Anders bekeken

cholesterol-molecuul

bron: Google afbeeldingen

Deze foto zegt me eigenlijk niks. Het is een model van een cholesterol molucuul. Ik heb geen idee hoe ik het moet bekijken en wat er mee kan. Natuurlijk weet ik wel wat cholesterol is, dat wil zeggen ik weet dat je er vooral niet te veel van in je lijf moet hebben. Heb je dat wel,  dan zijn er medicijnen voor, die je moet slikken. Tot zover mijn kennis.

Nooit gedacht dat het ook mooi kon zijn. Maar in een interview met Prof.dr . Ben Feringa, die de Nobelprijs voor chemie kreeg, las ik dat hij met heel veel plezier naar zo’n mooi molecuul als cholesterol kan kijken. Het is dus maar van welke kant je het benadert 😉

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Wandelen

Image

ommoord-mistigHet hoeft helemaal geen mooi weer te zijn om lekker te wandelen. Vorige week was het koud en mistig. Maar vijf dames, waaronder ikzelf, hadden toch hun wandelschoenen uit de kast gehaald voor de wekelijkse donderdagochtendwandelig. We maakten een rondje Ommoord, langs kinderboerderij en de Rotte naar Oud Verlaat. Onderweg hielden we even halt voor een sanitaire stop en daar maakten we ook maar tijd vrij voor een kopje koffie 😉
En zo had ik mijn 10.000 stappen weer binnen voor die dag.

Bewaren

Verwenmiddag

Onze Scrabbleclub De Klinkers hoeft de speelruimte die ze gebruikt niet te betalen. Wel verwacht men dat er iets gedaan wordt voor de bewoners van de bijbehorende flat. De Klinkers organiseert dan ook elke dinsdagmiddag een spelletjesmiddag, waar zo’n 8 tot 10 dames komen om Canasta, Rummykub of Trionimos te spelen. Zelf kom ik ook graag, niet alleen om te spelen maar ook een beetje te helpen.
Eens per jaar worden de deelneemsters getrakteerd op iets bijzonders. Dit jaar had Ria Stoop, die vrijwel alles regelt, een verwenmiddag bedacht.
Op 21 december zaten Alie, Virginia, Emily, Wilma, Door, Brunilde, natuurlijk ook Ria en ikzelf om 12 uur aan de koffie. En daar kwamen Jennifer en Casia van het Albeda College om elk van ons te verrassen met een fijne manicure, inclusief massage en fraai gelakte nagels.
Dilay, ook van het Albeda College, kwam even later sjouwend met een grote koffer vol mooie kleurtjes, kwasten en nog veel meer. Zij verzorgde de make-up voor ons, zodat we tot in de puntjes opgemaakt werden.
Het is verrassend te ontdekken dat met wat vakkundig aangebrachte ogenschaduw, mascara, rouge en lippenstift een complete metamorfose kan worden bewerkstelligd. En zo’n manicure is gewoonweg heerlijk!
Maar niet alleen het uiterlijk, ook de inwendige mens kreeg voldoende aandacht. Ria had gezorgd voor kerststol en cheesecake bij de koffie en thee. Later werd een drankje geserveerd en stonden stukjes kaas en worst en ander hartigs op tafel.
Zo rond half vier waren alle dames gemanicuurd, gelakt en opgedoft. Gezamenlijk ruimden we op, wasten alles af en zetten de schone spullen weer in de kast.
Ria had voor iedereen ook nog een kerstgeschenk en natuurlijk kregen Jennifer, Casia en Dilay een doos lekkers en een envelopje als dank voor hun werk, waarna allen tevreden weer naar huis gingen.

 

Kerstversiering

kerstversiering Kerst vind ik zelf, al hoewel we helemaal niet religieus zijn, vooral een feest van bezinning. Ik voel me altijd al gezegend, maar in deze tijd van het jaar raakt het me meer. En dit zo vreemd begonnen jaar treft het me in het bijzonder.
Er wordt hier sowieso matig versierd. Een eigengemaakt kerststuk op tafel, extra kaarsjes, de kerstkaarten opgehangen, dat is het wel zo’n beetje.

Oh nee…., ik vergeet de kerstmannen. Die liggen altijd bovenop de kerstspullen en krijgen een plaatsje. Ze zijn al oud, een beetje sleets. Maar er hangen heel dierbare herinneringen aan.
En soms komt er zelfs nog wel eens wat nieuws bij. Zoals dit beeldje, gevonden op de fancyfair van de kerk in Ommoord. Zoet, super kitsch en daardoor bijna mooi. Ach, voor € 1,50 mocht het wel mee.

Bewaren

Airfryer

airfryer

bron: Google

Overal duiken ze op, de airfryers waarin je zonder al te veel vet kunt frituren. Op zich niks mis mee, want al dat vet is niet echt gezond.
Maar dan lees ik op Facebook een recept voor boerenkoolstamppot uit zo’n apparaat. Dit zou je nodig hebben voor 2 porties: 400 gram aardappelschijfjes, 300 gram boerenkool, 500 gram magere spekblokjes, 3 eetlepels mosterd, 250 ml magere room, 3 eieren en 1 rookworst.
Wij hebben zo’n apparaat niet, maar zouden we het wel hebben, dan maakte ik toch van z’n leven niet dit gerecht.

Want met z’n tweeën 500 gram vlees plus een rookworst en maar net 300 gram groenten verorberen, dat lijkt me niet echt een gezonde maaltijd. En wat is in hemelsnaam MAGERE room? Het vet druipt er aan alle kanten vanaf.

