Tag Archives: trein

Reisje

Posted on by

Of ik nou een korte afstand moet of dat we van hier tot Wladiwostok zouden gaan, ik vind reizen heerlijk. Zo nu en dan een hapje, een drankje, tijd voor een sanitaire stop, dat is het wel en ben ik tevreden. Natuurlijk, ik kan niet elke dag onderweg zijn, maar zo nu en dan kriebelt het. Leo opperde vorige week om naar Middelburg te gaan, en dat leek me wel wat. We waren er al eerder, gingen meestal met de trein of met de auto. Nu namen we de bus. Niet de meest snelle, maar wel een leuke manier. Dus togen we al vroeg op pad. Het weer leek niet mee te werken, maar goed, het was droog. Met de metro naar het Zuidplein. Nog maar nauwelijks stonden we bij de halte, of daar kwam de bus al aan. We hadden hem helemaal voor ons zelf! Op weg naar Oude Tonge. Daar moesten we overstappen en liet de bus niet lang op zich wachten. Ook al niet zo vol, maar jammer genoeg zaten we er niet meer helemaal alleen in. Nou ja, we hadden ruimte zat hoor! 😉
Totaal na drie uur en een kwartier reizen kwamen we aan bij het stille station van Middelburg.
We liepen het stadje in, zochten een cafeetje om iets te eten. Allebei een flinke uitsmijter, dat vulde onze magen. We struinden wat door de kleine straatjes en gingen ook nog bij neef Dick en zijn vrouw op theevisitie.
En toen was het wel weer genoeg. Inmiddels regende het en namen we de trein naar Rotterdam terug. Na een hapje eten in het winkelcentrum vlak om de hoek zat de dag erop. Zomaar een leuk reisje!

Water

Posted on by

Afgelopen week schreef Bertie een blogje over een (al dan niet) gratis glaasje water in een restaurant. In Nederland doen ze daar vaak moeilijk over, belachelijk moeilijk soms. Moet je een glaasje “bron” water kopen, alleen maar omdat je je pilletje wilt innemen.
In andere landen zijn ze veel soepeler. In Frankrijk komt de ober meteen al met en kan of fles water en glazen aan en ook in Groot Brittannië hebben we dat regelmatig meegemaakt. Zo hoort het natuurlijk ook. Want wat kost zo’n fles uit de kraan nou eigenlijk?
Maar het kan nog beter. Want ook je hond wil zijn dorst wel lessen na een flinke wandeling. En dus zie in Engeland en Wales overal bakken staan met water voor de hond, bij cafés, restaurants. Maar dus ook bij het station. Gewoon, service van de Great Western Railway. Dat is toch heel (dier) vriendelijk? En ze hebben daar niet een een PvdD…… 😉

Bewaren

Ergernis

Posted on by

“Zeg, je wilde toch naar Leeuwarden?” “Ja, zullen we dat doen? Met welke trein? Niet zo vroeg en kijk even of je moet overstappen”. “We kunnen om 10 over 9, maar dan moet je wel in Zwolle overstappen, of om 10 over half 10, die gaat rechtstreeks”.  “Die nemen we dan!”
Als we instappen is het een beetje druk, maar we vinden een plekje en installeren ons. Oh, het is een stilte-coupé. Nou ja, we knikken naar elkaar en kunnen na 45 jaar ook woordeloos communiceren 😉
In Gouda stopt de trein, we horen wat gezoem uit de luidsprekers, maar dat is zo zacht en dus onverstaanbaar. Stilte-coupé, nietwaar?
Na een half uurtje zijn we in Utrecht. De trein staat al een aantal minuten stil. Dan klinkt ineens uit de speaker, luid en duidelijk, dat de trein op een ander spoor is aangekomen. Wie verder wil naar Amersfoort, Zwolle of Leeuwarden moet er hier uit en naar spoor 9b. We blijken op spoor 21 te staan, moeten dus via de grote hal naar een heel ander spoor. Dat wordt nog haasten, want die trein gaat over 2 minuten. Het echtpaar dat naast ons zat, zet er, net als wij, de pas in en puffend komen we nog net op tijd in de goeie trein aan. En ook zij hebben behoorlijk de smoor in. “Had dat nou niet een beetje eerder gekund, nu moesten we ons rot lopen”, zegt de vrouw. Ik beaam het en laat mijn ongenoegen ook blijken. Want de NS leert het, geloof ik, nooit. Dat de trein naar een ander spoor gerangeerd wordt, weten machinist en conducteur toch al veel eerder. En dat hadden ze toch op z’n minst eerder kunnen omroepen, uitleggen en zich voor het ongemak excuseren. Maar nee hoor, niks niemendal. In de trein die vertrekt wordt wel omgeroepen dat we exact op tijd vertrokken zijn. En kijk, dat hoef ik niet te weten. Daar ga ik gewoon van uit! Zo hoort het ook!

Ontmoeting

Posted on by

Al weer een par jaar geleden gingen wij naar Luik. We moesten overstappen in Maastricht, waar de trein naar Lourdes aankwam. Vol verwachting gingen de reizigers aan boord, geholpen door tientallen verplegers en verpleegsters. Wat verwachtten ze, wat zouden ze allemaal beleven? Ik hoop dat ze in ieder geval een mooie reis maakten, leuke ontmoetingen hadden en er met veel plezier aan terug kunnen denken.

