Bamboe

In Diergaarde Blijdorp staat een grote hoeveelheid bamboe. In allerlei soorten en maten, van klein tot groot. In het diergaardemagazine De Giraffe van zomer 2023 is een heel artikel aan dit gewas gewijd. .

Bamboe is een grassoort met een overweldigende groeikracht. Het is altijd groen, een sterk gewas en past dan ook mooi bij de aankleding van de dierentuin. De omgeving van het olifantenverblijf lijkt op een ware jungle met enorm hoge stengels.

Bron: Google foto’s

Doordat het zo hoog kan worden, geeft het ook veel schaduw en brengt het verkoeling. Bij heet weer is het dan heerlijk in de koelere lanen te lopen.

En het is ook nog nuttig, want een aantal dieren gebruiken bamboe als voedsel. De rode panda lust er wel pap van.

In onze tuin staat ook bamboe. We hebben het gekocht als een niet woekerende soort, maar toch is de groeikracht verbazingwekkend.

Belemmeringen

Het gebeurt me niet vaak, maar soms wil ik wel eens een klacht indienen bij een bedrijf.

Vroeger stuurde je een brief, maar dat werd allengs lastiger gemaakt want nergens kon je meer een gewoon postadres vinden.

Bellen? Welnee, voortaan gaat alles via het internet. Ja, daar kun je over klagen, maar de nieuwe tijd, net wat u zegt.

Nou had ik vorige week een klacht bij die bekende Grootsuper. Het ging over de prijs van iets, dat volgens de bonusbox 3,04 zou bedragen, maar waar ik uiteindelijk 3,82 voor moest betalen.

Ik wilde een e-mailtje sturen, maar dat lukte niet. De klantenservice was wel te bereiken, maar dan moest ik inloggen. Daarop werd een code naar mijn e-mailadres gestuurd. En daarna ontving ik het verzoek mijn telefoonnummer in te vullen, waarop een SMS-code volgde.

Ben ik erg achterdochtig als ik vermoed dat de trend bij leveranciers is, dat je na zoveel belemmering denkt “Ach, laat ook maar…”

Vernielen

Bron: Google foto’s

Sommige berichten keren met de regelmaat van een klok terug in de krant. Het meeste valt onder de noemer “klein leed”. Vernielingen aan gebouwen, stenen gegooid vanaf een viaduct, ruiten door de ramen, alloemaal “voor de lol”

Laatst las ik weer over een bankje van een mevrouw in Nijmegen. Compleet aan gort getrapt tijdens de 4daagse door “lallende jongelui”.

En dan sommige commentaren daarop. Nou ja, was al een gammel bankje. Ze had het ook binnen moeten zetten. Ach, dat heb met de feestende jeugd.

Gelukkig, er was ook iemand die meteen aanbood het bankje te repareren.

Maar soms vraag ik me werkelijk af welke hersenkronkel mensen moeten hebben om hier zo gemakkelijk mee om te gaan.

Dat wat niet van jou is, daar blijf je af. En als je -per ongeluk- een keer iets stuk maakt, wees dan een vent/vrouw en laat een briefje achter, zodat je de schade kunt betalen.

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Graag had ik een bewegend filmpje bij deze song gehad, maar helaas, dat kon ik niet vinden. Op You Tube kun je nog wel hele twee series in zwart/wit bekijken. Mij zei het niks. Maar ik word wel vrolijk van Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick en Tich 😉

Als de clip niet start, dit is de link

Gevallen engel

Daar lag ze, de engel. Zomaar van de boekenkast op de grond gevallen. Het draadje waar ze aanhing was volkomen verteerd en doorgesleten.

Nou ja, ze was ook al op leeftijd, voor een namaak engel dan. Want ik boetseerde haar ongeveer 40 jaar geleden. Van zoutdeeg en beschilderd met plakkaatverf.

Dus ze moest voorzichtig behandeld worden, mocht niet in het sop en kreeg daardoor een beetje smoezelig uiterlijk. Er hingen spinnenwebben in heur haar en pluisjes aan het muziekblad. Door de smak op de harde grond waren haar teentjes verbrijzeld.

Ik maakte nog een laatste foto en heb haar toen zachtjes en een beetje weemoedig in de afvalbak gestopt.

Hypocriet

Bron: Google foto’s

We kunnen het er met z’n allen over eens zijn: de mensheid verbruikt veel te veel. Te veel brandstof, te veel plastic, er wordt te veel gereisd, te veel vlees geproduceerd en gegeten … nou ja, te veel om op te noemen.

