| Eindelijk, ze zijn er weer. Hollandse nieuwe. Mmmm, lekker met uitjes op een broodje.Vroeger kon je me er de deur mee uit jagen. Maar echtgenoot kun je er voor wakker maken en dus heb ik ook geleerd haringen te eten. De eerste nog heel voorzichtig, met meer tomaat en ui dan vis. |  |
Maar later kon ik de smaak ervan steeds beter waarderen. En nu loopt het water me in de mond, alleen al bij de gedachte aan zo’n lekker visje.
Een terugkerend blog over Nederlandse musea. Van Groningen tot Maastricht, van Enschede tot Hoek van Holland.
Ik ben niet altijd zelf in het besproken museum geweest, want veel informatie is van internet geplukt of via via van anderen gehoord. Ik sta dan ook niet in voor de informatie. Kijk als je wilt gaan, even op de site van het betreffende museum, die veelal gelinkt is.
Vandaag staat in de schijnwerpers:
| Zeeland is onlosmakelijk verbonden met de watersnoodramp van 1953. Een gebeurtenis met grote gevolgen. Dit museum is ingericht in vier caissons, die eerder gebruikt werden om de dijken te dichten, en in verschillende exposities wordt uitleg gegeven over de ramp en de gevolgen, maar ook over de plannen en visies voor de toekomst. |
 Bron: Wikipedia |
Dit vind ik nog steeds de leukste van Youp. Heerlijke conference:
 |
Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een.
De wereld is als een spiegel; kijk er boos in en zij kijkt boos terug, |
| Na de tuinen van anderen vind ik wel dat ook onze eigen tuin een beetje aandacht mag krijgen. Een tijd geleden schreef ik al dat we de grote beuk hebben laten kappen, omdat die te hoog werd. In plaats daarvan kwam een pergola met druif, blauwe regen en wilde wingerd. De schutting werd vervangen door betongaas, waar tegen klimop moest groeien. Dat was in het begin natuurlijk nogal kaal en het is nog niet helemaal begroeid, maar het gaat steeds meer een mediterraan plaatsje lijken. Ik ben niet zo van het schoffelen, dus staan her en der wat aangewaaide planten. Soms zullen anderen ze wellicht als onkruid zien, maar de natuur maakt zulke mooie combi’s, die laat ik dus staan. |
|
Nu is zowat elk stukje aarde bedekt, zodat het grote onkruid geen kans meer krijgt. Ik hoef alleen maar regelmatig wat bij te werken en verder is het, als het weer het toelaat, heerlijk genieten.
Afgelopen zondag was het “Open tuinenweekend” in Rotterdam. Dit jaar maar eens kordaat kaartjes gekocht en met vrienden op de fiets een rondje langs diverse tuinen gemaakt.
Het was lekker weer, dus we kozen voor de route die langs de Rotte gaat. Ik wist niet dat er zoveel tuinen in Rotterdam opengesteld waren, want wilde je ze allemaal langs, dan mocht je er wel een weekje voor uittrekken. Maar we kregen toch een goede indruk. Er waren grote en kleine tuinen, met spectaculaire beplanting of met huis-, tuin- en keuken-plantjes. Maar overal werden we vriendelijk ontvangen en mochten we rondkijken en foto’s nemen. Vriendin kocht en passant nog wat stekjes voor haar eigen tuin. En in de onze staan ook weer twee nieuwe plantjes.
Elke dag van het jaar is wel gewijd aan een speciaal evenement. Het is bijna ondoenlijk om dat bij te houden en soms vind ik de aanleiding ook nogal ver gezocht. Maar nu maak ik een uitzondering, want het is vandaag WERELD BLOEDDONOR DAG. En dat mag wel een keer benadrukt worden.
Zelf ben ik geen donor meer. Het is begrijpelijk dat je na borstkanker geen bloed meer mag geven, al vind ik het wel jammer. Ik gaf vanaf mijn achttiende en had er graag mee doorgegaan.
De foto hieronder maakte ik in Kyoto (Japan). En al snap ik geen jota van de Japanse tekens, het verhaal wordt me wel duidelijk. Ik begrijp zelfs dat je geen bloed mag geven als je minder dan 51 kilo weegt. Persoonlijk zou ik die test glansrijk doorstaan 😉
Update:
Wil je ook bloed geven, dan kun je je hier aanmelden. Voor wie het kan, zou ik zeggen doen. Het kan tenslotte levens redden!
Het is best een eng idee dat in Amerika meegekeken wordt met onze internetbewegingen. Want wat heeft dat voor gevolgen? Stel je gaat naar Amerika, word je dan extra gevolgd omdat je bepaalde sites regelmatig bezocht hebt? Word je in de gaten gehouden omdat je interesse toonde voor bepaalde landen of steden?
Het is sowieso benauwend te weten wat er allemaal over ons bekend is. Niet alleen in Amerika, maar ook hier. De supermarkt kan precies zien wat je wel of juist helemaal niet meer koopt; met je mobieltje ben je constant te traceren. En ben je een beetje sullig en zet je op Facebook dat je zo heerlijk hebt geluncht in dat leuke cafeetje, terwijl je je op je werk had ziek gemeld, dan ben je waarschijnlijk meteen je baan kwijt.
Big Brother is watching us….
| Esther Williams overleed vorige week. Ze is 91 jaar geworden. Zwemmen houdt dus kennelijk fit. Ik heb nog nooit een film van haar gezien, maar ze was een ster van formaat en een tieneridool in de jaren 40. Ik herinner me oude albums met filmsterplaatjes, want mijn zus was een grote fan. En wat waren het schattige films, mierzoet en romantisch.Nu is er weer een hang naar vintage, dus de badpakjes die Esther droeg waren en zijn nog steeds populair. Daar kun je je nog altijd goed mee vertonen. |
 |
Best confronterend om te zien hoeveel spullen er dagelijks in een supermarkt worden uitgepakt en hoeveel afval dat geeft.