Beangstigend

Posted on by

Vorige week stapten we zo rond half elf ‘s-avonds in Rotterdam op de sprinter. Op het perron namen twee vriendinnen afscheid van elkaar. Plotseling kwam er een man de trein in, met een fles wijn in de hand en met duidelijk al een flinke slok op. Met een buitenlands accent riep hij wat naar de meisjes, maar die reageerden niet. Dat beviel hem niet en hij begon harder te roepen, aandacht te eisen. De treindeuren sloten en het meisje ging zitten op de klapstoel naast de deur. Nu werd zij het middelpunt van alle aandacht. Een beetje verschrikt en aangedaan vluchtte ze daarop de trein verder in. De man werd boos en riep haar allerlei aantijgingen na, onder andere dat ze “zeker wel lesbisch was”. Ook maakte hij vunzige opmerkingen. De trein zat behoorlijk vol, maar niemand reageerde. Toen hij het meisje steeds meer beledigingen na riep en haar achterna ging, werd het mij te dol. Ik beet hem toe dat hij het meisje met rust moest laten. Nee, ik ben geen heldin. Ik dacht er eigenlijk niet over na, maar vond gewoon dat dit niet kon.

Wat er verder allemaal gebeurde, staat me eigenlijk niet meer zo goed voor de geest. De dronkenlap lalde” dat hij ons allemaal dood zou maken”. Er was iemand die de man te lijf wilde gaan en zijn wijnfles wilde afpakken. Het werd een heel gedoe. Ook één of twee andere mannen bemoeiden zich ermee. Iemand probeerde de politie te bellen, maar kreeg te horen “dat er camerabewaking in de trein is”. Dat was dan gelukkig weer een hele geruststelling 🙁 .

Inmiddels waren we bij onze bestemming, station Alexander, aangekomen en stapten we zo snel mogelijk de trein uit. Maar ook de vervelende dronkaard en wat anderen. Er werd nog wat gesteggeld, maar daar hebben wij ons verre van gehouden. Terwijl wij wachtten op onze metro, zagen we een politiebusje voorbij rijden. De dronken man had dat ook opgemerkt en hij verschool zich. Maar meer dan het busje zagen we niet, geen agent kwam eens poolshoogte in het station nemen. Gelukkig stonden wij op het tegenoverliggende perron en kregen we alleen nog de verbale woede van de lastpost over ons heen.

Maar al die andere mensen in de trein, die zich afzijdig hielden, wel keken naar het relletje, maar geen aanstalten maakten om te helpen, op welke manier dan ook. Dat vond ik nog het meest bizar!

Dagje treinen

Posted on by
Echtgenoot stelde vorige week een rondje Nederland met de trein voor. We hadden nog onze “vrij reizen”kaartjes en wilden die niet laten verlopen.
Dus vertrokken we gisteren al vroeg van huis om via Amsterdam naar Enkhuizen te reizen. Even koffie gedronken en daarna met de boot naar Stavoren. Dan boemelend naar Leeuwarden en vandaar ook met een boemeltrein naar Groningen.
Groningen kennen we van de tijd dat onze oudste er studeerde en we komen er nog steeds graag terug. Dus even door de stad gelopen, glaasje wijn gedronken en heerlijk gegeten.
Daarna weer terug richting Rotterdam, via Zwolle en Almere, zodat we de nieuwe Hanzelijn ook eens konden proberen. Dat is een beleving op zich. Onderweg zie de grote grazers van de Oostvaardersplassen in een bijna on-Nederlands landschap.
De laatste etappe was van Duivendrecht terug naar Rotterdam.
Gewoon fijn, met de trein.		  https://i0.wp.com/www.visionair.nl/wp-content/uploads/2011/04/trein.jpg?w=584

 

Even weg!

Posted on by

Vandaag geen uitgebreid blog. We gaan een dagje treinen, dus geen tijd om te schrijven.
Waar gaan we naar toe? Dat is nog even een geheim en hangt er van af welke trein het eerst vertrekt als we op het station aankomen. Tot later!!

Logica

Posted on by

Zomaar een jongetje in de trein

Zomaar een jongetje in de trein

 Hij zit nog maar nauwelijks in de trein, of hij begint al te praten. “Leuk was het he?” vraagt hij. Ik zie hem niet, maar aan z’n stem te horen is hij een jaar of negen, tien. Zo’n hoog stemmetje, waar nog alle verwondering in ligt. De vrouw bij hem kan ik wel zien. Vijfendertig ongeveer, lang donker haar. Zijn moeder, of tante, of … Ik weet het niet. Er is nog iemand bij, een man. Zijn brommerige stem hoor ik ook zo nu en dan.
“Wat vond je het leukst?”, vraagt de vrouw. “Nou, ja, die apen in de dierentuin. Die met die lange staart enne zo’n rooie kont.” “En vanmorgen, vond je het vanmorgen ook leuk, in dat grote museum?” Continue reading →