Trouwdag

Vorige week “vierden” we onze 47-jarige trouwdag. Nou ja, de warmte weerhield ons van een ritje. Maar voor de avond hadden we een tafel gereserveerd in Villa Augustus in Dordrecht. Een mooi locatie, gezellig ingericht en lekker eten.

En na afloop nog even een rondje door die mooie tuin, waar allerlei heerlijke groenten en fruit worden gekweekt.

En daar ontdekte ik deze verzameling bleekpotten.

Ik denk dat veel mensen zo’n pot wel zouden willen hebben. Niet alleen om groenten te bleken, maar ook om zo maar neer te zetten. Heel decoratief.

Trouwdag

Eigenlijk vierden we onze 45-jarige bruiloft al afgelopen zaterdag. Met de jongens en schoonzus en zwager maakten we een rondvaart door de Rotterdamse haven en was er een high tea op het ss Rotterdam. Ik verwonderde me dat jongste zoon zo’n grote rugzak bij zich had. Maar daar bleek hij een cadeau in mee te sjouwen. We kregen van de kinderen drie flesjes Texelse likeur met toepaselijke namen: Geluk, Gezondheid en For nou en naggerers. En daarbij een bon die goed is voor een hotelverblijf op Texel, zodat wij dit mooie eiland beter leren kennen. Ook schoonzus en zwager vinden dat we maar weer eens een keertje er uit moeten en gaven een diner- en bioscoopbon. Die gaan we binnenkort maar eens gezellig verzilveren.

Handschoenen

handschoenenToen ik laatst in Utrecht deze reclame zag, wist ik meteen dat dit verhaal vandaag op mijn blog zou komen. Er worden tegenwoordig misschien nog maar weinig handschoenen verkocht, maar vroeger waren handschoenen een onmisbaar mode-item. Mijn schoonmoeder meende zelfs dat een bruid beslist niet zonder handschoenen naar het stadhuis mocht (!) gaan.
trouwdagDus vandaag precies 45 jaar geleden, togen Leo en ik naar het stadhuis van Rotterdam op de Coolsingel. Leo in zijn donkere pak, stropdas en met een overhemd in bijna zelfde kleur geel als mijn mantelpakje. Ik met donkerblauwe schoenen, tas en natuurlijk die “glacé” handschoenen. Gekocht bij Laimböck, op de Lijnbaan, waar toen nog mooie en exclusieve winkels zaten.
Maar ja, in 45 jaar verandert er veel. Wij zijn inmiddels niet meer zo jong als toen. Onze haren zijn verkleurd of zelfs een beetje verdwenen. Leo draagt nog maar zelden een  pak en ik pas allang niet meer in die rok en loop ook nooit meer op die schoenen. Er is een heleboel gebeurd om met plezier of weemoed aan terug te denken… De tijd vergaat, daar is niks aan te doen.
Maar vandaag geen sombere gedachten. 45 Jaar samen is toch reden om een feestje te vieren?

Waar blijft de tijd…

Exact 43 jaar geleden werd deze foto gemaakt. Het was een zonnige dag, die 14e augustus 1973, onze trouwdag. Een dag vol emoties, gelach en wat tranen van ontroering. Met een haastige tocht naar het stadhuis, want we waren bijna te laat. Leo en ik kregen ook bijna ruzie, die werd gesust door schoonmama. Ik droeg handschoenen, net als mijn moeder en schoonmoeder. Dat hoorde toen zo. En die dag was zo voorbij.

Later kwamen de foto’s, bijna allemaal in zwart/wit. Twee boekjes vol, het kon niet op. Ach, niemand had nog weet van digitale camera’s en smartphones, instagram en facebook met al die tienduizenden plaatjes….

trouwdag-2016

Bewaren

Bewaren

Liefde is…

Eeuwig kan natuurlijk niet, maar 42 jaar is toch al een aardig eindje op weg, toch?

Want vandaag precies 42 jaar geleden trouwden we op het Rotterdamse stadhuis.

Hopelijk komen daar nog vele jaren bij!