Category Archives: Nederland

foto’s uit Nederland (algemeen)

Nieuw land

Posted on by

Het is niet iets wat men zich dagelijks realiseert, maar Nederland is in de afgelopen jaren groter geworden. Dat zie je goed als je in Hoek van Holland richting Noordzee kijkt. Moet je wel op het juiste punt staan, dus bij de pier. Want dan kijk je naar de Maasvlakte.

Niet meteen een stukje grond voor massa-toerisme. Geen liefelijk landschap, maar wel heel veel grote kranen. En containerschepen natuurlijk, die af en aan varen om geladen of gelost te worden.

Ik vind het indrukwekkend, zelfs op een bepaalde manier mooi. Maar tegelijkertijd ook een beetje beangstigend, dat mensenhanden dat allemaal maken kunnen.

Boekenhuisje

Posted on by

Het blijft leuk om ergens langs de weg zo’n mini-bieb te ontdekken.

Dit versierde exemplaar vond ik in Willemstad, bij leuke huisjes aan een gracht. Zoiets geeft nog eens extra sfeer aan een stadje.

Ik moet ook altijd kijken of ik iets van mijn gading zie. Maar om zo maar iets mee te nemen, vind ik ook een beetje brutaal. Ik kan er waarschijnlijk nooit iets terug-brengen. En dat is nou juist de bedoeling.

Maar het levert in ieder geval weer blogstof op. Ook leuk toch?

Gezond?

Posted on by

In de hal van het ziekenhuis zie ik een grote automaat, gevuld met lekkers en drankjes. Dat is niet onlogisch, want nu is er geen mogelijkheid is om iets te drinken of eten te halen. Zo’n automaat is geen overbodige luxe.

Maar wat zou ik het dan prettig vinden als er wat meer keus zou zijn. Niet tussen frisdrank, frisdrank en andere frisdrank. Maar tussen melk, yoghurt of frisdrank.

Net als met iets te eten. Niet alleen maar zoete of vette dingen. Maar ook de mogelijkheid om fruit te kunnen nemen.

Want we kunnen natuurlijk blijven roepen, dat we gezond moeten eten. Maar als er overal alleen maar keus is uit “niet al te gezonde” zaken, dan schiet het ook niet echt op.

Beertje

Posted on by

We parkeerden de auto voor een huis en daar zag ik die mooie modelboot. En daarin een knuffelbeer. Daar moest ik een foto van maken. Want meteen schoot me Beertje Pippeloentje in gedachten.

Kleine beertje Pippeloentje
geeft zijn mamma beer een zoentje,
Geeft zijn pappa beer een hand,
want hij gaat naar Engeland.

Pippeloentje heeft een jekker
en een koffer met een wekker
en een grote zak met brood.
Hij gaat varen op de boot.

En de westenwind gaat waaien
en de and’re beren zwaaien
en ze roepen met z’n allen:
Zal je niet in ’t water vallen?

En niet op de reling staan?
En geen andere beertjes slaan?
En niet schoppen met je schoentje?
Goeie reis dan, Pippeloentje

Annie M.G. Schmidt

Naar de bollen

Posted on by

Sinds kort weet ik dat je niet alleen in de buurt van Lisse bollenvelden hebt. Die zijn her en der in Nederland te vinden. Want ik las verhalen over de omgeving van Hoorn, de Flevopolder en op Goeree-Overflakkee.

En die laatste plek ligt zo’n beetje bij ons om de hoek. Nou ja, bij wijze van dan. Maar met de auto is het een kort ritje en vorige week gingen we dus op pad.

Het is niet zo gecultiveerd en op mooi gearrangeerd.

Maar wel intens en goed te bekijken.

Jammer dat het net regende, een zonnetje had nog net een accentje extra gegeven.

Maar desondanks genoten we van een mooi tochtje en kleurige bloemenvelden.

Poetsen

Posted on by

Heel vaak kom je dit niet meer tegen, een prachtig glimmend gepoetst huisnummer. Ik fotografeerde dit in Maasland, waar we, na een blog van Emie, op een zonnige dag naar toe reden.

