Je moers taal

Bron: Rotterdam van toen

In de Ommoordse bieb hield het Gilde een lezing over oud Rotterdam. Echt oud, want de beelden die voorbij kwamen hadden weinigen van de mensen daar met eigen ogen gezien.

Uiteraard kwam het grote bombardement aan de orde, waarbij de hele binnenstad in één klap verdwenen was. Maar door de plek van toen te plaatsen in de stad van nu werd veel duidelijk.

Eén van de gebouwen die we zagen, was het Coolsingelziekenhuis. Het was een zeer bekende plek en veel inwoners moeten er wel eens een tijdje verbleven hebben.

De gids vertelde dat het gebouw destijds gebouwd was met allerlei (toen) moderne snufjes, onder andere had het een hijskamertje. Ja, dat heette toen zo, maar nu noemen we het een lift.

Nederlanders zijn dus al langer met de verengelsing van de taal besmet. Want in Duitsland zegt men nog altijd Aufzug, in Frankrijk heet zoiets een ascenseur en ook in Italië zegt men ascensor, net als in Spanje.

Wat hebben wij Nederlanders toch met al die vreemde woorden en begrippen? Misschien klinkt “hijskamertje” nu wel een beetje onbeholpen, maar iedereen wist meteen wat het was.

Oud worden

Laatst zagen we Westside Story weer op tv voorbij komen. De legendarische scène met Rita Moreno, zingend en dansend in “America”

En gek is dat, je kunt je bijna niet voorstellen dat die mensen -net als wij- ouder zijn geworden.

We vroegen ons af hoe ze er nu uit zouden zien. Dat Nathalie Wood was overleden, wisten we wel. Maar dat Ria Moreno er op haar 92e zo uitziet…

En de mannen? George Chakiris vind ik nog steeds een mooie man en Richard Beymer, de jongste, mag er ook nog zijn.

Waarom nou…

Bron: Google foto’s

Nu we zo gebrand zijn op goed, gezond en zo zuiver mogelijk eten, viel dit bericht me op.

Aardbeien uit Marokko, die in Spanje een andere verpakking/sticker krijgen en dan uit Spanje lijken te komen.

Dat is in de eerste plaats natuurlijk misleiding, maar ook puur bedrog. En wat te denken over al die extra handelingen, de kosten en de milieuvervuiling die dat met zich mee brengt?

Ik laat nog maar even buiten beschouwing dat de Marokkaanse aardbeien met Hepatitis besmet leken. Maar als je denkt dat het Spaanse aardbeien zijn……! Je wordt als consument totaal om de tuin geleid. En waar kun je dan nog van op aan?

Het is natuurlijk het beste om alleen maar seizoensgroenten en fruit te kopen en te eten. Maar als dit in de winkel ligt, wordt het toch door de consument gekocht.

Hoe je het ook wendt of keert, er klopt helemaal niets van!

Voorjaar

Toen vorige week, na alle regen en miezerige dagen, leek het wel of overal de lente zich manifesteerde.

En iedereen scheen dat vast te willen leggen, want ik zag zoveel mensen fotograferen. En ik deed natuurlijk mee. Genoeg materiaal om onderweg plaatjes te schieten van bloeiende bomen, uitbottende magnolia’s, grasvelden vol geel speenkruid of barstensvol narcissen.

Maar zelfs dat werd op den duur een beetje saai. Was er nou niks anders te vinden?

Ja hoor, hier had men zich op het voorjaar voorbereid. Niet in de tuin, die was omgetoverd tot parkeerplaats, maar pal onder de bewoners hun neus, in de bloembak voor de vensterbank.

Niet te missen en meteen als ze ’s morgens de gordijnen openschuiven springt het in het oog.

Mooi begin van de dag, nietwaar?

Uithangbord

Bron: Facebook / Wooden Furniture

Dit uithangbord laat geen twijfel bestaan aan wat er binnen te vinden is. Een fraaie en leuke oplossing die in alle talen te volgen is. Geen idee waar het te vinden is.

Vagelijk kon ik ontcijferen dat er “toilettes” onderaan staat, dus neem ik aan dat het ergens in het Franse taalgebied is.

