Moestuintje

Bij hoeveel mensen zou er nu een schaaltje in de vensterbank staan met kleine potjes, waaruit nietige sprietjes groeien? Bij heel veel, denk ik zo. In ieder geval bij Bettie, die gisteren al een blogje wijdde aan de reclame van Albert Heijn. Ze was me dus net voor.
Ik ga nog niet zo ver dat ik uitkien wie er veel boodschappen heeft, maar beslist geen moestuintje wil beginnen. Maar ik reken wel uit dat ik tenminste 1x zo’n klein potje per keer krijg.

Ik vind het bijzonder dat Appie altijd weer zulke leuke reclamecampagnes bedenkt. Oh ja, er zijn azijnpissers die er niks aan vinden. Nou, die gaan dan maar ergens anders boodschappen doen. Bij Michiel van de Jumbo of zo.Hier staan in ieder geval de potjes naast elkaar. En ik geef ze elke dag trouw water, in de hoop dat mijn eigen groente er uit zal groeien.

De radijsjes piepen al aardig omhoog. Het zijn 7 (!) sprietjes, dus dat wordt straks smullen 😉

Lucht(je)

Sommige mensen zien overal handel in. Neem nou dit artikel:  “scheten in een potje” verkopen. Je moet natuurlijk wel een beetje dom zijn om er in te trappen, maar als ze er geld mee ophalen, dan vind ik het geniaal. Niet dat ik zelf in de rij zal staan om een flesje te kopen. Hooguit dat ik zelf wil verkopen. Na een flinke maaltijd bruine bonen heb ik echt niet veel moeite met het vullen van de flesjes. Leuk etiketje, en een beetje reclame hier of op Facebook. Kom maar op met de bestellingen. 😉 😉 😉

 

Jaar van de geit

Volgens de Chinese astrologie begint vandaag het jaar van de geit (of het schaap). Zachtaardige wollige dieren, die zorgen voor verdraagzaamheid en verzoening. Laten we dat hopen, want de wereld kan wel een beetje meer verdraag-zaamheid gebruiken.

 

Alle die nare berichten over een mogelijke confrontatie tussen allerlei landen bezorgen me zo nu en dan hartkloppingen. En als we dan ook nog wat schaapjes op het droge kunnen krijgen, kan het toch niet meer stuk 😉 😉 😉

 

 

Markthal

Honderduizenden mensen gingen me al voor naar de nieuwe Markthal in Rotterdam. Maar berichten over zoveel drukte, voetje voor voetje schuifelen en uren in de rij staan om iets te kunnen kopen, weerhielden me van een bezoek.
Tot afgelopen woensdag, toen ik samen met schoondochter een heerlijke middag besteedde aan deze nieuwe Rotterdamse trekpleister. Het was redelijk rustig, dus we konden heerlijk alle stands en kraampjes bekijken, proeven, eten en natuurlijk het werkelijk schitterende “plafond” bewonderen.
Hier een impressie van onze middag:

Onbehoorlijk

De bewoners van de flat in de Moddermanstraat in Rotterdam-Schiebroek zitten er maar mee. Door de explosie van afgelopen zondag moesten ze op stel en sprong hun huis uit en kregen ze voorlopig onderdak in een nabijgelegen kerk.
En dan komt er een mannetje van de woningbouwvereniging op maandag zeggen “dat ze hun verzekering maar moeten benaderen” en “zelf voor onderdak moeten zorgen”. Ik vraag me af of zo’n man nou wel even heeft nagedacht over de situatie. Niemand heeft rustig het huis verlaten; iedereen is naar buiten gerend. Sommigen nog op pantoffels. Dan kun je niet zo maar eventjes je polisgegevens oplepelen, laat staat dat je je legitimeren kunt of geld bij je hebt. En niemand mag of kan terug. Mensen hebben zorgen over hun kat, hond of kanarie. Willen schone kleding aan, persoonlijke spullen veilig stellen.
En oh ja, “communicatie bij voorkeur via de website”. Waar zit die man z’n verstand? Nee hoor, meneer heeft het reglement er op nagekeken en verder niks….

Had er nou geen medewerker kunnen worden vrijgemaakt om de zaak te coördineren en de meest essentiële dingen in goed vaarwater te leiden? Hopelijk werken er bij Havensteder ook mensen die wat meer realiteitszin hebben.

