Boek

Boek-ManhattanIn het Barbizon Logement voor Vrouwen in New York woonden nogal wat beroemdheden. Maar daarover is al zoveel geschreven dat Rose daar haar energie niet aan wil geven. Het gebouw waar ze woont is al lang geen vrouwenlogement meer, maar werd verbouwd tot luxe en dure appartementen.  Eén verdieping slechts is nog altijd verhuurd aan een aantal oudere vrouwen, waarvan de meesten er sinds de jaren 50 wonen. Ze hebben met de jonge en flitsende nieuwe generatie niet veel op en houden zich afzijdig. Maar dan hoort Rose een verhaal, dat haar raakt. En lijkt te passen in de verhalen die haar werkgever zoekt en wil publiceren.
Door een reeks van akelige gebeurtenissen raakt ze verwikkeld in een enerverende geschiedenis. Maar kan ze daar over nog wel schrijven en willen de bewoonsters wel meewerken?
Door flashbacks kom je steeds meer te weten over de mysterieuze Darby, haar vroegere mede-bewoonsters, de intriges, de roddels, de manier van leven in het New York van de jaren 50. Niet de filmsterren en modellen spelen de hoofdrollen, maar de doorsnee meisjes, die moeten bikkelen om zich staande te houden.
Een onderhoudend boek, met die een blik gunt op de prille emancipatie die leidde tot de zelfstandige vrouwen van nu.
Het boek is fictie, maar het Barbizon Hotel is echt. Het bestaat nog steeds en is inmiddels een stedebouwkundig monument.

 

Boek

Boek-sprong-van-Rose.jpgIn de e-book bieb leende ik het boek “De sprong van Rose” van Kristy Cambron. Een heerlijk boek om te lezen voor het slapen gaan. Een beetje in de trant van “Water voor de olifanten”, want het speelt in de circuswereld. Een beetje jammer vond ik dat er zoveel in de tijd heen en weer gesprongen werd, maar het verhaal was boeiend genoeg om door te lezen. Want Rose, levenslustige dochter van een Engelse graaf, besluit om haar opgedrongen echtgenoot te ontvluchten en een onzeker bestaan op te bouwen in de circuswereld. Ze probeert zich staande te houden met en óp haar paard, ondanks de tegenwerking van jaloerse mede-artiesten. Dat het de moeite waard is om je dromen te volgen leert ze van de vrouw van John Ringling. En zo volg je dus de glitter en glamour van het circus op de voet, totdat het noodlot aan de tent rukt.

 

Boek

De historische boeken die Annejet van der Zijl geschreven heeft, las ik met heel veel plezier. En ik reserveerde dan ook onmiddellijk haar nieuwe boek “De val van Annika S.” in de bieb. Dit keer geschreven samen met haar man en geen historie maar fictie. Een thriller zelfs!
Boek-Annika-SEn weer wist ze me onmiddellijk te vangen. Het verhaal van Annika S. is spannend, boeiend en tegelijkertijd zo levensecht. Want zo nu en dan lezen wij in de krant dat een gevierde politica van haar voetstuk valt.
Dat overkomt Annika en dan realiseert ze zich dat alles wat ze had opgebouwd in één klap naar de maan is. En dat alles en iedereen haar veroordeelt en haar laat vallen als een baksteen. Hoe vergankelijk kan roem en bekendheid zijn…? Van het ene moment op het andere moet Annika haar luxeleven opgeven. Dat lukt haar met pijn en moeite, maar ze is een overlever. Dat heeft ze in haar jeugd wel geleerd. Wat ze zich niet realiseerde, is dat het toeval iedereen achtervolgen kan. Dat wat ze ontliep en denkt niet meer te missen, toch weer bij haar terug komt. Wil ze dat, kan ze dat? Laat ze dat ook gebeuren?
Een spannend boek, met een enigszins open einde. En dat belooft wat, want er staan nog vier boeken van Simons en Van der Zijl op stapel. Nog even wachten dus…..

Muzikaal begin van de week

Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.

