Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Vandaag maar weer eens Charles Aznavour, omdat ik daar nog steeds fan van ben. En ik ontdekte een leuk filmpje bij zijn chanson “Emmenez-moi”. Hij neemt ons mee, naar streken met veel zon en zonder al te veel zorgen. Kom, laat ons meevoeren.
Nu bijna geen mens meer lijkt te roken, zie je ook steeds minder aanstekers. Vroeger had elke man die wel in zijn achterzak zitten. Of hij had tenminste een doosje lucifers bij zich.
Bron: Facebook / Kees Pootjes
Mijn vader had er zo een als deze. Er zat een prop katoen in en als ie leeg was, moest er benzine in.
Dat hadden wij altijd in het gootsteenkastje staan. In een gewone fles, met een kurk erop.
En als die aansteker dan gevuld moet worden, druppel voor druppel, brak mijn vader een lucifer half doormidden, hing hem in de flesopening en druppelde zo voorzichtig de benzine in de houder. Al ging er ook wel eens iets naast.
Aansteker dicht en dan proberen of hij het deed. Ik hoor nog het geluid dat dat maakte. Soms lukte dat niet erg en moest de hele procedure opnieuw. Hij had engelengeduld daarvoor.
Soms deed de vlam het juist iets te goed. Dat was beslist een beetje gevaarlijk, met die fles in de nabijheid. Maar gelukkig is altijd alles goed gekomen. Brand hebben we nooit gehad.
Later kreeg mijn vader een mooie gasaansteker, maar of hij dat echt ook beter vond….? Ik betwijfel het.
Regelmatig gaan we met veel plezier naar de dierentuin. Blijdorp is voor ons natuurlijk de beste optie en goed met de auto te bereiken.
Bron: Google foto’s / You Tube
Maar we kijken ook heel graag naar “Leopard, Seebär und Co”, een programma van de ARD en bij ons te zien op het kanaal van de NDR. Van maandag tot en met vrijdag kunnen we daar meekijken bij de dieren van Tierpark Hagenbeck in Hamburg. En dat al een hele tijd.
We leven mee met de dieren, zien de verzorgers bij hun werk, kunnen meekijken bij geboortes en ziekte van de dieren. Van de leeuwen tot de pinguïns, van de kameleons tot de haaien.
Inmiddels kennen we de dieren en hun verzorgers, zien we dieren opgroeien, naar een andere dierentuin vertrekken of bekijken we nieuwe bewoners en hoe ze wel of niet gewend raken in de tuin.
Een lekker programma om dagelijks even bij uit te blazen met een kopje thee erbij of een lekker glaasje.
Ondanks veel kookboeken in m’n kast kook ik eigenlijk meestal met wat ik in huis heb. En soms vind ik dat wel blogwaardig, zoals dit recept.
SPAANSE MACARONI (2 personen) 200/300 gram rundergehakt 1 flinke ui, in reepjes 2 teentjes knoflook, gehakt stengel bleekselderij in smalle boogjes 2/3 tomaten in stukjes 1 paprika, in blokjes 1 kleine courgette, in reepjes 1 flinke eetlepel tomatenpuree 1 rode hete peper (optioneel) 200 gram elleboog macaroni kruidenmix: 1 theelepel Italiaanse kruiden; 1 theelepel komijn; 1/2 theelepel korianderpoeder; 1 theelepel gerookt paprikapoeder; peper en zout naar smaak
Bak het gehakt in wat olie aan. Voeg de ui toe, bak tot glazig, voeg knoflook en bleekselderij bij. Bak de tomatenpuree ook even mee en daarna voeg tomaten en paprika toe. Doe de kruiden erbij, meng goed en voeg voldoende water/bouillon zodat de saus even 10-15 minuten kan stoven. Roer de laatste minuten de courgette reepjes er door. Kook de macaroni al dente. Giet af en meng de macaroni door de saus. Garneer eventueel nog met wat peterselie of korianderblad en serveer.
EET SMAKELIJK
PS: Ik maakte dit de eerste keer met chorizo braadworstjes (AH). Ook lekker.
Al weer een tijd geleden las ik het boek van Bart van Loo: de Bourgondiers. Een dikke pil met honderden voetnoten. Het verhaal hoe de Nederlanden, België en Luxemburg hun oorsprong vinden bij Filips de Stoute. Je kunt je voorstellen dat het boek vooral vol staat met veldslagen. De diverse koningen, prinsen en graven trokken nogal eens ten strijde.
Bron: Google foto’s / VRT MAX
Maar Bart van Loo maakte over die Bourgondiërs ook een podcastserie. En nu is er dan Stoute schoenen, opnieuw een podcastserie waarin hij elke keer een tijdreis maakt en een plek bezoekt en beschrijft, waar een wetenswaardigheid uit het boek te bekijken is. Soms is dat een slagveld, maar ook kastelen, bruggen, kerken worden bezocht.
En Bart van Loo is een begenadigd verteller. Hij brengt de geschiedenis zo levendig ten tonele, maakt af en toe een uitstapje naar een andere tijd, een andere beroemdheid. Middeleeuwse muziek en geluidseffecten maken het tot een heel levendig geheel.
Elke uitzending duurt ongeveer een half uur. Ik beluisterde inmiddels al een hele rij, meestal voor ik ga slapen, met oortjes in. Net genoeg om zachtjes richting dromenland te gaan.
Een gedicht op onze dagkalender, er zullen er vast meer zijn die het lazen. Ik vind het mooi en passen bij de lijsterbessen. Zij kondigen elk jaar voor mij de herfst aan.
September
Blond lief, de laatste gouden dagen wuiven ten afscheid en wij achten ’t niet, de bomen en de struiken dragen hun laatste tooi en in het riet schuilen de vissen en hun trage vinslag verraadt hen niet.
Het wordt nu tijd ons te bezinnen; de bossen kleuren dieper bruin en lila herfstasters beginnen hun ijle bloeien in mijn tuin.
Het wordt nu tijd om te bedenken: de zomer houdt niet eeuwig stand; zij schonk ons al wat zij kon schenken – de laatste gouden dagen wenken en herfst komt reeds in feller kleuren drenken de bloemen van dit dierbaar land.