Warenhuis

Wie had ooit kunnen denken dat Vroom & Dreesman eens zou kunnen ophouden te bestaan. Dat was toch een instituut. Daar kochten we vroeger van alles, daar aten we croquetten en gingen we met roltrap van beneden nar boven en weer terug.
Als kind kwam ik regelmatig in het kleinere filiaal op het Mathenesserplein in Rotterdam. Herinner me bakken met kleinwaren, een granieten vloer en een speciale geur, die ik niet thuis kon brengen.
Later werkte ik in het centrum en ging ik regelmatig in mijn lunchpauze eventjes shoppen bij V&D. Helaas, dat was eens en dat komt nooit meer terug 🙁

Het zou niet meer van deze tijd zijn, een warenhuis. We kopen nu liever en gemakkelijker via internet.V&D zou ook niet met zijn tijd meegegaan zijn. Maar misschien ligt de oorzaak wel heel ergens anders. Mismanagement, verkeerde inkoop of gewoon te veel winkels. Ik weet het niet, maar het is wel jammer dat zo’n bedrijf teloor gaat.

Maar in het buitenland zijn ze toch nog wel te vinden. Wie kent niet Liberty in Londen. Of Harrods, dat ik hier tijdens de kerstperiode fotografeerde.

Kijk ook eens bij Stuureenfoto, want deze week is het thema ook daar “warenhuizen”.

De wereld draait door

En dan bedoel ik niet het programma van Matthijs van Nieuwkerk, maar de échte wereld. Het wordt steeds gekker. Elke dwaas kan zomaar een pistool of kalasjnikov bemachtigen.
Eerst Parijs, de dagelijkse berichten uit het Midden Oosten en gisteren ineens die gijzeling bij de NOS. Binnen no time is alles ontwricht. En als het dan ook nog gaat sneeuwen, dan ligt heel Nederland echt compleet plat.

Wat een land, wat een land, waar dat allemaal maar kan…..

Rekenen

Er is heel wat te doen over de nieuwe rekentoets, die tegenwoordig deel uitmaakt van het eindexamen. Rekenen bij het eindexamen??? Dat was in mijn tijd een onderdeel van de lagere school. Zo’n school waar je allemaal nog in een bank zat, netjes naast en achter elkaar. Waar je stil moest zijn, met de armen over elkaar “netjes” zat.  

Ja, zo’n school waar tafels klassikaal werden opgedreund en op zaterdag de les begon met hoofdrekenen.
Als je na die lagere school verder wilde leren, dan kreeg je vakken zoals boekhouden, wiskunde en algebra. Die hadden allemaal met rekenen te maken, maar waren net een tikkie anders, lastiger.
In één van de artikelen over die rekentoets las ik dat sommen tegenwoordig meer verhalend zijn. En dat staartdelingen niet meer gemaakt worden. Nu krijgen kinderen hapjes sommen: 130 gedeeld door vier? Dat is 4 hapjes van 25 en een rest van 30. Hè…….. ???? Bij ons was de uitkomst gewoon 5 x 25 en een rest van 5.

 

Commercie

Het kon natuurlijk niet uitblijven. Ook de commercie heeft “Charlie” gekaapt. Dit shirt zag ik vorige week hangen bij het winkeltje op ons winkelcentrum. Niet erg fijntjes, vind ik. Geld verdienen met zo’n gebeurtenis.Maar ja, wie het statement wil maken, moet dat natuurlijk zelf weten. Maar mij zul je er niet mee zien lopen.  

 

Geisha

De tentoonstelling over de Geisha in het Museum voor Volkenkunde in Leiden wilden we natuurlijk niet missen.
Eerst luisteren naar een lezing, die al veel verduidelijkte over het leven van deze vrouwen en daarna de tentoonstelling bezoeken. Heel veel informatie en veel prachtige kimono’s en daarbij behorende kledingstukken en verdere opsmuk.Maar ook schitterende houtsneden, die een beeld geven van de geisha cultuur in de loop der eeuwen.Een geisha is niet, zoals velen denken, een prostitué. Het zijn vrouwen van hoge beschaving, die behoren tot de Japanse cultuur.Fascinerend om te zien hoe lang het duurt voor ze getransformeerd zijn tot de sierlijke figuurtjes in kimono, met hun witte gezichtjes en knalrode pruil-mondjes.

Een aanrader, deze tentoonstelling, die nog tot en met 6 april 2015 in Leiden te zien is.