Prijzen

Telkens realiseren we ons hoe duur buiten de deur eten in Nederland is. In Frankrijk gingen we vaak ‘s-middags lunchen. In zo’n klein restaurant, zonder sterren of capsjones. En telkens werden we verrast door de kok.

Dit was bijvoorbeeld zo’n menu. Alles vers bereid, met paté vergezeld van een heerlijke uiencompote. Daarna koolvis in een mooie saus, met aardappelen en kastanjes. Toe een superluxe koffie met mini taartje, ijs en île flottante. We dronken er een karafje witte wijn bij. Water werd meteen van het huis geserveerd.

Wil je weten hoeveel we moesten, afrekenen? Nog geen 35,00 euro, voor twee personen. Dat valt toch mee, nietwaar? Kom daar hier eens om….

 

Walnoten

Op zijn dagelijkse wandeling verzamelde zwager de walnoten die onderweg uit de boom vielen. Zonde om te laten verrotten, nietwaar?

Eén zak werd een tas, twee tassen, een flinke doos. Inmiddels is er een flinke voorraad, waar hij met gulle hand van uitdeelt. Kijk maar eens wat een enorme zak hier staat. Vol met heerlijke walnoten, zo van de boom.

En ook wij hebben al hier een daar wat van die fijne voorraad uitgedeeld.

 10-walnoten-2
 10-walnoten-1 Dat wordt de komende weken regelmatig walnoten op het menu. Bietjes met walnoten, witlofsalade met walnoten of walnoten-brocolliquiche.

Vandaag om te beginnen maar eens walnoten-bananencake gebakken. Mmmmm!!!!!

Misschien hebben jullie wel een lekker recept, dat wij beslist eens zouden moeten proberen. Dan mag je me dat gewoon mailen: knutzels@knutzels.nl

 

Tattoo

Bron: http://www.dutchink.nl/tattoo-teksten/
Bron: www.dutchink.nl
Dat een zeeman in een dronken bui een tattoo laat zetten, nou ja. Maar nu zie je zowat iedereen met een tattoo rondlopen. Nee, ik niet. Ik moet er niet aan denken. Maar goed, dat is mijn mening en wat een ander doet, moet ie zelf weten. Ieder zijn meug.

Je raakt er ook aan gewend en bij sommigen staat het zelfs best mooi. Maar ik denk dan altijd “Hoe zal dat zijn als je ouder wordt en vind je het dan nog steeds mooi?” Vorige week zag ik iemand, die zich ook had laten tatoeëren. Maar dit maal niet met een afbeelding, maar met een heel verhaal op haar schouders. Ik ben niet brutaal genoeg om te vragen of ik het allemaal mocht lezen. Het zal ook wel iets geweest zijn met emotionele waarde. Maar voor mij blijft de vraag: “Waarom doen mensen dat?”

 

 

Onpersoonlijk

05-boeken Wat me in dit digitale tijdperk zo irriteert, is dat alles zo onpersoonlijk is geworden. Overal worden mensen vervangen door computers. En computers denken niet, die registreren.
Neem nou de nieuwe maatregel bij onze bibliotheek. Daar wordt paal en perk gesteld aan “rood” staan. Heel begrijpelijk. Ik heb wel meegemaakt dat mensen meer dan dertig euro rood stonden en dan nog niet wilden en/of konden betalen. De bieb is geen bankinstelling, dus is het tegenwoordig boter bij de vis. 

Nou stond ik ook in het krijt. Voor het enorme bedrag van 20 eurocent! Maar dat maakte wel dat ik via internet (OK, ook met de computer) geen boeken meer kon reserveren, dan wel kon zoeken in de database van de bieb. En dat ergerde me uitermate.

Ik ben, denk ik, zo’n dikke 55 jaar lid van de bieb. Niet altijd bracht ik mijn boeken op tijd terug, maar de boetes die ik kreeg, heb ik altijd netjes betaald. Soms had ik niet genoeg geld bij me, en kon ik de volgende keer betalen. Maar nu is het dus over en sluiten als er ook maar iets openstaat. Nou ja, het is niet anders. Geen enorm probleem, maar wel een kleine ergernis.

Voortaan dus op tijd terugbrengen of verlengen (via internet, ja, ja, dat dan wel weer wel 😉 ) !

