Niet aan te slepen dezer dagen, water. De hele dag door drink ik het, ik geef het de planten tweemaal daags. En Marty Robbins zingt er over:
Category Archives: Actueel
Rustig aan
Even rustig aan vandaag. Het is hier warm, zo warm dat de computer het gewoon heeft opgegeven. Warmtestress waarschijnlijk. Nou ja, dan blijf ik wel lekker in de tuin zitten.
Deel dit op:
Taalfouten
Het valt me op dat je tegenwoordig zo veel taalfouten tegenkomt. Geen verschrijvingen, maar echte fouten. Zomaar, door onwetendheid of slordigheid gemaakt.
Ik geef een paar voorbeelden:
Heerlijke salade met rouwe uien
U kunt betalen met u betaalpas
Dit product is ontwikkelt door ….
Ik weet niet of het ligt aan ons onderwijs, aan de snelle manier van communiceren of dat het gewoonweg nonchalance is.
Of misschien ben ik wel gewoon een Pietje Precies….
Deel dit op:
Modewoord
 |
Iedereen heeft het tegenwoordig over zijn “comfortzone”. Deze week heb ik het woord al zeker 10 keer op de radio of TV voorbij horen komen.Het is dus een echt modewoord aan het worden. Ben je een beetje gestresst, moet je naar iets nieuws toe, gaat het niet zo als je had verwacht: dan zit (of sta) je buiten je comfortzone. Maar goed, we zijn ook al diverse malen “over onze schaduw heen gestapt” dus die comfortzone zal ook wel weer verdwijnen 😉 😉 |
Deel dit op:
Musea in Nederland
Een terugkerend blog over Nederlandse musea. Van Groningen tot Maastricht, van Enschede tot Hoek van Holland.
Vandaag staat in de schijnwerpers:
Nederlands Pluimveemuseum in Barneveld
 |
We eten zo gemakkelijk een stukje kip, nemen bij het ontbijt een eitje. Maar wat weten we nou over kippen?Nu 2013 het “Jaar van de Barnevelder” is, kun je in Barneveld zelf gaan kijken hoe het zit met dit beroemde ras. Want niet alleen in Nederland, maar ook ver over de grens weet men deze kippen op waarde te schatten. Dus ga eens kijken en misschien mogen de kinderen dan zo’n mooie kip iets lekkers voeren. |
Deel dit op:
Raadsel
| Al een tijdje vielen deze roestvrijstalen dingen me op. Ik zie ze overal in de stad. Soms op regel- matige afstand, soms is er geen verband te vinden. Eerst dacht ik dat het alleen in Rotterdam was en dan wel daar waar opnieuw |
 |
bestraat was, zoals op de Binnenweg.
Maar vorige week zag ik ze ook in Amsterdam. Ik heb geen flauw idee waar ze voor dienen of wat ze markeren. Het zal best wel enig nut hebben, want anders worden ze niet in de grond geslagen. Iemand een idee?
Deel dit op:
Ambacht
| “Waar vind je nog een goeie timmerman, zo’n man die wat z’n ogen zien, met zijn handen maken kan?” Het is het begin van een liedje over vaklieden, die je tegenwoordig met een lantaarntje moet zoeken. Toch worden ook nu nog altijd jonge mensen opgeleid tot “ambachtslieden”. Vakmensen die perfect maatwerk leveren, ideeën werkelijkheid kunnen maken. Knap werk, dat waardering verdient. |
 |
In andere landen bestaat er zoiets als een “meesterstitel”. In Nederland niet meer. Maar er doet wel een flinke groep jonge mensen mee aan de “World Skills” in Leipzig, waar de wereldkampioenschappen voor beroepen worden gehouden. Ze zouden best wat meer in het zonnetje gezet mogen worden, want een goeie vakman/vakvrouw is zijn/haar gewicht in goud waard.
Voor het hele team dus: toi, toi, toi, veel succes!
Deel dit op:
Plezier
| Vorige week vroeg ik op Stuureenfoto naar wat anderen blij maakt, maw je “favourite things”. Zelf had ik een foto van een boeket rozen er bij gezet, omdat bloemen en met name rozen me altijd blij maken. De een wordt blij van de gedachte dat hij binnenkort zijn wandelschoenen weer aan kan, de ander verheugt zich regelmatig op een lekker kopje cappuccino. |  |
Maar wat maakt me nou nog meer blij? Oh, heel veel. Luchtjes bijvoorbeeld kunnen m’n stemming helemaal doen omdraaien. Ben ik zo nu en dan een beetje down, dan is een geurend stukje zeep voldoende om me blij te maken. Maar ook ’s morgens onder de douche geeft een fijn geurende doucheschuim me een enorme opkikker. Het zijn tenslotte de kleine dingen die het ‘m doen!
Deel dit op:
Kapot (2)
De nieuwe wasmachine is er, maar daarmee is de zaak nog niet rond. Want op de oude wasmachine stond een droger.
De bezorgers hadden de droger met gemak op de grond getild. Maar op mijn vraag of ze zo vriendelijk wilden zijn om hem na installatie op de nieuwe wasmachine te zetten, kreeg ik als antwoord “dat ze dat niet mochten doen”. Kwestie van juridisch indekken, want als die droger na verloop van tijd er af zou vallen…. Dat leek me nogal stug. Totdat ik er op gewezen werd dat de nieuwe machine iets kleiner was dan de oude. Het bovenblad was niet 59 x 59, maar 59 bij 53. Ik stond perplex. Beide apparaten zijn van hetzelfde merk en nergens was vermeld dat een droger erop plaatsen moeilijkheden zou geven. Welke sufferd van een ontwerper hanteert nou toch ineens andere maten? Of je de machines nou stapelt of naast elkaar zet, de bovenbladen moeten toch de zelfde diepte hebben. Anders is het geen gezicht. Nou we gaan maar eens bekijken hoe we dit gaan oplossen. Liefst voor maandag, want dan staat er weer een andere klus op stapel.
Deel dit op:
Kapot
Na ruim 15 jaar trouwe dienst begaf gisteren onze wasmachine het. Halverwege het programma nog wel. Dus zat ik met een emmer vol druipnat wasgoed, dat nog gespoeld moest worden.
En daar sta je dan, als techniekverslaafd modern wezen. Geen flauw idee hoe ik nou verder moet. Nou ja, een nieuwe machine bestellen natuurlijk. Wat we dan ook onmiddellijk deden, per internet. Dus de narigheid is maar van korte duur, want vandaag wordt die al bezorgd.
Gek, toen ik zo´n jaar of 13 was, had ik er totaal geen probleem mee gehad. Was ik (weliswaar met enige tegenzin) achter de wastobbe gaan staan en had ik de was verder afgemaakt, door de wringer gehaald en op de zolder opgehangen. Klus geklaard zonder ook maar een greintje paniek. Wel met heel veel meer werk, want dat wassen toen was een heel karwei. Meestal werd dat natuurlijk door mijn moeder gedaan. Als ik eens insprong, was het omdat zij ziek was.
Tijden veranderen, maar het is nog helemaal niet zo gek om eens terug te denken aan de jaren dat alle technische hulpmiddelen nog niet bestonden en het op pure menskracht aankwam…..