Er zijn mensen die er tegen protesteren en dat is hun goed recht. Maar als je protesteert, dan moet je natuurlijk wel zelf zoveel mogelijk houden aan je eigen principes. Dat is best lastig en helemaal zal wel niet altijd lukken.

Maar het is natuurlijk wel erg hypocriet om met een actiegroep als Extinction Rebellion met veel bombarie wegen te versperren en daarna vrolijk op wintersport vakantie te gaan.

Het argument dat je dat deed met een elektrische auto en dat je uitsluitend “vegan” eet, snijdt geen hout. Trouwens wintersport is ook nogal nadelig voor ons milieu.

Nee, dan ben je echt geen haar beter als de rest en heb je heel weinig recht van spreken!!

Diepvries

In veel huishoudens is een diepvries te vinden. Handig, om gekochte spullen in te bewaren, als voorraad. Maar ook om te gebruiken als er eens iets overblijft of te veel is klaargemaakt.

Veel recepten zijn gemaakt voor vier personen. En dan wordt het moeilijk om zo’n recept aan te passen voor twee mensen. Ook zijn verpakkingen vaak te groot en blijft er wat over.

Lange tijd verpakte ik een restje in een diepvriesdoos en stapelde ik dat in onze vrieskast. Tegenwoordig gebruik ik van die handige afsluitzakken. Dan worden het platte pakketjes, die gemakkelijk te stapelen zijn.

Maak ik veel in één keer klaar, zoals rijst of (bruine) bonen, dan stop ik twee porties in zo’n zak en stapel de pakketjes op in zo’n zakje dat tegenwoordig bij de groenten ligt. Die zijn groot genoeg.

Briefje erbij wat er in zit en wanneer ik het maakte. Lekker handig.

Lekker

Op Instagram kwam een lekkere abrikozentaart voorbij.

Uit het commentaar erbij maakte ik op dat het vrij simpel te maken was. En omdat de abrikozen op dit moment goed te verkrijgen en lekker zijn, besloot ik die cake te maken. Het is een “moeulleux”, een zeer zachte en soepel soort cake. Simpel te maken, met eerlijke producten.

Origineel recept: www. carnetdesaveurs.com

Dit is het recept:
2 eieren
115 gram zachte boter
135 gram suiker
115 gram bloem
6 gram bakpoeder (= half zakje)
445 gram abrikozen, zonder pit, ongeschild in vieren gesneden.
snufje zout (optioneel)

Meng eieren, boter en suiker goed tot een glad geheel, voeg de bloem en bakpoeder toe en roer de abrikozen er door. Bekleed een vorm met bakpapier (ik gebruikte een vierkante glazen vorm van ca. 25 cm. ) en stort het deegmengsel er in. Strijk enigszins glad en bak ca. 35-40 minuten in het midden van een voorverwarmde oven op 180 graden.

Heerlijk, om in de Franse stijl te blijven: délicieux!!

Maandag met muziek

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Misschien meer een lied om het weekend mee af te sluiten, maar kom… André Rieu kan altijd, ook met de Beer Barrel Polka.

Als de clip niet start, dit is de link

DDT

Bron: Google foto’s / Shutterstock

Bij 2voor12 kwam een vraag over een insectenbestrijdingsmiddel voorbij. Helaas wisten de spelers niet dat het om DDT ging.

Een veel geroemd en gewaardeerd middel, ontwikkeld in de jaren 30, in 1948 bekroond met de Nobelprijs. In de jaren 60 werd pas onderkend dat het middel zijn vernietigende werking niet beperkte tot insecten, zoals muggen, luizen. Toen waren er al heel wat dieren bijna uitgeroeid.

Maar malaria werd er ook door teruggedrongen. Tenminste als je de huizen regelmatig royaal bespoot. En ach, dacht men, laten we dan ook maar de mensen een flinke portie geven. En zo werden mannen, vrouwen, kinderen bestookt met een forse wolk DDT. En dat allemaal in het kader van “gezondheid”.

Inmiddels is wel bekend dat het zinvol is om muren te besproeien, al geldt ook hier dat meer beslist niet beter is. DDT heeft wel degelijk nut, maar moet slechts spaarzaam gebruikt worden.

En dan vraag ik me altijd af, moeten we nou echt met zoveel zware middelen iets bestrijden. Kwam het nou werkelijk bij niemand op dat we door al die DDT niet alleen de schadelijke, maar ook de nuttige dieren om zeep hielpen?

Eerst denken, dan doen. Helemaal zo gek nog niet.