Eieren

Onze eieren komen meestal van de “eierman“, de man die al vele jaren elke week trouw bij ons aan huis komt. Er staat geen stempel op. Ik denk dat het biologische eieren zijn, maar echt helemaal zeker ben ik daar niet van.  Maar ja, hij is nu met vakantie, dus kocht ik eieren bij Appie. Die heb ik natuurlijk meteen gecontroleerd en gelukkig, ze waren niet besmet met fipronil. Althans, dat denk ik, maar ook dat weet ik niet zeker.
Want als ik hoor en lees hoeveel eieren er dagelijks gelegd en verhandeld worden, kan ik nauwelijks geloven dat die allemaal gecontroleerd zijn. Hoelang wordt dat vergif al gebruikt?
En trouwens, in hoeveel voedingsmiddelen zit ei? In cake, koekjes, mayonaise, advocaat… Is dat dan allemaal wel safe? Is dat ook gecontroleerd en, indien nodig, vernietigd?
Of zijn we weer opgezadeld met een enorme hype. Want je kunt de radio niet aanzetten, de krant niet opslaan of FB bekijken, of je ziet er wel een berichtje over.
En hoewel ik het heel prima vind dat er over bericht wordt, is het toch ook wel erg hypocriet. Want al die andere zaken die te koop zijn, zijn op de lange duur ook fnuikend voor onze gezondheid en die van onze kinderen. Maar daar hoor je nauwelijks iets over. In tegendeel, daar wordt lustig mee geadverteerd.

Bewaren

Airfryer

bron: Lidl Duitsland

Wij zijn niet zulke frituurliefhebbers. Veel te veel rompslomp, vette troep en onze gezondheid, toch…?
Een airfryer had ik dan ook niet nodig, dacht ik. Totdat schoonzus vertelde dat zij er niet alleen friet in maakte, maar ook broodjes bakte en nog wel meer gerechten er in maakte. Kon dat dan? Jazeker! Dus bij de eerstvolgende Lidl-aanbieding kochten wij zo’n apparaat. Meteen mooie aanleiding om ons te ontdoen van wat overtollig spul, zoals de friteuse, die al lang stond te verstoffen.
Inmiddels heb ik al diverse malen broodjes gebakken en dat gaat reuze snel en goed. En natuurlijk heb ik al wat geëxperimenteerd met wat er allemaal meer mee kan. Zoals kleine appelbollen maken. Of even snel een klein snackje. Grote hoeveelheden willen wij toch niet, dus is het nu niet meer nodig om de grote oven er voor aan te zetten.
Ik heb een er een Pinterest-bord voor gemaakt, waar ik al heel wat recepten op verzameld heb. Binnenkort zet ik hier een zelfbedacht en gemaakt recept.

Klagen… helpt niet

Niet alle dagen schijnt de zon en niet alle dagen ziet het leven er vrolijk uit. Maar er over klagen helpt je niet. En dan is het goed als je daar even op gewezen wordt. Dus voor iedereen die het even niet ziet zitten, kijk goed naar dit bord 😉 😉 😉
En geniet van wat je hebt!!

Vallen

Tja, ik was languit gegaan en dan kun je als liefhebbend echtgenoot niet achterblijven. Vorige week liepen we naar de metro, op weg voor een wandeling in de stad, toen Leo niet goed uitkeek waar hij liep. En boem, daar lag hij languit. Ik schrok me te pletter. In de seconde dat zo’n val duurt, gaan er zoveel gedachten door je hoofd. Gelukkig is ook mijn man een stevig tiepje en stond hij vrijwel meteen weer op. Beetje geschaafde hand, kapotte knie. Daar zag je niks van, want hij droeg een spijkerbroek. Dus, vooruit maar weer en verder lopen.
Maar eenmaal uit de metro bleek dat die broek toch een beetje op de wond schuurde. Dan maar even op zoek naar pleisters. Helaas, de grootgrutter was op Hemelvaartsdag niet geopend, Halfords had geen pleisters. Even langs de Praxis, waar wel een half open doosje te krijgen was. Maar gelukkig, de verkoper was een echte praktische man. Hij pakte resoluut de grote EHBO-doos en ik kon een flink stuk pleister afknippen. En daarmee kon mijn man weer verder lopen. Die lange wandeling werd wel een beetje bekort. Na alle schrik wilden we rustig bijkomen in onze eigen tuin, bij een lekker glaasje wijn en een koel pilsje.

