Weet je het nog…?

Voorpagina Volkskrant 14-8-1973 (via Delpher)

Weten jullie nog wat voor weer het was op 14 augustus 1973? Ik schat zo maar in dat je het niet meer zult weten. Ik wel!!
En ik weet het nog zo goed, omdat het onze trouwdag was. Tja, dan onthoud je het natuurlijk.

Het was prachtig weer, voor mijn doen eigenlijk een beetje te warm. Want toen ook al drupte het zweet me snel langs de oren. Maar zo’n dag gaat als in een roes voorbij. Al blijven de herinneringen natuurlijk wel.
We trouwen vanuit onze eigen flat. Mijn ouders kwamen bijna te laat aan omdat de taxichauffeur de weg niet wist. Dus zoefden we over de weg naar het stadhuis en kwam ik zowat hollend de stadhuistrap op.

De receptie, het etentje in een restaurant dat inmiddels al lang niet meer bestaat. Schoonouders die moeilijk aten, omdat ze nog maar kort daarvoor hun tanden hadden laten trekken. Herinneringen die nooit zullen verbleken.

En nu zijn we dus 46 jaar verder. Met twee lieve zonen en een schat van een schoondochter. En vast van plan om de 50 jarige bruiloft te halen!

Eerlijk

Tja, dat valt natuurlijk niet mee. Scheiden doet lijden. En dan gaat je leuke auto zomaar in tweeën. Hoe moet je dat nou uitleggen? Gewoon, eerlijk zeggen en het er met grote letters op zetten. Zodat iedereen meteen weet dat zij die andere helft heeft en daar net zo min een meter verder mee komt. Maar het is eerlijk gedeeld, dus klagen heeft geen zin!

Bewaren

Waar blijft de tijd…

Exact 43 jaar geleden werd deze foto gemaakt. Het was een zonnige dag, die 14e augustus 1973, onze trouwdag. Een dag vol emoties, gelach en wat tranen van ontroering. Met een haastige tocht naar het stadhuis, want we waren bijna te laat. Leo en ik kregen ook bijna ruzie, die werd gesust door schoonmama. Ik droeg handschoenen, net als mijn moeder en schoonmoeder. Dat hoorde toen zo. En die dag was zo voorbij.

Later kwamen de foto’s, bijna allemaal in zwart/wit. Twee boekjes vol, het kon niet op. Ach, niemand had nog weet van digitale camera’s en smartphones, instagram en facebook met al die tienduizenden plaatjes….

trouwdag-2016

Bewaren

Bewaren

droomvrouw

Het Boekenfestijn in Ahoy slaan wij nooit over. Heerlijk struinen langs lange rijen tafels met boeken te kust en te keur en allerlei soorten. Niet dat we nou weer boeken nodig hadden, maar gewoon “effe kijken” 😉

We kochten inderdaad niet veel, een reisboek en een boek over het leesplankje, maar dat was dan ook al. Dus ook deze boeken liet ik lekker liggen. Voor DROOMVROUW ben ik nog steeds niet geslaagd en aan 17 lessen zal ik wel niet genoeg hebben. En mijn echtgenoot wil die 17 lessen vast niet volgen en ik wil hem ook niet ruilen voor een IDEALE man. Ik hou van hem zo als ie is!