Vrolijk

Posted on by
Maker: Wayne Thiebaud / Licensed by VAGA at ARS, New York | 
Bronvermelding: Katherine Du Tiel

Men zegt dat lezen je kijk op de wereld verrijkt. Niet dat alles wat ik lees in boek of tijdschrift, krant met nou zo vrolijk maakt. Maar het leert me wel om mijn kennis op te frissen.

Neem nou dit schilderij van Wayne Thiebaud. Van deze schilder had ik eerlijk gezegd nog nooit gehoord, laat staan iets gezien. Maar zijn naam kwam ik tegen in een boek en dan ga ik op zoek naar zo’n figuur. In dat boek ben ik nog niet veel verder, maar dat geeft niet.

Want de schilderijen die Thiebaud die ik op internet ontdekte, geven me nu al een heel vrolijk gevoel. Er is een stoet aan taarten, lolly’s en ijshoorntjes te vinden. Er zijn ook scènes uit het dagelijks leven, maar die boeien me niet zo erg. Juist al dat eten ziet er zo lekker en vrolijk uit. Daar word ik gewoon blij van.

Puzzelen

Posted on by

Er is natuurlijk ook nog een andere manier van puzzelen. Met pen of potlood kruiswoordpuzzels oplossen.

Meestal gaat zo’n puzzelboekje mee op vakantie. Maar ineens had ik weer zin om wat vaker en gewoon ook thuis te puzzelen. Niet al te moeilijk, maar wel ontspannend.

De keuze aan puzzelboekjes in enorm groot en ik kan kiezen uit gewone kruiswoordraadsels, doorlopers, filippines…. Of van alles door elkaar, in een varia bundel. Maar in zo’n varia boekje staat zelden het soort puzzel dat ik ook graag doe: cryptogrammen.

Maar kijk, ook daar bestaan diverse uitgaven van van redelijk simpel tot zeer ingewikkeld.

En gelukkig staan de oplossingen achterin. Daar kan ik altijd nog even spieken….!

Onbegrijpelijk

Posted on by

Zo nu en dan sijpelt er een bericht door in het nieuws van alledag waarvan ik helemaal niks snap. Zo las ik gisterenmorgen in Trouw dat ziekenhuizen vrijwel allemaal wegwerpspullen gebruiken.

Bron: Dagblad Trouw

Nou kan ik me iets bedenken bij doekjes, washandjes en zo. Maar zelfs apparaten van meer dan 400 euro worden blijkbaar maar 1x gebruikt en dan gaan ze in de kliko. Hoezo duurzaam, hoezo besparingen?

Want ook scharen, pincetten, scalpels en nog meer wordt slechts één maal gebruikt. Dat is op zich niet zo gek, want dan krijgt de chirurg altijd een steriel voorwerp in handen. Daarmee wordt de zorg beter en sluiten men risico’s uit.

Maar en bijna gepensioneerde chirurg zorgt er voor dat de instrumenten en andere materialen worden nu hergebruikt, onder andere door ze om te smelten en opnieuw er iets van fabriceren. Het is in ieder geval beter dan alles te verbranden en in rook op laten gaan.

Toch vraag ik me af, waarom kunnen die spullen – vooral de metalen – niet gewoon gesteriliseerd worden. Dat moet technisch toch niet zo’n enorme opgave zijn.

Dromen

Posted on by

De straatnamen in het hoogbouwgedeelte van Ommoord zijn verbonden aan Nobelprijswinnaars. Sommigen staan ons nog levendig voor de geest, anderen zijn minder duidelijk te herkennen. Schrijvers of wetenschappers blijven nou eenmaal niet zo in onze geest hangen.

Maar sommigen staan in ons geheugen gegrift, zoals Marten Luther King, aan wie ook nog eens een school gewijd is. Zijn portret is daar als een kleurige muurschildering te zien.

Zijn spreuk “I had a dream” werd op een bijgebouw vereeuwigd.

Er zijn nog steeds mensen die dromen van vrede. Maar te vaak overschaduwt de werkelijkheid van de dag deze dromen.

Toch moeten we nog steeds blijven dromen. Hopen op een wereld die niet wordt bevolkt door krijgsmachten.

Zodat kinderen kunnen blijven spelen en op kunnen groeien tot vredelievende mensen.

Maandag met muziek

Posted on by

Dit is een clip uit een programma van de RTV Rijnmond. Ik kende Kris Berry niet, maar was blij met deze kennismaking. Luister naar “Stick to the recipe”. En dat is een goed keuken advies 😉

Als het filmpje niet wil starten, dit is de LINK

Nota bene:
Het is soms wel begrijpelijk dat artiesten of platenmaatschappijen niet willen dat hun link zo maar gratis wordt afgespeeld op een blog of website. Maar het is lastig om op voorhand te bekijken of een YouTube link werkt of niet. Daarom probeer ik ook altijd de link er onder bij te zetten. Ik hoop dat het filmpje wel dan wel werkt.