Vallen

Ik heb het niet zo op selfies en nu al helemaal niet. Want ik ben even niet om aan te zien. Donderdagmorgen, net toen ik wilde gaan wandelen, ben ik gevallen. Boem, met mijn neus op het asfalt. Nee, gelukkig, er was niks gebroken en ik kon meteen weer terug naar huis lopen. Maar ik ben wel geschrokken en mijn neus zag er even niet zo mooi uit. Hij werd dik, gloeide, en is inmiddels bont en blauw, met uitlopers onder mijn  beide ogen. Bij de super ontlokte het al iemand de vraag “wie heeft er gewonnen?” terwijl daarbij Leo schaapachtig werd aangekeken. En ook anderen suggereren flauwtjes dat hij misschien…?  Maar nee, ik struikelde over de hond van onze buurman. Ik stond even met hem te praten en wilde daarna verder lopen. Maar ik had helaas niet gezien dat zijn hond me voor de voeten liep. Voortaan dus eerst maar even kijken waar ik loop…!
Afbeeldingsresultaat voor struikelen cartoon

Geen klagen

Laatst was ik met wat administratie bezig, toen ik ook meteen maar eens naging hoeveel ik vorig jaar nou aan ziektekosten had betaald. Zoals elke Nederlander betaal ik natuurlijk maandelijks mijn premie. Eerlijk gezegd, dat is geen kattenpis, maar een flink bedrag. En ook het eigen risico gaat vrijwel elk jaar voor een deel op. Er zijn altijd wel medicijnen die betaald moeten worden, steunzolen die niet vergoed worden of wat dan ook.
Vorig jaar was ik voor het eind van januari natuurlijk al door dat eigen risico heen. Ga maar na, twee weken ziekenhuis, twee keer ambulancevervoer, operatie, revalidatie. De rekeningen daarvoor tikten lekker aan. Maar uiteindelijk kwam ik tot de slotsom dat ik “slechts” het eigen risico had moeten betalen. Alle kosten, bij elkaar gelijk aan een luxe auto, werden gedekt door de verzekering.
Nou zijn er mensen, die dan zeggen dat je het inmiddels zelf betaald hebt, met al die hoge premie. Ja, dat klopt, maar dan had ik al 14 jaar die premie opzij moeten leggen. En dan nog was ik er niet mee uitgekomen, want in 2008 is er ook een behoorlijk bedrag voor mijn ziektekosten uitgegeven.
Het is natuurlijk een zinloze berekening, maar al die klagers mogen zich best eens realiseren, dat het in Nederland helemaal niet zo slecht geregeld is. Dat het soms misschien wel beter kán, maar dat het in andere landen beslist vaak veel slechter is.

Bewaren

Thee

Frisdrank is mij al jaren veel te zoet. Maar drinken moet en altijd maar water is ook zo saai. ’s Morgens drinken Leo en ik een flinke pot koffie leeg, maar verder op de dag kan ons dat niet zo bekoren. Dus drinken we ’s middags een flinke pot thee. En dan heb ik graag rooibos thee. De “Rooibos Spicy Chai” van Simon Levelt vinden we erg lekker. Thuis heb ik een grote glazen theepot van Ikea. Die is handig, ziet er goed uit maar voor de rest valt er niks over te zeggen.
Maar vorige week in Het Theehuis in Arboretum Trompenburg zag ik wel heel bijzondere potten. Of ze handig zijn, weet ik nog niet zo net. Ze staan er ook voor sier. Maar grappig zijn ze zeker. En die met het konijntje zou ik eigenlijk wel heel graag op mijn paastafel willen 😉

