Recept

Zo nu en dan kun je ongelofelijke trek hebben in iets. Dat had ik ook laatst. Wafels, oh……!

Ik zocht en vond dit recept van Einfachbacken.de op Instagram. Lekkere knapperige wafels, niet te zoet, redelijk gezond ook nog.

Ik maakte een half recept, net genoeg voor ons twee.
125 gram (fijne) havermout
250 ml. Melk
3 eetlepels suiker
50 gram bijna gesmolten boter
1 ei
snufje zout, kaneel naar smaak

Doe havermout, suiker zout en kaneel in een kom en meng goed.
Meng in een ander kom de melk, ei en gesmolten boter goed door elkaar en voeg het aan het havermout mengsel toe. Laat het beslag een kwartiertje of langer wellen.

Verwarm het het wafelijzer en vet het in. Schep het beslag in de wafel vorm en bak in ca. 4 tot 5 minuten goudbruin en knapperig. Serveer met poedersuiker of fruit.

Ik heb een rond wafelijzer en bakte hier 4 flinke wafels van.

Weer terug

Vraag me niet wat er fout ging, want dat weet ik beslist niet. Ergens heb ik iets verkeerds gedaan, was er iets veranderd of maakte ik een typefout. In ieder geval kon ik mijn blog niet meer bijwerken.

Ik had ook nog andere dingen te doen, we gingen een paar dagen weg en och… zo belangrijk is bloggen nou ook weer niet. Maar toch… Ik miste het wel. De structuur, elke dag weer wat anders verzinnen, foto’s maken of foto’s zoeken.

Dat onze jongste er niet was, maakte het zoeken van hulp heel lastig. Maar hem op vakantie storen voor zoiets onbenulligs… nee.

En net nu hij weer thuis is, kreeg ik een brainwave. Ik had een denkfout gemaakt. Dus schoof ik achter de laptop en zie, ik ben er weer! En daar ben ik blij om. Want ik heb het toch ook weer zelf opgelost!!

Schoenen passen

Bron: Wikipedia / © Frank C. Müller

Zo ging dat vroeger als je schoenen ging passen. In de winkel stond dit apparaat (een Schucoscop) dat met röntgenstralen je voeten “doorlichtte”.

Je zag mijn teenbotjes bewegen en dat vond ik hogelijk interessant. Mijn moeder ook, maar dat had een andere reden, want nu kon ze mijn schoenen in de juiste maat kopen. Duidelijk kon je zien hoeveel ruimte er in die nieuwe schoenen was. Geen pas-aan-schoenen, maar ruimte om groter te groeien.

Maar na niet al te lange tijd waren er toch wat bedenkingen bij dit apparaat. Want was dat nou wel veilig? Voor de (jonge) klantjes, maar ook voor het personeel? Want dat stond er naast, zonder ook maar de geringste bescherming. Geen scherm, geen schort. De Röntgenstralen hadden vrij spel.

Het was dus snel gedaan met dit vernuftige toestel. Voortaan kneep de verkoper weer hardhandig in de schoen om de ruimte te meten.

Muziek, maar anders

Muziek maakt vrolijk of melancholisch. Het ligt er maar aan welk instrument wordt gebruikt en ja, niet onbelangrijk, of de speler ook écht spelen kan.

Neem nou dit filmpje, waarin diverse slaginstrumenten aan bod komen. Maar dit is weer een heel ander kaliber.

Als het filmpje niet start, dit is de link

Eraf

Misschien heb ik zelf iets fout gedaan, misschien is er in WP iets veranderd…. Maar ik kan niet meer bij mijn berichten komen.

Dat wil zeggen wel op mn telefoon, maar niet meer op mn laptop.

Gewoonlijk stuur ik dan een appje aan jongste zoon. Die heeft het dan in no time geregeld. Maar die zit nog een tijdje in Verweggistan. En daar ga ik hem niet storen.

Voorlopig ben ik er dus niet. Er staan een of twee blogjes al gepland. Maar nieuwe komen er dus even niet bij.

Snipperdag

Een paar weken lang hadden we elke dag wel een afspraak. Niks bijzonders, soms leuk, soms gewoon het ritme van de week. Maar elke dag hadden we wel iets te doen.

Bron: Google foto’s

En dan ineens een berichtje. De afspraak van de volgende dag gaat niet door. Jammer? Welnee, Leo en ik keken elkaar aan. Dat wordt een snipperdag. Geen dwang van klok, geen verplichtingen, gewoon een vrije dag.

Wij hadden tijd om lekker langzaamaan op gang te komen, langer over koffie en ontbijt te doen. Het voelde heerlijk, bijna als spijbelen.

Knus hebben we die dag doorgebracht, puzzelend, lezend, muziek geluisterd, alles innig tevreden…!

Bibliotheek

Deze bibliotheek staat in de Chinese stad Tianjin. Een havenstad met meer dan 11 miljoen inwoners. Geen wonder dat er een grote bibliotheek verrees. Want hoewel dit op de foto een gewone bieb lijkt, is het een futuristisch gebouw met een Nederlands tintje. Want het ontwerpbureau MVRDV, dat onder andere in Rotterdam de Markthal tekende, ontwierp ook deze bibliotheek.

Een groot gebouw, waarin in het midden het auditorium staat, een gigantische witte bol die wordt omringd door golvende wanden. Die wanden geven ruimte aan meer dan 200.000 boeken, maar kunnen ook dienen als zitplekken en daartussen lopen trappen.

De buitenwanden zijn van glas en van buitenaf lijkt het ’s avonds op een oog, wat ook zijn bijnaam is geworden.

Niet alle planken werden vol boeken gezet. De bovenste planken bleven leeg, maar de achterwanden werden voorzien van boeken-afbeeldingen. Dus het lijkt wel vol.

Toch jammer dat wij in Nederland zo weinig chauvinistisch zijn. Dit ontwerp had van mij wel wat meer in de picture mogen worden gezet, want dit is toch wel een kijkje waard.

Als het filmpje niet start, dit is de link

Echt nodig…

Bron: Facebook / Mobilize

Bij het scrollen popt een advertentie op voor een piepklein autootje. Kek uitgevoerd, met begrensde snelheid. Dus daar mag je met een brommer-rijbewijs in rijden. Voor zulke karretjes is in mijn leeftijdsgroep wel belangstelling. Compact, makkelijk te parkeren en prima voor korte ritjes. Zeg maar een luxe scootmobiel.

Maar wie stapt er op het plaatje uit? Geen krakende oudere, maar een kekke tiener! Want met dit wagentje richt Renault zich op de jeugd tussen brommer en rijbewijs.

En niet alleen Renault, andere merken hebben zich ook op deze groeimarkt gestort. Een overvloed van kleine 45-kilometer wagentjes. Een electrocar om comfortabel naar school, je vrienden, de sportschool te karren.

Hoe creëren we luie bewegingsarme kinderen?

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Wat de weersvoorspellers ook mogen beweren, vandaag kijken we tegen een heldere hemel aan. Volgens het Holly Cole Trio dan: I can see clearly now

Als de clip niet start, dit is de link