Fijn voor degenen die “nodig” moeten.

Geen gevraag, geen problemen en geen spraakverwarring.

Waarschijnlijk wel een zucht van verlichting!

Sporen

Al wandelend in onze vakantieomgeving viel het me op dat wij mensen zo vaak onze sporen in de natuur achterlaten.

Dieren maken hun sporen ook, natuurlijk. Maar die zijn een heel stuk minder snel te onderscheiden. Daar moet je echt een studie van maken en dan nog….! Ik weet nooit precies welke pootafdrukken behoren bij welk dier. Ik hoor vogels fluiten, geniet er van. Maar welk vogeltje zo vrolijk fluit, kan ik alleen met een app uitvogelen.

Je hoeft echter maar een paar stappen in de natuur te zetten of je vindt wel een papiertje, een plastic dop of nog erger een lege fles of blik.

Kijk nou hier… Daar waren vast een paar gezellige uurtjes doorgebracht. Maar neem je rommel na afloop dan toch mee naar huis.

Nu wordt het een bron van gevaar voor dieren die zich verwonden. En met felle zon is een vonk zo ontstaan en hebben we weer een brand.

Het schijnt dat mensen intelligente wezens zijn, maar soms ben ik daar niet zo zeker van.

Afgrijselijk

Bron: Google

Er was een tijd dat pensioenfondsen werd gevraagd niet te beleggen in de wapenindustrie. Dat vond ik helemaal geen gek standpunt.

Nu suggereert onze defensieminister dat die zelfde pensioenfondsen beter in wapenfabrieken kunnen beleggen.

Wordt er op de tv gezegd dat rijken hun geld niet moeten besteden aan kunst, maar granaten naar Oekraïne zouden moeten sturen.

Dagelijks horen we over dreiging van een kernoorlog. Zo langzamerhand zie ik de wereld veranderen in een grote oorlogsmachine.

Maar waar leidt dat toe? Tot nog meer dood en verderf, tot steeds heftiger wordende conflicten. Wie wil dat nou?

Laten we vooral niet luisteren naar al die machtsgeile regeringsleiders en ministers. Zouden we niet beter al onze krachten moeten aanwenden om meer overleg te plegen, meer begrip voor elkaars standpunten te creëren?

Dat zou nog eens vooruitgang betekenen.

Week zonder vlees

Vorige week was het in Nederland de “Week zonder Vlees”. Dat is wel vaker geweest, maar ditmaal las ik dat het in heel Europa uitgerold zou worden.

Op vakantie in Twente gingen we ook een dagje boodschappen doen in Duitsland.

Maar daar was heel weinig van vleesloos te merken. Nog van alles volop in de schappen en qua reclame ook weinig aandacht voor echt vleesloos eten. Al is er natuurlijk wel aandacht voor “vegan”.

En hoewel het barbeque seizoen nog niet is aangebroken, zagen we al wel dit bij de ingang van een grote supermarket.

Binnenkort is het daar dus heel eenvoudig om 24 uur per dag en 7 dagen in de week je vleeshonger te stillen.

Zelf houden we niet zo van vlees grillen, maar voor de liefhebber zal het een uitkomst zijn.

Mooie bruggen

In Rotterdam liggen nog steeds “takkenbruggen”over sommige singels. Die werden al zo’n 120 tot 160 jaar geleden gemaakt van dikke takken eikenhout.

Bron: De Havenloods, Rotterdam

Natuurlijk is zo’n brug gevoelig voor de weersinvloeden en moet dan ook regelmatig onderhouden of vernieuwd worden.

Vaak worden bruggen na verloop van tijd vervangen door moderner exemplaren, van beton en asfalt.

Maar vijf van deze bruggen zijn nog in hun oorspronkelijke, maar gerenoveerde vorm, te zien.

Op de Heemraadsingel en Proveniersingel werd nog eikenhout gebruikt. Voor de andere bruggen koos men voor robinia hout, dat even sterk en vrijwel gelijkwaardig is. Eikenhout schijnt in Europa bijna niet meer te krijgen.

Zo’n mooie brug geeft een heel bijzonder cachet aan een singel. Veel statiger en romantischer dan beton.