In Westerbork maakten we ook nog een wandeling.
Het was een wandeling over een goed te belopen pad, met allemaal borden die uitleg gaven over de diverse hemellichamen. Geen wonder, het pad heette “het Melkwegpad” en verwees natuurlijk naar de grote telescoopschotels die er staan. Daar wordt de ruimte afgezocht. Omdat het hele gebied een stiltegebied is, word je verzocht je telefoon uit te zetten. En ja, dat deden de meesten, net als wij natuurlijk. Misschien wel om eens even van dat schermpje af te gaan???
De wandeling leidde ook langs die 14 enorme radiotelescopen. Imposant, maar voor mij volkomen onbegrijpelijk wat er mee beluisterd of ontdekt wordt.
Ik heb meer de grond afgespeurd naar paddenstoelen, die er stonden. En er waren er talrijk en van diverse soorten. Maar deze vind ik nog steeds het allermooiste. In zo’n rode gestippelde vliegenzwam zie ik nog steeds een kabouterhuisje. Helaas, de kabouters waren nog aan het werk, geen kabouter gezien dus 😉
Ik was er jaren terug ook, indrukwekkend vond ik Westerbork. Die grote schotels zullen vast een doel hebben maar mooi staan ze daar niet. Wel jaloers op de vliegenzwammen. Ik heb vanmiddag een weekend Drenthe geboekt in december, dan zullen ze wel weg zijn denk ik..
Prachtige paddenstoelen, dit zijn de echte, zo ben ik ze nog niet tegen gekomen.
Wat zijn die dingen toch herkenbaar, ik was jaren geleden in Westerbork maar vond ze afleidend en eigenlijk ook storend. De paddenstoelen zijn super, ik tref dit jaar alleen maar regen op mijn vrije dagen.
De paddenstoelen hebben denk ik ook niets tegen de stilte. Ik ben ook het liefs alleen met mezelf in de natuur.
Doe mij ook de natuur maar!
ik liep daar jaren terug ook eens; geen paddenstoelen en geen kabouters.
misschien moet ik nog eens terug?
vrolijke herfstgroet