Ry Cooder en de Buena Vista Social Club zijn altijd goed voor een gezellige sfeer:

Verhuizen

EMC-001

bron

Het wordt vandaag een monsteroperatie in het Erasmus Medisch Centrum. Want er moeten 540 patiënten verhuisd worden. Van het oude Dijkzigt-gebouw naar het nieuwe ziekenhuis en vanuit Rotterdam-Zuid de laatste patiënten uit de Daniël den Hoed-kliniek.
In ruim negen jaar is er een enorm ziekenhuis gebouwd, als een puzzel tussen al bestaande gebouwen. Wat eens een nogal groen gedeelte van de stad was, is inmiddels druk bebouwd en bevolkt.
Een tijd lang kwamen we er regelmatig en niet alleen voor ziekenbezoek, maar ook omdat er tegenover de school van onze kinderen stond. Maar afgelopen maandag had ik echt moeite om alles te herkennen, zoveel is er veranderd.
Binnenkort zal ik er dus minimaal 16 keer heen gaan voor de bestralingen en later voor controles. Zal ik, net als heel veel anderen, mijn weg moeten vinden in die kolos. Het zal wel wennen.
Bovenaan het “oude” Dijkzigt en hieronder een vogelvlucht-blik op het huidige ziekenhuis-complex.

EMC-002

Bron : Google

Kafkaiaans

borstkanker-lint2De rest van mijn borstkankerbehandeling bestaat uit bestraling. Dat gebeurt op de al bekende manier, een aantal weken elke werkdag een korte sessie. Maar sinds kort is er ook een andere behandeling mogelijk: PBSI.
Daarbij krijg je één keer, onder narcose, een aantal “titaniumzaadjes” met plutonium ingeplant. Die bestralen als het ware de borst van binnenuit en dat is minder belastend voor de patiënt. Daarvoor kwam ik na onderzoek toch niet in aanmerking, omdat het medisch/technisch niet mogelijk was.
Omdat de methode nog niet zo lang gebruikt wordt, vond ik het helemaal niet raar dat in de uitnodiging van het Erasmus MC staat dat je eerst moet nagaan of de kosten door je verzekering vergoed worden. Dat lees je wel vaker. Ik belde dus met onze ziekte-kosten-verzekering, het Zilveren Kruis.
Je verwacht dat je dan iemand met enige kennis aan de lijn krijgt. Maar de dame van de helpdesk wist van toeten noch blazen. Hoewel ik het toch duidelijk uitlegde, vroeg ze me allereerst of zoiets in een ziekenhuis zou gebeuren… Tja, wat had ze gedacht, bij de apotheek…? Daarna vertelde ze me dat de arts het zou moeten declareren volgens een of andere code. Die code interesseert me niet, ik wil gewoon weten of het vergoed wordt. Dat moest ik aan de arts vragen. Op mijn antwoord dat het ziekenhuis aanried de verzekering te vragen om inlichtingen, kreeg ik als antwoord “Als het niet vergoed wordt, dan moet u het zelf betalen.” Ja, dat is duidelijk. Maar het ging hier niet om een doosje paracetamol, maar om een behandeling die wellicht in de vier- of vijf cijfers zou lopen.
pexels-photo-374074.jpegNou ben ik niet zo gauw uit het veld geslagen, maar iemand die zich al snel geïntimideerd voelt, zou wellicht afhaken. Misschien zelfs afzien van de behandeling, omdat het niet betaald zou worden. Deze behandeling wordt overigens normaal vergoed.

Tot op heden heb ik eigenlijk nooit enige reden tot klagen gehad, kijk maar wat ik er hier over schreef. Maar ik vond deze reactie toch erg beneden de maat. Dat liet ik ook blijken in het tevredenheidsonderzoek. De dame in kwestie belde me daarna terug, maar helaas, kon me nog steeds niet voldoende informeren.
Maar in deze gedigitaliseerde maatschappij zou één document op die helpdesk van de verzekering voldoende moeten zijn om alles duidelijk te maken. Een lijst van alle mogelijke behandelingen, die wel of niet (geheel of gedeeltelijk) vergoed worden. Dan moet zo’n lijst wel zeer regelmatig, ja dagelijks, worden geupdated.
Kijk, dat lijkt me nou een schone taak voor zo’n goed betaalde manager, of niet soms?

Muzikaal begin van de week

Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Deze week start ik met Michel Fugain, die een mooie romance bezingt. En voor een romance zijn er toch minstens twee nodig…. :