Category Archives: reizen

Week zonder vlees

Posted on by

Vorige week was het in Nederland de “Week zonder Vlees”. Dat is wel vaker geweest, maar ditmaal las ik dat het in heel Europa uitgerold zou worden.

Op vakantie in Twente gingen we ook een dagje boodschappen doen in Duitsland.

Maar daar was heel weinig van vleesloos te merken. Nog van alles volop in de schappen en qua reclame ook weinig aandacht voor echt vleesloos eten. Al is er natuurlijk wel aandacht voor “vegan”.

En hoewel het barbeque seizoen nog niet is aangebroken, zagen we al wel dit bij de ingang van een grote supermarket.

Binnenkort is het daar dus heel eenvoudig om 24 uur per dag en 7 dagen in de week je vleeshonger te stillen.

Zelf houden we niet zo van vlees grillen, maar voor de liefhebber zal het een uitkomst zijn.

Warboel

Posted on by
Bron: Insta/Electrical Engineering / @electrical operator

Japan is een super georganiseerd land, waar vooral netheid en orde heerst.

Dat zou je niet zo één-twee-drie zeggen bij het zien van deze foto. Dat er nog elektriciteit is, mag een wonder heten. Dat het blijft functioneren is nog verwonderlijker. Wij hebben ons dan ook verbaasd over dit soort beelden, want het komt in het gehele land voor.

Maar nadat iemand ons uitlegde waarom en hoe, begrepen we er meer van.

Want het is ondoenlijk om al die kabels en draden onder de grond te stoppen. De aarde in Japan is regelmatig in beweging. Hoewel je dat niet zo voelt, schijnt er elk halfuur wel ergens in het land een aardbeving te zijn. Gelukkig niet zo heftig dat ze het nieuws halen, maar toch…

En ja, dan is het veel beter om al die kabels en draden maar boven de grond te bevestigen. Zo zijn en blijven ze bereikbaar. Er zal beslist een systeem in zitten, al lijkt het me bepaald niet handig.

Boogschutter

Posted on by

Gelukkig voor mij komt het programma Salvage Hunters weer terug. Helaas nog maar één keer per week, op een andere dag, maar toch…

Want Drew Pritchard weet altijd iets bijzonders te maken van het zoeken naar leuke dingen op Vintage- en rommelmarkten .

In één van de vele oudere uitzendingen had hij een pop -een boogschutter- gevonden. De pop moest opgewonden worden en dan zou hij meerdere pijlen afschieten.

Natuurlijk was er van die pop niet veel meer over en vroeg hij Donald en Maria Start van House of Automata of die pop nog te restaureren was. Ja zeker, al was het best een gehavend geval.

Het bleek een heel bijzonder karwei. Kijk hieronder om te zien hoe er van bijna niets weer een prachtige creatie werd gemaakt.

Als de film niet start, dit is de link

Statiegeld

Posted on by

Jaren geleden was in Duitsland het statiegeld voor plastic flesjes al ingevoerd.

Op het vliegveld in Berlijn zagen we toen een nette man met een enorme koffer in de ene hand en aan zijn arm een tas. Hij liep een beetje doelloos rond, leek het. Maar in feite keek hij naar de mensen die wachten en wat dronken uit een flesje. Want als Nadat zo’n flesje leeg was, kieperde men ze in een afvalbak.

Bron: Google foto’s / De Gelderlander

En daar kwam de man in actie. Onopvallend viste hij het flesje op, stopte het in de tas. En toen snapten we het. Een statiegeld jager. Eigenlijk een illegale handeling, want officieel zou het statiegeld aan de staat toebehoren, vertelde mijn Duitse vriendin. Maar de man haalde zo te zien heel wat geld op.

Als ik dan lees dat er in Nederland in 2023 miljoenen euro’s aan niet ingeleverd statiegeld op straat gegooid wordt. Dan lijkt het me niet zo lastig om zo wat geld te verdienen. Best slim toch?

Hergebruik

Posted on by
Bron: Facebook / History defined

In de crisisjaren was er op het Amerikaanse platteland nog weinig te merken van de “American dream”. Toen heerste er armoe en hadden de mensen weinig geld te verteren.

Wie geen geld voor stof had, gebruikte de stof van de linnen meelzakken. Stevig, goed te wassen en lang te gebruiken. Dus liepen veel vrouwen en kinderen in grauwige linnen jurken of schorten.

Maar wie maakte zich toen druk over de juiste schoenen of dat je jurk of broek wel van het juiste hippe merk was? Zelfs een lapje stof op de markt was te duur of helemaal niet te krijgen.

Maar natuurlijk zijn er altijd vrouwen geweest die daar een draai aan wisten te geven. En mannen die daarop insprongen.

