Hoe zou ons leven er uit zien als ik toen een andere beslissing genomen had?
In 1971 viel Sint op zondag en zwager wilde dat vieren op zaterdagavond. Mij kwam dat helemaal niet uit, ik wilde naar de jeugdsoos. Sint vieren kon ook gewoon op zondag. Zwager vond het niks, schikte zich mopperend.
Ik kende de soos niet, voelde me er een beetje verloren. Totdat die ene jongen binnenkwam. Ik schoof meteen naast hem en begon een gesprek.
De jongen heette Leo, was erg aardig en bracht me thuis. Al na een paar dagen belde hij om een afspraak te maken. De rest is geschiedenis. We gingen al heel gauw samenwonen en op 14 augustus 1973, zijn we getrouwd.
Maar had ik naar mijn zwager geluisterd, had ik Leo nooit ontmoet, hadden we geen twee zonen gekregen. Was die foto nooit gemaakt.
En was ik ook niet vandaag precies 52 jaar getrouwd.
😉 😉 😉
De twee foto’s hier hebben niks met elkaar te maken, maar toch vind ik ze bij elkaar horen. De eerste is een kaart, die ik Londen kocht en de tweede foto maakte ik in Den Haag. Victorie en wereldvrede, ze beginnen allebei in de keuken.
Dus pak de kommen en schalen er maar bij. Klop de eieren, schuif de schotels in de oven. Dan kunnen we straks aan een lange tafel de belangrijke zaken samen eens rustig bespreken. Misschien is er ook nog wel een brouwer of een wijnboer die zijn producten wil promoten. Kom er gerust bij! 😉 😉 😉
Voor het Vredespaleis, bij de bezoekersingang, staat deze boom. Niet zijn bladeren trekken de aandacht, maar de vele strookjes papier met daarop in alle mogelijke talen geschreven een boodschap voor vrede. Want wie wil nou niet in vrede leven? Bijna ieder mens wenst dat er nooit meer oorlog komt. Er zullen her en der wel wat mensen zijn die goed garen spinnen bij een bewapeningswedloop, maar brengt het ook iets goeds? Is al het bloedvergieten ook maar de moeite waard?
Soms zie je iets door een raam, op een aanplakbiljet of ruw gekliederd op een muur en dan denk je: “Ja, daar ben ik het helemaal mee eens.”
Zoekend door de foto’s op mijn smartphone, kwam ik deze tegen. Vast gemaakt met een vooropgesteld plan. Zo te zien iets uit een krant, maar waarom nou? Geen idee.
En ineens wist ik het. Mijn dag begint met zo’n stukje klein geluk. Want als de wekker afloopt, gaan wij er nog niet meteen uit. Wij beginnen de dag met onze smartphones checken. Ja, dat is niet bepaald noodzakelijk, er staan geen uiterst belangrijke zaken op, maar toch…. Leo bekijkt het nieuws en ik check mijn blog, de blogs die ik volg en ook nog wat nieuws. In de tussentijd is Leo dan al opgestaan. Hij gaat zich douchen, scheren…. En ik, ik heb dan al een beetje kouwe armen gekregen en duik nog even lekker warm onder het dekbed. Tevreden schukker ik me nog een beetje in de warmte en na een tijdje -en dat kan ook wel een tijd worden- kom ik er ook eens uit. En dat is elke dag weer mijn “klein geluk” 😉 😉 😉
Wat is geluk?