Prinsjesdag

Naar de troonrede ben ik niet zo nieuwsgierig, die zal wel bol staan van bezuinigingen en sombere berichten.
Nee wat me het meest interesseert zijn de hoedjes van de dames. Want die brengen tenminste een beetje vrolijkheid tussen al die mannen in grijze pakken. Dit vond ik in 2009 wel een hele leuke! Van het PvdA-Tweede-Kamerlid Chantal Gill’ard.

Wat nu?

Daar sta je dan, als jonge onervaren moeder in een Franse supermarkt. Luiers zat, maar welke moet je nou kiezen? Geen nood, je pakt je mobieltje, toetst het nummer van de ANWB in en vraagt om advies.

Of je hebt net een fikse ruzie met echtgenoot gehad. Die heeft in zijn woede de caravan losgekoppeld en is richting Nederland vertrokken. Mevrouw staat naast de caravan en belt de ANWB. Hoe kom ik nou thuis?

Die lui van de ANWB-alarmcentrale kunnen zo een heel moppenprogramma vullen.
😀 😀 😀 😀 😀

Wereldhavendagen 2011

Ja, dat kan alleen in Rotterdam: de Wereldhavendagen.
Al 34 jaar lang is het eerste weekend van september gereserveerd voor het promoten van de Rotterdamse haven en alles wat daarin en omheen gebeurt.

Afgelopen zaterdag gingen we weer. Het was schitterend zomerweer, er was veel publiek en heel veel te zien: havenloodsen, douane, transport-bedrijven, baggerschepen, moderne apparatuur.  Kinderen konden zelf ervaren hoe het is om op een politiemotor, skyjet of dragline te zitten, maar er waren ook oude verhalen, Kobus de Tallyman, hapjes van Hollandse aardbeien tot Chinese gerechten. .
En dat alles tegen het decor van een steeds veranderend stadssilhouet.

Klik hier voor een Flicker-diashow voor een selectie van onze foto’s van die dag.

10.000

Dit is de 10.000e foto, die ik met met mijn vertrouwde Canon Photoshot A620 geschoten heb. 10.000 foto’s in krap 5 jaar, dus zo’n 2000 foto’s gemiddeld.

Ergens in een kast liggen hier nog analoge fotorolletjes, die ik in voorraad kocht voor mijn spiegelreflex. Ze zullen wel nooit meer worden gebruikt, zijn misschien al over de uiterste verkoopdatum. Toen werden al die rolletjes genummerd, gecodeerd en was de eerste foto er altijd een met ons adres erop. Je kon tenslotte niet weten of alles goed terecht zou komen. En de kosten die dat met zich meebracht.

Uiteindelijk waren die zo hoog, dat ik toch maar besloot om zo’n compacte digitale camera aan te schaffen. Voor erbij, dacht ik toen nog.
Nu staan er dus meer dan 10.000 foto’s (manlief fotografeert ook) op de computer. Min of meer netjes gerangschikt. En elke dag komen er nieuwe bij, want die camera sjouw ik steeds met me mee. Stel je voor, dat ik iets mis om vast te leggen….

Verbouwing

Sommige dingen snap ik gewoon niet. Zoals dit: op het grootste station van Nederland, hét knooppunt van het openbaar vervoer moet je met een lantaarntje zoeken naar een in- of uitcheckpaal voor je OV-kaart.

We brachten deze week mijn vriendin naar Utrecht. Ze had een zware koffer bij zich en moest in Utercht overstappen. Wij hadden keurig ingecheckt in Rotterdam en wilden even uitchecken. Waar waren die *** paaltjes? Ik wist dat er een verscholen stond naast de ingang van spoor 5. Maar nu zijn ze aan het verbouwen en istie weg. Dus de vraag gesteld aan een NS-personeelslid.
“Bij de uitgang natuurlijk. U hebt toch ook ingecheckt toen u het station binnenkwam?” “Nee meneer, we komen uit Rotterdam en op het perron staan geen OV-paaltjes.” Enfin, ergens aan het eind van de hal, verstopt achter een kaartjesautomaat, stond het ding.We moesten er zowat de hele hal voor door.
Waarom staan die paaltjes niet bij de trappen naar de perrons? “Omdat ze dan iedere keer verplaatst moeten worden, hier wordt namelijk verbouwd”, kregen we te horen. Oh ja???? Maar waarom kan dat wel in Rotterdam, waar ook al jaren verbouwd wordt? Zal wel gebrek aan communicatie zijn 🙁

PS: de foto is met mijn smartphone gemaakt en niet al te best van kwaliteit helaas

Paris à vélo

Vorige week was ik met een vriendin in Parijs. En wat ons zo opviel waren de vele fietsen. Overal lange rijen fietsen, of lange rijen lege fietspaaltjes. Daar moesten we toch meer van weten. Wie ook nieuwsgierig is, klikt hier voor een Nederlands verhaal en hier voor de officiële Franse site.

Want die leuke fietsen, met hun kekke mandje voorop, kun je huren. Voor een hele schappelijke prijs ben je zeer flexibel in het Parijse verkeer en fiets je in een mum van hot naar haar.

Een soort “witte fietsenplan” maar dan op z’n Frans. Dus groots aangepakt en doordacht. Bij vrijwel elk verhuurpunt staat een bord met daarop aangegeven waar de dichts bijzijnde stallingen te vinden zijn. En dat zijn er heel veel.
Zelf fietsten we niet, wij hadden we een Carte Paris Visite, zodat we heerlijk met metro, bus of trein in Parijs konden toeren. Maar bovenal hebben we heel veel gelopen. Het was heerlijk weer en samen hebben we in ruime mate Parijse sfeer gesnoven.

Gefeliciteerd!

Deze week geen spreuk. Want vandaag wordt de burgemeester van Rotterdam, Ahmed Aboutaleb,  50 jaar. Van harte gefeliciteerd!

Wat zou hij vandaag eten? Misschien wel dit familierecept:

Verwarm olie in een pan en bak daarin een gesneden uitje en gesneden rundvlees. Snij aardappelen in kleine blokjes, kook ze beetgaar. Ondertussen twee eieren klutsen met peper en zout. Giet de aardappelen af en doe bij het vlees. Even kort doorbakken. Eieren er door roeren, laten stollen.

Geef er een salade van ijsbergsla, komkommer en tomaat bij.

Ik neem aan dat de schotel dan wordt geserveerd in deze aardewerk schaal, die de burgemeester zelf aan het Schielandhuis had uitgeleend voor de tentoonstelling “Mes en Vork”.

M/V

Op de lagere (=basis) school en op de MULO zat ik op een meisjesschool. Dat vond ik heel normaal, al heb ik later ook weleens mijn twijfels gehad of het nou wel zo gezond was, alleen maar meisjes (of jongens).Uiteindelijk zijn we allemaal mensen en een beetje gemêleerd is wel zo leuk. Maar evenzogoed ben ik toch nog behoorlijk terecht gekomen.

Geen duidelijke trauma’s aan overgehouden.
Wel vond ik het jammer dat we op de MULO allemaal dezelfde richting in werden geduwd, namelijk de alfa-kant. Wiskunde en zo was niets voor meisjeshersens, zei men. En dat is gewoon onzin.
Nu lees ik dat de kwestie weer hoogst actueel is, want jongens en meisjes denken anders, zeggen de deskundigen. Gaan we weer terug naar toen?