Waarom van de nood geen deugd gemaakt? De meelzakken werden bedrukt met leuke patronen, die er niet uitgewassen werden. Het logo werd daarentegen gedrukt met oplosbare verf.

En zo konden de creatieve vrouwen toch leuke jurkjes maken. Slim bekeken van de meelproducenten!

De Wieger

Posted on by

In Deurne was Hendrik Wiegersma een bekend figuur. Hij was arts, maakte zelf zijn medicijnen en was ook een begenadigd kunstenaar. Een man, zoals de vrouw in het museum zei, binnenkwam en niet omver te lopen was. Dat kon je ook wel opmaken uit de film die in het museum gedraaid werd.

Hendrik begon pas laat met schilderen en maakte kennis met diverse kunstenaars die ook regelmatig in zijn huis op bezoek kwamen en bleven logeren.

Het huis “De Wieger” is nu een museum, waar regelmatig wisselende tentoonstellingen worden gehouden.

Wij waren er vorige week vrijdag en zagen schilderijen en tekeningen van Hendrik Wiegersma. Daarnaast was er ook een tentoonstelling van Gerrit van Bakel en tijdgenoten en van Gerrit’s zoon Michel van Bakel.

Het huis op zich is ook beslist het bekijken waard. Kleine musea zoals deze moeten gekoesterd worden, want juist daar ontdek je soms zulke mooie pareltjes.

Inspiratie

Posted on by

Ik denk dat er weinig mensen zijn die het lied “Het tuinpad van mijn vader” niet kennen. Maar wie weet waar de tekstdichter -Friso Wiegersma- zijn inspiratie vandaan haalde?

Dat ontdekten we vorige week, toen we in Deurne waren. Daar staat het huis van Friso’s ouders. Het huis heet De Wieger en is sinds lange tijd een museum. Daar over vertel ik later.

Destijds behoorde bij het huis een enorme tuin, waar de kinderen Wiegersma heerlijk konden spelen en waar Friso later zo prachtig over zou dichten.

Zijn levenspartner Wim Sonneveld vertolkte het en maakte het tot een evergreen.

De tuin is inmiddels al lang niet meer zo groot, maar de hoge bomen staan er nog. We liepen het verkorte “Tuinpad van mijn vader”. Het is nog steeds een inspirerende omgeving.

Altijd mooi

Posted on by

Afgelopen donderdag weer lekker gewandeld en natuurlijk bijgekletst.

Even leek het nog niet door te gaan, want een paar Ganzen had blijkbaar geen zin om te wachten en waren al vooruit gegaan.

Het bleek een misverstand of een te snel lopend horloge, wie zal het zeggen.

Maar eenmaal aan de koffie was het weer als vanouds.

Lekker gelopen langs de Rotte en dat levert elk seizoen mooie beelden op.

Ik blijf genieten van die stukje rivier, waar met een stralend blauwe lucht alles er zo vrolijk uitziet.

Zomaar

Posted on by
Bron: simpleisbeautifulphotography

Geen reden om te bloggen over wierook. Al lange tijd gebruiken wij dat niet meer.

Te veel luchtvervuiling en vooral het hele huis werd een beetje bruin van al dat gestook.

De kleuren, het ritme van die bossen wierook, de vrouw zo stilletjes aan het werk.

Deze foto vind ik gewoon mooi. Waarom kan ik eigenlijk niet uitleggen, maar moet dat ook?

Ik zou zeggen: geniet.

Groot, groter, enorm

Posted on by

De wereldhandel vraagt om steeds grotere schepen. Sinds op 3 mei 1966 het eerste containerschip van New York naar Rotterdam voer, is er in de capaciteit van de schepen wel heel veel veranderd.

Bron: Google foto’s / NT-boek ‘Rotterdamse containerkopstukken’

Het ms FAIRLAND van de Sea-Land rederij had 226 containers aan boord. Zo’n container was 20 voet groot (6,10 meter lang, 2,44 meter breed en 2,59 meter hoog) en die maat geldt nog steeds als standaard (TEU = twenty-foot equivalent unit) om de omvang van de containers en de hoeveelheid aan boord van een schip te omschrijven.

Het ms FAIRLAND is maar een kleintje, het ms EVER ALOT, op dit moment het grootste containerschip, is een reus, die 24.004 TEU aan boord kan laden.

Bron: Google foto’s / Havenloods

In enkele decennia zijn de containerschepen steeds groter geworden. En nu zijn ze enorm en worden de containers gevuld met alle goederen die wij willen kopen.

Maar de schepen kunnen niet blijven groeien. Dan wordt het te lastig om nog in een haven aan te leggen. Rotterdam heeft daar al vroeg op ingespeeld met de aanleg van de Maasvlakte, waar schepen met een grote diepgang nog wel kunnen komen.