Zomaar een hoop kabels, op de kade gesmeten. Wachtend op…. ja op wat? Op een bootje om op het droge te trekken, op visnettn om binnen te halen, of gewoon om later weer aan boord te nemen? Ik zal het wel nooit weten, maar wat doet het er toe…
Category Archives: reizen
D-Day
| Dit bijna verlaten strand in Normandië was vandaag exact 70 jaar geleden aanzienlijk drukker en zeker niet vredig. Het is het strand, waar op 6 juni 1944 de geallieerden landen en waar het begin van het einde van de 2e Wereldoorlog werd ingeluid. Nu ligt het strand van Arromanche er verlaten bij. Maar wie goed kijk,t ziet nog de resten van de landing. |
 |
Verzonken in het zand liggen her en der betonnen caissons, die gebruikt werden om een kunstmatige haven aan te leggen.
Hier vonden vele jonge mannen de dood. Ze worden anoniem geëerd met vele plaquettes en monumenten, maar dat heeft het verdriet van hun ouders en geliefden niet kunnen uitwissen.
Ook vandaag zullen er weer vele kransen gelegd worden. De oude veteranen zullen terug denken aan deze afgrijselijke dag. We danken er onze vrijheid aan, die velen betaalden met hun leven.
Deel dit op:
Hiroshige
Collectie: Tokio National Museum
| Op de Tokaido-weg wisselen de landschappen zich af. Van de drukke stad naar het rustige en bijna verlaten platteland. Het is nog een lange weg naar Shimada, en dan moet ook nog de rivier worden overgestoken.Misschien is er niet eens zo veel veranderd in al die eeuwen, want het landschap ziet er nog steeds verlaten uit en ook de rivier is er nog. In de verte ligt nog steeds Shimada… |  |
Deel dit op:
Niet alleen voor vrouwen
Waren tassen vroeger vooral een attribuut voor vrouwen, tegenwoordig zie je steeds meer mannen met een tas. Ze hebben natuurlijk ook meer mee te nmen dan vroeger, want een beetje man-van-deze-tijd gaat niet meer op weg zonder laptop of tablet, smartphone, flesje water. En waar laat je dat dan? Juist, in een tas. Dus zullen mannen misschien wel vallen voor deze mooie herentas, gespot on Luik.Een kek hoedje en mooie schoenen en meneer is helemaal klaar voor de wereld 😉
Mocht je ook een mooie tas gezien hebben, je kunt je foto ervan deze week plaatsen bij Stuureenfoto.
Deel dit op:
Regenboog
Zo’n etalage trekt natuurlijk onmiddellijk de aandacht. Een regenboog van lederen handschoenen. Ik wist niet dat ze nog verkocht werden. Het leek me zo ouderwets. Maar ja, dit is dan ook in Brussel, waar de dames net iets chiquer zijn en dus niet zonder handschoenen de deur uit gaan. En ja, ze moeten natuurlijk qua kleur wel matchen met de tas en schoenen. Dus wat heb je nou aan één paar?
Deel dit op:
Hiroshige
Collectie: Tokio National Museum
| Het is vroeg in de morgen en in Fujieda moet de markt bevoorraad worden. Dragers lopen af en aan en sjouwen met de zware handelswaar. Druk zal het ook nu nog wel zijn, maar de winkels hebben een heel andere uitstraling. |  |
Deel dit op:
Rommel
De staking van de schoonmakers lijkt voorbij, maar de rommel is nog niet opgeruimd. Dat wordt nog een mega klus!
Wat mij bevreemdt is dat niemand schijnt te doen, wat het meest voor de hand ligt: je eigen afval meenemen.
Onbekommerd laten de mensen hun rotzooi achter zich liggen. Prullenbak vol, mieter het er naast. Niemand die zich zorgen maakt over de stank, de verrotting en de stations die als maar viezer worden.
Deel dit op:
Vanuit de trein….
Al diverse malen ben ik hier langs gereden vanuit Rotterdam – via Gouda – naar Amsterdam. Ze liggen bij een station, ik meen Amsterdam-Muiderpoort. En telkens denk ik “waarom liggen die dingen hier en waar dienen ze voor?”
Het zullen wel onderdelen zijn voor de bouw van de spoorweg, al lijkt het wel een verzameling afgedankte laden. Maar veel te groot en te zwaar, dus daarvoor onbruikbaar.
Het zal wel een raadsel blijven, maar goed. Zo’n foto past trouwens mooi in het weekthema van Stuureenfoto. Dus wie weet, vind je ook zoiets in je archief. Je kan altijd meedoen!
Deel dit op:
Hiroshige
Collectie: Tokio National Museum
| De reizigers verlaten de kust en moeten over een smalle pas, langs een wild stromende beek naar Okabe. Niet het gemakkelijkste deel van de weg, want alles gaat te voet. En ook in deze tijd is het voetpad nog steeds lastig. Vanuit de lucht zie je de besneeuwde toppen van het ruige gebergte. Maar te voet hoeven we niet meer, we nemen de trein tegenwoordig. |
 |
Deel dit op:
Charles Aznavour
90 jaar wordt hij vandaag, Charles Aznavour. Z’n stem is uit duizenden herkenbaar, en hij is nog steeds een man met charisma.
Dit was één van de nummers van mijn eerste langspeelplaat. Ik heb hem nog en draai hem nog regelmatig met veel plezier.
Mes felicitations, Monsieur Aznavour!