Bij dit glanzende bordje vloog ik terug in de tijd. Wij woonden vroeger in een gewone straat, met rijen huisdeuren. Allemaal donkergroen geverfd en vrijwel allemaal identiek.

Maar onze deur sprong er wel uit. Want we hadden nog een ouwerwetse koperen trekbel en een koperen brievenbus. En die glom steevast dat het een lieve lust was. Op vrijdagmiddag ging ze met haar mandje poetsspullen naar beneden en werd die bel en brievenbus glanzend gepoetst. Geen week sloeg mijn moeder over. Daarna werd de deur gezeemd en het straatje geveegd. Klaar voor het weekend!

En daar moest ik bij dit huisnummer ineens aan denken.

Anders

Posted on by

Je ziet het wel vaker, zo’n levensgrote ooievaar in de tuin. Teken dat er een kindje geboren is.

De ouders van Milan namen de gelegenheid te baat om meteen de naam van hun kleine spruit bekend te maken. En ook een zachtblauw briefje met “boy”op het raam te plakken, zodat niemand zich meer hoefde af te vragen of het nou een jongen of meisje is.

Ik kwam dit tegen op een van onze ritjes naar buiten. Ik ken de ouders dan ook niet. Maar misschien – via de vele wegen van het wonderlijke wereldwijde web – lezen zij dit berichtje.

Bij deze feliciteer ik hen met de geboorte van hun zoon en wens hen en de nieuwgeborene veel geluk en vooral veel gezondheid.

Dodenherdenking

Posted on by

Toen ik in Gouda langs het Coornherthuis aan de Oosthaven liep, stuitte ik op deze rij stolperstenen. Natuurlijk heb ik zulke stenen elders ook wel gezien.

Maar hier lagen er wel heel veel, meer dan 60 telde ik. En ik realiseerde me dat hier vandaan dus ruim 60 mensen de dood in werden gestuurd.

Gewone burgers, met werk en huishoudens, kinderen, vaders, moeders, familie van elkaar. Ook vroeg ik me af, hoe zij zich destijds voelden… angstig, bedroefd, verlaten, ontheemd….

Aan hen zal ik vanavond denken. Net als aan al die anderen die het leven lieten. Want geen van allen mogen ooit vergeten worden.

Kijk omhoog

Posted on by

Goed kijken waar ik loop, want ik wil beslist niet struikelen. Maar dan moet ik ook vaak stilstaan, want anders zie ik niet wat er hoog aan de gevels te ontdekken valt.

Moderne gebouwen hebben vaak niet zo veel versieringen, maar in Gouda vind je de ene gevelsteen na de andere. Vaak met nogal “opvoedkundige” beeltenissen. Ja, toen was er nog geen TV, internet en dus geen Google, waar je (bijna) alles in kunt opzoeken. en dan kom ik tot de ontdekking dat ik nog veel meer omhoog moet kijken, want ik heb er toch een heleboel gemist 😉 Ach, een mens kan niet alles hebben.

Maar deze drie stenen wil ik toch wel laten zien. De eerste twee zijn te vinden in de Spieringstraat en hoorden bij het Weeshuis en het Willem Vroesenhuis. De laatste is te vinden boven de poort van het Gouds Museum.

Nu verder

Posted on by

Bij de eerste zonnestralen kon je al zien hoezeer iedereen verlangde naar even buiten zitten, wat drinken of eten op een terrasje.

Want hoewel heel wat ondernemers niet bij de pakken neer waren blijven zitten, was de aanloop toch niet voldoende om uit alle kosten te komen. Ik heb dan ook veel van dit soort borden in de stad gezien.

Maar sinds een paar dagen mogen we dus weer. Beperkt, dat wel… Maar goed, laat ik zeggen “het begin is er”.

Nou maar hopen dat we binnenkort weer in het echt zo lekker buiten kunnen zitten en dat ik daar dan gezellig foto’s van kan maken. Toch heel wat anders dan van een reclamebord 😉