Vakantieherinnering

Er is niet veel te zien op deze foto, maar ik denk dat heel veel mensen hier wel eens geweest zijn. Het is namelijk het uiterste puntje van Cornwall, “Land’s End”.

Je staat hier letterlijk op de rand van Europa en je moet nog wel een paar dagen varen om weer vaste wal onder je voeten te krijgen.

Natuurlijk heeft de toeristenindustrie hier een beetje tamtam om heen gemaakt. Want zeg nou zelf, zo bijzonder is het toch niet? Een bord, een paal, wat grind…. en een onmetelijk uitzicht.

Maar het is de gedachte hè, dat je echt op het puntje staat. Dat vonden Irene en ik toen destijds in ieder geval best wel bijzonder.

Vakantieherinnering

Het is dat ik altijd het jaar en de bestemming van de reis vermeld, anders had ik me toch afgevraagd “waar was dat nou?”

Maar ik maakte deze foto in 2009 tijdens een reis naar Cornwall, samen met vriendin Irene.

En nu ik het zo bekijk, kan het eigenlijk niet anders dan in de UK geweest zijn. Open haarden kun je daar in heel veel huizen nog vinden. Maar zo’n gezellig knappend haardvuur moet wel aangestoken worden.

Dat schijnt nog een hele kunst te zijn, maar met deze aanmaakhoutjes moet het toch wel lukken?

Bordjes

Gelukkig ben ik niet de enige die zo her en der vreemde bordjes fotografeert. Bettie wijdt er deze weken een serie aan en ik dacht dat dit ook wel paste. In Cornwall vond ik dit uithangbord bij een pub. Dat spelletje heet bij ons tik-tak-tor en als naam van een pub vind ik dat een beetje vreemd. Maar ja, als het bier (of de koffie) maar goed is, toch? Al kan ik me dat nou weer niet herinneren…

Zo is het beter te zien

Schilderachtig

Dit schilderachtige plaatje maakte ik in Polperro, in Cornwall (Groot Brittannië). Het is een plaatsje van niks, maar vormt vaak het decor voor de boeken van Rosamunde Pilcher. Boeken  met een groot feelgood gehalte. Heerlijk om te lezen met een kopje thee en een doos biscuits binnen handbereik. Binnen is het warm, buiten waait de wind, maar ik zit verdiept in uiterst romantische verhalen.

Stationnetje

De reis die ik naar Cornwall maakte, was eigenlijk bedoeld voor doorgewinterde Rosamunde Pilcher-fans. Irene en ik hadden wel wat van haar gelezen, maar wij wilden gewoon een mooi stukje Cornwall zien.

Toch had het wel wat om op dit stationnetje te staan, want het speelt heel vaak een rol in de verhalen van Rosamunde Pilcher.

St. Michels Mount

Nee, ik heb me niet vergist. Deze plek heet echt zo. Vlak voor de kust van Cornwall ligt een eilandje, met een kerk. Bijna het evenbeeld van Mont St. Michel in Frankrijk.

Wie meer wil weten over dit stukje Cornwall, klikt hier.