Boek

Posted on by

De kaft van dit boek lijkt te sturen op romantiek, glitter en glamour. Maar dat doet geen eer aan het verhaal.

Het begint inderdaad glamoureus met Kat, die, totaal onverwacht, wordt gevraagd naar een huis in Cornwall te gaan om daar wat dingen op te halen. Kat is mode-conservator en valt van de ene verbazing in de andere.

Want hoe kan haar grootmoeder een huis in Cornwall hebben en wat doen al die prachtige Dior-japonnen in de kasten daar. Hoe kwam ze er aan? Het zijn vragen die steeds meer vragen oproepen. Wie is haar grootmoeder, of liever wie was zij?

Als dan ook nog een schrijver op zoek is naar Margaux Jourdan, weliswaar de naam van haar grootmoeder maar totaal niet de vrouw uit het verhaal dat hij vertelt, wordt alles steeds mysterieuzer.

Wie zijn Skye en Liberty, hoe passen zij in het leven van Margaux en welke rol speelde Nicholas?

Een boek dat me zeker niet losliet, ondanks de soms toch trieste en gruwelijke belevenissen van de vrouwen. Maar met een verrassend einde.

Toeval

Posted on by

In een voortuin in de buurt ontdekte ik een struik met nog kale takken, maar aan het eind van elke tak mooie ronde bloemen. Dus even een foto gemaakt.

Wat voor struik zou het zijn? Ik herkende de bloem niet en nergens rinkelde een belletje. Nou ja, Google zou beslist antwoord geven. Maar ik moest nog even wachten met zoeken, want eerst gingen we voor het eerst sinds lange tijd weer eens naar Diergaarde Blijdorp.

En dan komt het toeval me te hulp, want daar ontdekte ik eenzelfde struik met een keurig bordje erbij. Raadsel dus opgelost en weer wat wijzer geworden.

Deze struik heet in het Nederlands “papierbloem” (Edgeworthia chrysantha) en komt oorspronkelijk uit China of Myamar.

Eigenwijs

Posted on by

Als je Blijdorp in loopt, kun je ze goed zien. De ooievaars, die jaar in jaar uit een nest maken op een spoorweg-overgang.

Ik geloof dat de Nederlandse Spoorwegen er niet blij mee zijn en ze al diverse keren verwijderd hebben. Maar ze komen terug. Net alsof er geen andere plek zou zijn. Het zijn gewoon eigenwijze dieren, die zelf willen beslissen waar ze gaan wonen of niet.

Erg rustig lijkt me het plekje niet, want het treinverkeer is er behoorlijk druk. Maar dat deert ze niet. Ik denk dat ze van reizen en reuring houden 😉

Aankondiging

Posted on by

Een geboorte gaat meestal niet ongemerkt voorbij. De naaste buren, de straat en iedereen die langsloopt moet weten dat er weer een nieuwe spruit geboren is.

Soms zetten de ouders een ooievaar in de tuin of laten er een door het raam vliegen. Maar ja, dat kan natuurlijk niet altijd.

Hier zag ik weer eens een andere manier van aankondigen. Het was in een heel andere buurt dan waar we wonen en de ouders ken ik dan ook totaal niet. Maar ik vond het wel een grappige manier iedereen te laten weten dat je gezin is uitgebreid.

Ik denk dat een graficus aan de gang is geweest, want het zag er heel verzorgd uit.

Misschien is Lorena inmiddels al een stevige peuter. Maar in ieder geval wens ik haar en haar ouders veel geluk en gezondheid.

Versiering

Posted on by

Je hebt huizen en huizen, flats en flats. De een is saai, groot en toch onopvallend en de ander springt er uit omdat die juist mooi versierd is.

Dit is het gebouw Boston, aan de Otto Reuchlinweg in Rotterdam. Het is één van de vele gebouwen in dat gebied en beslist niet het hoogste. Maar naar mijn mening wel het mooiste en meest in het oog springend. Het is opgebouwd met prefab betonnen elementen, die werden voorzien van metselwerk. Daarnaast werd de gevel voorzien van een soort lamellen, die zeker met een bepaalde schaduwwerking fraaie beelden oproepen. Het is abstract, maar absoluut bijzonder.

Het staat er al jaren en natuurlijk was ik er al veel vaker langs gelopen. Die lamellen had ik dan ook al veel vaker gezien, maar vorige week keek ik er ineens met heel andere ogen naar.