Nee, ook zonder Airfryer maak ik lekker eten klaar. Met veel minder vet, ook minder vlees en zeker met beduidend meer groente!

Bewaren

Zoeken

Een tijdje al heb ik last van pijn in mijn been of mijn heup. Exact kan ik het niet duiden, maar vervelend is het zeker. Lopen doet pijn en soms zo erg dat ik liever een beetje op de bank wil hangen. En dat geeft me dan weer een rot gevoel, omdat ik weet dat bewegen veel beter zou zijn. Nou ja, maar eens even langs de dokter. Die niks kon vinden, geen andere remedie wist dan pijnstillers nemen. En dan begin je met paracetamol. Dat is hier altijd in huis, maar voor de zekerheid nog maar wat doosjes ingeslagen.
Eén doosje nam ik mee naar boven, dat wist ik zeker, want dan kon ik voor het slapen gaan een paar tabletjes nemen. Maar waar had ik dat nou toch neergelegd? Niet op mijn nachtkastje, niet in de kast, niet in mijn werkkamer, de badkamer. Nergens was het te vinden. Ik zocht op de meest idiote plaatsen, Leo hielp mee. Maar nergens, nergens te vinden. Het probleem was niet zo groot, want nieuwe tabletten waren snel gekocht. Maar dat knagende gevoel van “waar is dat nou toch….?”
Maar ik heb het gevonden. Het zat gewoon in mijn joggingvest. Gelukkig maar. Niks aftakeling, gewoon een beetje verstrooid…. 😉
Oh ja, dat pijnlijke been is gelukkig ook al weer bijna over!

Wandelen

wandelen10 Wandel door het leven en praat met iedereen.
Dat is een Perzisch spreekwoord en ik realiseer me dat ik het vaak toepas. Heerlijk zomaar een kort praatje met iemand die je helemaal niet kent. Vluchtige ontmoetingen, die een dag zo kunnen opklaren. En waarvan ik hoop dat anderen dat ook zo ondervinden.
Tijdens mijn wandelingen in de buurt kom ik allerlei mensen tegen. Sommigen zeggen uit zichzelf gedag, anderen kijken verrast als ik ze groet. Er zijn natuurlijk ook heel veel lui die boe noch ba zeggen. Veel te druk met hard rennen of fietsen. Of mensen die een groot territorium afbakenen door zowat de hele wegbreedte in te nemen. Maar goed, die knik ik vriendelijk toe of roep ik bozig na of ze wat ruimte willen overlaten.
En als er niets te praten valt, dan is er nog veel te zien. Vogels, planten en natuurlijk koeien 😉

 

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Donor

Donor worden, niet bepaald een onderwerp om eens “gezellig” over te keuvelen. Je denkt niet graag aan ziek zijn, sterven en wat de consequenties zijn. Maar toch… veel mensen kunnen geholpen worden met onderdelen uit jouw lijf. En daarom ben ik al heel veel jaren donor. Dat wat er nog te gebruiken is, mogen ze straks hebben. Hoe de wet dat nou verwoordt, laat me eigenlijk een beetje koud. Jaren geleden heb ik het formulier ingevuld, ondertekend en opgezonden. Sindsdien zit er een kaartje bij mijn rijbewijs. Voor het geval dat…. Ik snap dan ook niet dat er nu opeens zoveel “nee-zeggers” zijn. Omdat de wet nu veranderd is, je donor bent tenzij je duidelijk aangeeft dat niet te willen? Ik zie eerlijk gezegd geen verschil. Want je hebt het al beloofd en daar verandert toch niets aan?

Bewegen

Sinds een paar maanden ga ik elke maandagmiddag naar het wijkgebouw, voor een uurtje Enerfit. Dat is gym voor mensen van 55 jaar en ouder. Klinkt dat saai? Nou dat is het ABSOLUUT NIET. In tegendeel, het is heel gezellig en ontspannend.
De helft van de les zitten we op een kruk of stoel, de andere helft liggen we op de grond. Er worden dus geen snelle huppeltjes of loopjes gedaan, maar wel een hele rits van oefeningen, die je ook nog eens thuis kan (nee, zou moeten!) doen. Maar denk nou niet dat we een beetje sloom bewegen, want daar houdt Saskia van der Valk niet van. Onder gezellige muziek doen we oefeningen in een tempo aan waar we allemaal toch op een prettige manier van buiten adem raken. Zo worden onze spieren strakker, want zowat elke spier die je in je lijf hebt, wordt aangespannen, gerekt of gestrekt. Maar het helpt ook om je beter te concentreren, te coördineren. En dat is heel belangrijk! Daarbij geeft Saskia regelmatig uitleg, zodat je weet waarom je nou juist iets doet. Want al lijken sommige oefeningen nogal simpel, ze hebben wel degelijk effect.
De maandagmiddag-groep bestaat uit ongeveer 15 dames, allemaal boven de 55, maar sommigen wel meer dan 70plus. Er wordt gelachen, soms wat gepraat en wie wil, bestelt na afloop nog iets aan de bar van het wijkgebouw.
Zelf brengen we een handdoek en een flesje water mee en we dragen gewone, maar makkelijk zittende kleding. Op de locatie zijn matjes, gewichtjes en ander materiaal aanwezig. We doen dit natuurlijk allemaal om in de running te blijven. Maar daarom hoeft zoiets niet vervelend te zijn. Dat Saskia ons echt weet te motiveren, bleek wel toen één van ons laatst riep: “Ik begin het gewoon leuk te vinden!” En zo is het maar net!
Enerfit

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren