Boek

Met veel plezier las ik dit boekje, met de verzamelde columns van Matthijs van Nieuwkerk over zijn bewondering voor Charles Aznavour. Voor hem is het de beste zanger die ooit geleefd heeft.
Ook ik ben helemaal weg van deze chansonnier, die zelfs nu, op 94 jarige leeftijd, nog zeer regelmatig optreedt. Ik dacht wel alle chansons van Aznavour te kennen, maar meteen al op de eerste bladzijde stuitte ik op een voor mij onbekend lied. Maar YouTube biedt uitkomst en inmiddels kan ik het al (bijna) meezingen.
Sommige stukjes zijn overigens wel een beetje er met de haren bij gesleept en dat schrijnt soms. Maar al met al is het een aardig boekje om zo nu en dan ter hand te nemen, bij voorkeur met een CD van Aznavour op de achter-grond. Maar dat spreekt natuurlijk vanzelf… 😉

Begin de week met muziek

Dit jaar wil ik elke week vrolijk beginnen met muziek. Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan. Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
In week 1 start ik
de lijst met Charles Aznavour, al vele jaren mijn idool. En dit nummer Les deux gitares stond op de allereerste langspeelplaat die ik kocht.

Edith Piaf

Vandaag is het de 100e geboortedag van Edith Piaf. Een kleine vrouw, in het zwart, alleen op het podium. Een turbulent leven, met hevige liefdes, grote drama’s. Maar een vrouw met een stem, die mij telkens weer ontroert.

Kijk ook een op Stuureenfoto, waar deze week “liedjes” aan foto’s gekoppeld worden.

Patachou

96 jaar is ze geworden, Henriette Ragon, beter bekend als Patachou. Voor mij een van de iconen van het Franse chanson. Haar vertolking van Brave Margot bracht nogal wat beroering. Nu zou het geen enkele reactie meer geven. Maar ja, toen zingen van een ontblote borst, foei, foei, foei!!

 

Georges Moustaki

Steeds meer idolen uit mijn jeugd zijn er niet meer. Nu is ook Georges Moustaki er niet meer.

Nog even een filmpje met één van zijn mooiste chansons:

 

 

Aznavour

Al vaker heb ik hier geschreven dat Charles Aznavour al sinds jaar en dag één van mijn favoriete Franse chansonniers is. Zijn CD’s, maar ook nog oude vinylplaten, worden hier nog vaak gedraaid en eigenlijk vind ik bijna alle chansons mooi.
Vandaag dus één van zijn liedjes. Dit keer “Je m’voyais déjà”, waarin hij zijn jeugddroom om artiest te worden verwoordt:

Jacques Brel

Hier thuis draaien we nog vaak een CD-tje van Jacques Brel. Ik blijf het mooi vinden. Jammer dat er zo weinig Frans meer op de Nederlandse radio te horen is.

Maar gelukkig is er You Tube!!