Pareltje

Vandaag een liedje uit het radioprogramma “De Taalstraat. Ik heb u lief, mijn Nederlands”. Helaas zonder bewegend beeld, want dat was gewoon niet voorhanden.
Gerard Cox bezingt de telefoon, de gewone hè, nog niet mobiel 😉
Tekst van Willem Wilmink en muziek, ja natuurlijk, van Harry Bannink.

Muzikale maandag

En weer staat hier een liedje dat -enigszins- verband houdt met de huidige Coronacrisis. Want we zitten nu al weken thuis, wandelen een beetje in de buurt. Maar ons territorium is nog steeds een redelijk beperkt. Wat verlangen we toch naar meer ruimte en vrijheid. Dus…. Don’t fence me in!

Nu maar even zo…!

In parken en bossen kun je nog lekker wandelen en daar wordt dan ook grif gebruik van gemaakt. Maar sommige parken zijn maar een paar weken per jaar open. Ze nu open stellen zou zorgen voor een enorme drukte die niet meer verantwoord is.

In de Japanse tuin van Clingendael in Den Haag was ik al een paar keer. Ik herinner me prachtig bloeiende rododendrons, maar vooral ook de rijen mensen die de bloemen bewonderden en er foto’s van wilden maken. Begrijpelijk, maar wat een capriolen sommigen daar voor uit wilden halen. Dat blijft de tuin nu allemaal bespaard. Maar we kunnen toch van alle moois genieten omdat op de site van de Gemeente Den Haag nu een YouTube filmpje te bekijken is. Een mooi initiatief!

Pareltje

Ik was dan ook blij verrast bij het programma “Andermans Veren” van afgelopen zondag te horen dat we die dag een heel concert door Leistra en Van Baest zien en beluisteren konden via internet, geheel gevuld met liedjes van Harry Bannink. En het was absoluut heerlijk. Veel bekende maar ook wat minder bekende songs passeerden de revue. Wie ook nog een keer wil kijken, klikt op deze link: De Schalm Live. Beslist een aanrader! Neem de tijd, het programma duurt meer dan een uur.

Deze week is mijn pareltje een stukje uit “Het schaep met de 5 poten”. Oorspronkelijk gezongen door Leen Jongewaard, maar hier in een remake uit later jaren met o.a. Pierre Bokma en Marc-Marie Huijbregts.

“Waar vind je tegenwoordig nog een goeie timmerman?”

Pareltje

Annie M.G. Schmidt schreef de tekst, en ja natuurlijk Harry Bannink maakte de muziek voor dit liedje uit de musical “Wat een planeet” uit 1973. Maar ouwerwets? Ik denkt het niet, want nu we een recessie in het vooruitzicht hebben, kan het best weer heel actueel worden.

Jammer genoeg kon ik hiervan geen filmpje vinden. Dan maar een “stil”beeld.

Vrolijke keuken

Koken en bakken is niet alleen heel leuk om te doen, het is ook leuk om naar te kijken. Ik heb op YouTube verschillende abonnementen van bekende patissiers tot aan gezellige koks of kokkinnen.

Een van de gezelligste vind ik zelf die van Jenny can cook, een van oorsprong Poolse Amerikaanse. Ze houdt van kleuren en dat is te zien aan haar keuken. Bekers, potten, lepels en spatels zijn allemaal vrolijk gekleurd en alles straalt een enorme gezelligheid uit.

En maakt ze ook lekkere dingen? Ja nou, en ook nog eens niet al te ingewikkeld. Al roerend en lepelend praat ze honderd uit, geeft adviezen en lacht daarbij voortdurend. Het is echt zo’n vrolijke keuken.

Laatst zag ik haar aardappel-pannenkoekjes maken. Dat stond dus ’s avonds op ons menu en waren heerlijk. Hier zie je hoe je die kunt maken:

Muzikale maandag

In deze vreemde tijd, waarin we niet meer bij en met elkaar mogen zijn, vieren we koningsdag. Zonder vrijmarkt, zonder festiviteiten.
Toch laat ik deze dag hier niet ongemerkt voorbij gaan.

Ik denk niet dat Koning Willem-Alexander of Koningin Maximá mijn blog lezen. Ik weet het eigenlijk wel zeker 😉 Maar dat doet er niet toe.
Ik feliciteer hierbij de koning en wens hem nog veel gezondheid en geluk toe. En daar hoort een vrolijk dansje bij….

Laurenskerk

Tijdens het bombardement op Rotterdam werden niet alleen heel veel huizen vernietigd, ook de Grote of Laurenskerk werd zeer ernstig beschadigd. Lang heeft de kerk in de steigers gestaan, maar gelukkig is ze nu weer in volle glorie te bewonderen.

Er moest natuurlijk heel veel opnieuw gebouwd en gemaakt worden. Zo ook de gebrandschilderde ramen. En hiervoor werd glazenierster Gunhild Kristensen gevraagd. Zij ontwierp drie prachtige ramen. Je zou toch denken dat de kerkleden daar zeer verguld mee waren. Maar nee, in de jaren zestig besloot de conservatieve tak van het kerkbestuur, dat zulk monumentaal werk door een man gemaakt diende te worden. Dus gaf -heel terecht- mevrouw Kristensen de opdracht terug. Slechts één raam werd geplaatst.

Gelukkig dacht men anno 2014 wat vooruitstrevender en werd geld opgehaald om alle drie ramen alsnog te plaatsen. En nu kan men ze bewonderen, want ze zijn prachtig. Alsnog gerechtigheid.

Bron: Google afbeeldingen