De rode loper

Wandelen en meteen een goed doel steunen, dat leken onze wandelclub wel wat. Want als je leven beheerst wordt door je nierdialyse, zou een draagbaar apparaat een uitkomst zijn. Maar ja, daar is geld voor nodig. De Nierstichting organiseert hiervoor op 22 april in Naarden het wandelevenement DE RODE LOPER. Tot zover klopte het.
Maar toen we wat verder gingen kijken op internet, kregen we toch een beetje nare smaak in de mond. Het inschrijfgeld is al behoorlijk aan de prijs. Nou ja, het goede doel, nietwaar? Maar je moet er met de trein of auto heen en ook dat kost een behoorlijk bedrag.
Maar dan werd er ook nog eens gevraagd extra te doneren. Zou een fluitje van een cent zijn, gewoon je laten sponsoren.
En toen keek ik nog eens verder. Er was al zo’n evenement geweest waarbij 630 deelnemers ruim 30.000 euro bij elkaar hadden gebracht. Het gemiddelde sponsorbedrag per persoon was rond de 150 euro. Hè? Ik ben niet zo’n rekenwonder, dus haalde ik mijn zakjapanner er bij en becijferde dat er een bedrag van ruim 90.000 euro moet zijn binnengekomen. Dan kom ik tot de slotsom dat de organisatie van het evenement twee keer zoveel heeft gekost dan het heeft opgebracht. Dat lijkt me toch een beetje uit balans. Inmiddels is de sponsor-lat voor het komende evenement al gelegd op minimaal 180 euro per individuele deelnemer.
Nou heet onze club wel De Ganzepas, maar domme ganzen zijn we niet. We lopen op onze eigen benen, vinden zo’n doel prima, zouden in principe mee willen lopen. Maar betalen voor allerlei nutteloze rimram of blingbling willen we niet. Dat er kosten gemaakt moeten worden, dat snappen we heus wel. Maar maak er geen Hollywood-Oscar-uitreiking van, want dan gaat het echt alle perken te buiten. Nierstichting denk nog eens goed na wat zo’n evenement werkelijk beoogt. Moet het een feestje worden met van alles er op en aan of willen jullie zoveel mogelijk geld op halen voor onderzoek en het realiseren van een draagbaar dialyse-apparaat? Dat laatste heeft toch de hoogste prioriteit? Laat het daar dan zoveel mogelijk aan ten goede komen!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Modewoord

“Killerbody” is op dit moment een modewoord. Maar van mij mogen we het bestempelen tot het vervelendste woord van dit jaar, ook al is het jaar nog geen twee maanden oud. Ik ben het woord spuugzat en alle commotie er om heen ook. Je kan geen krant, blad, tv-programma meer bekijken, of dit woord duikt op. Alsof je leven afhangt van de maten van je lijf. Of we allemaal wel tijd en zin hebben om je in het zweet te werken om een wasbordje te krijgen. Er zijn toch wel belangrijker dingen in het leven? En of we gelukkiger worden van een gespierd lijf, als dat betekent dat je op elke gram en elke calorie moet letten?

Bewaren

Bewaren

Capsule

ergo-videocaspsuleNee, deze capsule behoort niet tot mijn dagelijkse medicijn-inname. Het is een capsule met aan beide zijden een video-cameraatje. Je slikt hem in en dan wordt een filmpje van je maag en darmleven gemaakt. Lijkt het je niks? Nou, bedenk dan dat de huidige onderzoeken van maag en darm vaak heel vervelend zijn. Zo’n capsule slikken is een stuk prettiger.
Dergelijk onderzoek is nog niet standaard in Nederland, maar wordt al wel toegepast bij het grote ERGO-onderzoek in onze wijk. Voorlopig steekproefs gewijs.
Het materiaal waarin dat cameraatje zit, wordt in de VS en Israel in de wapenindustrie gebruikt. Persoonlijk vind ik dit gebruik beter, maar ja…. Ik kan me zo voorstellen dat je ook heel goed met dit soort capsules kunt spioneren. Want kan er een camera in, dan zou ook een GPS-chip mogelijk zijn. En kun je precies nagaan waar je slachtoffer zit, staat of loopt. Of stop er een microfoontje in, kun je zijn of haar gesprekken ook nog horen. Sience Fiction in optima forma. Maar ik vind die medische toepassing stukken beter en daar mag van mij nog veel meer mee gedaan worden.

Bewaren

Bewaren

Bewaren