niet wisten dat we het misschien ooit zouden kunnen gebruiken. Maar ik heb me ingehouden en kwam met niet al te veel thuis.

Wel met het boek “En we gaan nog niet naar huis – 100 jaar Nederlanders op vakantie”, waaruit deze foto is. Op je paasbest zittend in het gras, naast de auto, met koffie en koek. Bermtoerisme heette dat.

Wij hadden thuis geen auto, maar een oom en tante wel. En die vonden dat het summum van een dagje uit. Dus vroegen ze soms mij en mijn ouders mee. Moeder zei graag ja, die vond het heerlijk, maar mijn vader had er een gruwelijke hekel aan. Hoe ik er over dacht, weet ik niet meer. Maar nu zou ik er voor bedanken. Bah, de hele dag met je neus tussen de uitlaatgassen.

Behelpen

Posted on by
De horeca in Nederland, soms is het behelpen. Service en kwaliteit laag, maar prijzen hoog.
Neem nou het terras van De schone lei in Rotterdam. Pracht locatie, aan de Kralingse plas, met uitzicht op de skyline van Rotterdam. Daar zit je heerlijk, dus na een sneeuwwandeling streken we daar neer. Het terras was goed bezet, maar we vonden nog een plaatsje. Na een poosje komt de serveerster en wij geven onze bestelling op.		  

Biertje, wijntje. Niks bijzonders, gewoon van de kaart. We wachten, we wachten nog even, we wachten wat langer. Tweede serveerster komt en vraagt wat we willen drinken. We zeggen dat er al besteld is. Oh, dan komt het zo. En weer wachten we en zien we hoe andere mensen, die na ons kwamen, al wel bediend worden. Dus roepen we de serveerster, die al drie keer zonder iets in haar handen voorbij is gekomen, nog eens. “We wachten nu nog steeds op onze….. ” Nog voor ik ben uitgesproken, zegt ze bits “Iedereen moet wachten, het is nu erg druk”.
Als eindelijk onze bestelling door het eerste meisje wordt gebracht wil ik meteen afrekenen. Ja, momentje. Het momentje duurt een kwartier. Dan heeft ze geen wisselgeld, dus moeten we weer wachten tot ze daarmee terugkomt.
En we zijn niet de enigen die het irriteert. Mensen die na ons zijn gekomen, moeten ook lang wachten, kunnen hun twee koffie ook niet meteen afrekenen.
En dan klagen dat het zo slecht gaat in de horeca. Volgende keer gaan we naar een andere tent, waar het hopelijk beter toe gaat.

Landkaarten

Posted on by
Met een navigatie in de auto hoef je nooit meer op een kaart te kijken. Adres intypen is voldoende. Van hier naar Tallinn, naar Rome, Berlijn, het maakt niet uit. Nooit meer zoeken…. maar ook nooit meer per ongeluk ergens heen gaan en stuiten op iets heel bijzonders. Dat leuke weggetje, die heerlijke taartenwinkel.
En ook nooit meer ruzie, omdat net die ene afslag is gemist, de aanduiding niet duidelijk genoeg was of je net even keek naar die gekke agent, met z’n grote armgebaren.
Toch mis ik de atlas wel eens. Het had wel wat, zo met je vinger nauwkeurig de weg volgen. En er zijn er meer met heimwee. In de laatste Flow stond er een artikel over en de link naar deze website. Leuk om te zien hoeveel “atlas” er toch nog om ons heen is.
En de laatste tijd valt het me op hoeveel landkaarten er als decoratie te zien zijn. Zoals hier, een kartonnen kruk, gevouwen uit een landkaart.		  

Amazone

Posted on by

In de Rotterdamse diergaarde Blijdorp wordt hard gewerkt aan een nieuw project: Amazonica Dome. Er komt een levensgrote hal met een heel speciale constructie, waarin straks een regenwoud met flora en fauna uit Zuid-Amerika moet komen.
Nu wordt er nog druk aan gebouwd, maar binnenkort zal het zo ver zijn. De constructie van het dak belooft iets heel moois!

Navigatie

Posted on by

Je kunt ook teveel op je moderne apparatuur vertrouwen. Want dit hoorde ik deze week:

Waalse belandt door GPS in Zagreb

Een Belgische vrouw van 67 heeft haar GPS-systeem zo consequent gevolgd dat ze in Kroatië uitkwam, terwijl ze naar Brussel wilde. Dat melden verschillende Belgische kranten. De vrouw stapte in haar woonplaats Erquelinnes in de auto om een vriendin in Brussel-Noord op te halen. Een ritje van zo’n 80 kilometer. Het adres had ze ingetikt in haar navigatiesysteem.
“Mijn gps deed wat moeilijk en gaf verschillende omleidingen die ik moest volgen. En toen ging het mis.”
Ze bleef zonder nadenken urenlang doorrijden. “Ik zag allerlei verkeersborden passeren. Eerst in het Frans, daarna in het Duits. Köln, Aachen, Frankfurt. Maar ik stelde me er geen vragen bij. Ik bleef maar gewoon gas geven”, aldus de vrouw in De Standaard. De Belgische besefte niet dat ze de verkeerde kant uitging. Dat ontdekte ze pas toen ze in Zagreb aankwam. Moreau nam dezelfde weg terug om weer terug in België te komen. Daar kwam ze twee dagen later, op maandag, aan. Een bijzonder autoritje dus, maar zelf blijft Moreau er nuchter onder, volgens De Standaard. “Of ik het zelf niet een beetje bizar vind? Misschien wel, maar ik was gewoon verstrooid en in gedachten verzonken.”

Je moet toch wel erg dromerig achter het stuur zitten, om dat niet te merken. Ze had 2x moeten tanken en een keer in de auto geslapen.
Nou ja………… ????

Fabulous Fifties

Posted on by

Het lijkt wel of de Fifties een revival doormaken. Van de serie Mad Men tot de mode van Prada, het ademt allemaal een beetje de sfeer van de jaren vijftig. En misschien willen we het ook wel zo. Net als kort na de oorlog, toen er weer swung in het leven kwam, alles opgewekt en positief benaderd werd. Want van al die sombermansen op de TV word je toch niet vrolijk.

De tentoonstelling in het Gemeentemuseum in Den Haag geeft een mooi beeld van de mode toen. Met vrolijke jurken, petticoats, heren in keurige pakken, met hoed en handschoenen. Even terug in de tijd.

Licht

Posted on by

In deze donkere dagen is een lichtje meer dan welkom. Er gaan dan ook elke dag duizenden kaarsen aan in de huizen, we versieren de kerstboom en lange slierten licht sieren de huizen.
In China doet men het anders. Daar maken ze levensgrote kleurige figuren, die sprookjesachtig verlicht worden. En omdat Rotterdam een hechte band heeft met Shanghai, kunnen wij deze winter ook genieten van al dat moois. Deze zwaan ligt in de Westersingel, vlakbij ons eigen Chinatown. In het Park bij de Euromast staan nog veel meer figuren, die er tot 17 februari 2013 blijven. Misschien iets voor een Kerstwandeling? Anders gaan we een dezer dagen gewoon ‘s-avonds even langs.

En bij Stuureenfoto is het thema de komende twee weken ook licht!