Vorige week vertelde Marthy op haar blog over de reis die ze dit jaar in Italië maakt. Dat bracht zoete herinneringen naar boven. In 1992 ging ik met een groep schildervrienden voor het eerst naar Toscane. We bezochten Florence, Siena, Montepulciano en ik was betoverd door de prachtige natuur van het land.
Na een paar jaar gingen Leo en ik samen naar Italië. En ook Leo was meteen onder de indruk. We huurden een auto en reden op de bonnefooi onze neus achterna. En zo kwamen we terecht in Montalcino. Van daaruit maakten we tochten naar bezienswaardigheden in de omgeving, zoals de “Abbazia di Monte Oliveto Maggiore”. Van buiten en van binnen zeer de moeite waard. En ik herinner me de prachtige zang die bij de trouwdienst uit de kerk klonk. Als ik terugdenk, krijg ik weer kippenvel.
Marthy bezocht de abdij van Sant’Antimo. Ik dacht dat het dezelfde kerk was, maar er blijken daar nog meer juwelen van bouwkunst te zijn.
Ik zou er zo wel weer naar toe willen… Misschien… volgend jaar…?
Monthly Archives: september 2017
Vandaag….
Vandaag is het Internationale Hart-dag en is het de bedoeling dat alle vrouwen worden iets roods dragen. Om aandacht te vragen voor de hart-problemen die vrouwen ondervinden en die vaak niet goed worden opgemerkt.
Daarom vroeg ik Leo om me op de foto te zetten, want in mijn rode jasje vier ik die Wereld Hartdag gepast mee. Na vorig jaar is het voor mij elke dag “hartdag” en nu vandaag dus zelfs een beetje meer!
Vandaag is ook mijn verjaardag, want precies 69 jaar geleden werd ik geboren.
Daarom laten we vanavond de champagnekurk knallen! Proost, L’chaim!
Deel dit op:
Boek
Via de Bieb las ik op mijn e-reader het boek “Geboren in de jaren 30”. Hierin beschrijft Arthur Kimpen zijn jeugd in het arme mijnwerkersgezin in Tervant (België). Zijn ouders kunnen niet lezen of schrijven, hebben al van jongs af aan heel hard moeten werken en schoolgaan was voor hen niet weggelegd. Maar vader vond dat zijn zoon wél moest leren en dat was helemaal geen straf voor Arthur.
Hij vertelt in korte zinnen zijn verhaal. Alsof hij vertelt aan zijn kleindochter op schoot. Dat vond ik prettig lezen.
Alles komt aan bod, de armoe, de oorlog, het kleine huisje waar ze wonen. Hoe de pastoor en de kerk het leven van de dorpsbewoners bestuurden. Wat er wel mocht, of liever gezegd moést, dat wat vooral niet mocht.
Heel herkenbaar, omdat soortgelijke verhalen ook bij ons thuis verteld werden. Wat leefden de mensen volgens een vast patroon en wat is er veel veranderd.
Een fijn boek om te lezen!
Deel dit op:
Zondagmiddag
Zomaar een zonnige zondagse nazomermiddag. Geen zin in een grote wandeling, maar even lekker slenteren en rondkijken in Maassluis. Er was een soort van sportdag, dus het was redelijk druk. Maar iedereen genoot van het heerlijke weer. We namen een ijsje, want daar was het nog warm genoeg voor. En we maakten foto’s. Van wat? Van van alles, gewoon voor ons plezier.
Deel dit op:
Verdwalen…
Nee, niet als ik op weg ben naar iets. Ik heb een uitstekend orientatievermogen, weet bijna overal meteen zo’n beetje de weg.
Maar verdwalen in Internet-land, dat is andere koek! Ben ik op zoek naar een recept, kom ik zo vaak terecht op heel andere sites. Of vind ik niet meteen wat ik zoek, maar denk ik “Oh ja, dat is ook wel lekker.” En voor ik het weet is er een half uurtje om. Mijn (bijna) dagelijks bezoek aan Pinterest is ook al zo tijdrovend.
Bron: Pinterest
Ik verzamel heel wat dingen op die site en van het één komt het ander. En weg tikt de tijd…
Het is niet meteen verloren tijd, want het brengt wel een boel plezier, maar ik had ook in die tijd iets nuttigs kunnen doen. Strijken bijvoorbeeld, of ramen zemen. Nou ja, dat vind ik nou weer meteen zo onaantrekkelijk. Dus vooruit, even zoeken naar een leuk plaatje bij dit blog, dat kan best nog wel even…..
En dan stop, ik ben tenslotte niet verslaafd 😉
Deel dit op:
Begin de week met muziek
Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek.
Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan.
Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Vandaag heb ik gekozen voor Charlotte Church. En even ben ik terug in Wales….
Deel dit op:
Aalscholvers
Aalscholvers, bijzondere vogels vind ik. Vroeger zag je ze niet zo vaak, nu zie ik ze regelmatig. Ze zitten vaak in de grote vijver van de wijktuin. Ik zie ze soms vlakbij, in de vijver bij onze wijk. Maar deze kwam ik tegen tijdens de wekelijkse wandeling. We liepen naar Nesselande, via de noordkant van de Zevenhuizerplas. En daar, een beetje uit het grote stadsgewoel, zaten ze. Allemaal keurig op een rijtje, wachtend op…. ja op wat? Misschien wel op ons, want toen we klaar waren met foto’s nemen, vlogen ze meteen op. 😉
Deel dit op:
Foto maken
Een foto maken. Hoe vaak doen we dat tegenwoordig? Nou, héél vaak. Zelf haal ik te pas en te onpas camera of smartphone te voorschijn. En dat doen er ook velen met mij.
Deze meneer had bedacht dat hij nou wel eens een foto zonder medemensen wilde maken. Hoe, ja … hoe? Want in Wenen is er nauwelijks een foto mogelijk zonder anderen. Maar kijk, hij had er nou toch iets op gevonden. Hij maakte een foto van de binnenkant van een koepel. Ik weet niet eens meer of dat nou echt zo mooi was. Zo was ik gefocust op die man. Languit lag hij daar, Midden in een enorm portaal, tussen de koetsjes die af en aan reden, de drommen toeristen die in en uit liepen.
Maar hij heeft zijn foto! En ik ook natuurlijk 😉
Deel dit op:
Korting
Sjongejonge, wat was ik blij toen ik zomaar ongevraagd korting kreeg. Ik sloeg bijna achterover toen ik het prijskaartje zag. Want wie wil er nou niet zo’n geweldige aanbieding:
En natuurlijk niet meteen wat anders gekocht, maar die korting netjes in de spaarpot gestopt. Voor later… Wie wat bewaart, heeft ook wat!” 😉 😉 😉
Deel dit op:
Jarig!
Kijk nou, daar zit ie. Mijn echtgenoot en vandaag is ie jarig. Ik weet dat hij dit blog een beetje ongemakkelijk zal lezen. Hij wil niet zo in de belangstelling staan en meestal hou ik hem dan ook buiten beeld. Maar ja, 75 jaar worden is toch niet niks!
We vieren het vandaag niet zo uitgebreid, dat gebeurt later. Maar natuurlijk krijgt hij vandaag een extra zoen bij het ontwaken, staat er een cadeau bij het ontbijtbord en zullen we vanavond wel met een extra glaasje klinken en drinken op nog vele jaren in goede gezondheid. Proost!!