Service

Wat een geluk als je een bedrijf vindt waar je service krijgt. Neem nou zoiets als internet. Een niet meer weg te denken onderdeel van ons leven. Niet van het allergrootste levensbelang, maar als het niet meer werkt, dan voel je je toch erg onthand.

Wij hebben internet via XS4ALL, die ons ook het nieuwe modem levert. Dat werd gisteren om kwart voor zes bezorgd. Een doos ter grootte van een flinke gebaksdoos, met daarin een apparaat, splitters, stekkers en diverse kabels met uiteinden in bescheiden grijs, keurig zwart en frivool oranje. Gewone rechttoe kabels, maar ook een kabel met daaraan weer een splitsing. En een handleiding voor telefoon en internet, waar ik zo één, twee, drie geen wijs uit kon. Het zweet brak me uit. Hoe moest dat nou? Ik vroeg me af of John Bossen van XS4ALL, zoals beloofd, nog zou bellen?

Maar kijk, ik had die doos nog niet uitgepakt, of daar belde John al. “Ik zie dat het modem bij u bezorgd is. Zullen het nu even installeren?” Toen ik zei dat het me eigenlijk niet uitkwam, was dat geen probleem. Wanneer schikte het wel? Nou, zou het vandaag zo rond tienen kunnen? “Natuurlijk!”
En vanmorgen, even na tienen ging de telefoon weer. En ja hoor, met geduld en John’s duidelijk uitleg lukte het me om ons nieuwe modem keurig aan de praat te krijgen. In nog geen drie kwartier stond het modem weer bovenop de boekenkast en hadden we weer internet. “Fluitje van ’n cent”, zeg ik nu lachend 😀
Maar dan wel dankzij de prima service van XS4ALL. Nogmaals bedankt John!

Oogst

Nee, Cuvée Bonheur wordt het ook dit jaar niet. Want van een opbrengst van ruim 700 gram druiven kun je maar bar weinig wijn maken 😉 Maar het is weer meer dan vorig jaar en ze smaken best lekker.

We hebben nog iets aan de takken laten hangen, maar dat is meer als gebaar naar de vogels, die zich dit jaar redelijk netjes gedroegen en onze oogst niet hebben weggesnoept.

En die wijn? Die halen we dit jaar weer eens in Frankrijk. Een bezoek aan zo’n gezellige wijnmarkt/supermarkt is gewoon heel gezellig!

 

Toen…

Klik op de foto om het filmpje te starten

Toen, nu 67 jaar geleden, was dit hot. De nummer één hit van die tijd.
Mijn moeder lag in de kraamkliniek, in barensnood van mij. Die dacht vast aan heel andere zaken dan aan dansen die dag.

Maar mijn zus heeft hier zeker op gedanst.

En wat doe ik vandaag? Misschien ook wel even dansen! In ieder geval vier ik mijn verjaardag in gepaste vrolijkheid. 😉

 

https://www.youtube.com/watch?v=_IdN9lHTUaQ&feature=youtu.be

Maan

Het gebeurt niet vaak, dat maakt zo’n maansverduistering zo bijzonder.

IMG_20150928_031953874VU

Vannacht stonden Leo en ik dan ook klaarwakker te kijken naar dit natuurverschijnsel. Ver weg van randstedelijk rumoer en lichtvervuiling. Rondom ons alleen de stilte van de natuur. Indrukwekkend!

We bleven wel binnen, want met een temperatuur bijna bij nul was het ons te koud.

 

Kalenders

Je zou het eigenlijk niet denken, in deze digitale tijd. Maar blijkbaar willen heel veel mensen hun afspraken toch opschrijven in een kalender. Het liefst in een beetje gezellige, met plaatjes. Dan kan je nu je hart ophalen, want in de boekenwinkels liggen ze al klaar. Met kunst-, bloemen-, planten- of stedenfoto’s. In allerlei formaten en indelingen.
En voor wie persé ook volgend jaar elke dag een blaadje wil afscheuren, is er ook keus te over. Met elke dag een puzzel, wijze raad, onbekende link of een taalweetje. Deze stapels fotografeerde ik bij Donner in Rotterdam.

   

Murphy

Eerst mijn  smartphone kapot; toen viel het modem uit, dus geen internet meer. Het was al een ouwetje en nu wachten we op een nieuwe. En als klap op de vuurpijl kregen we gisteren met geen mogelijkheid onze voordeur open. Leo niet, ik niet en de buurvrouw niet. Slotenmaker gebeld. Die neemt mijn sleutel, trekt even flink aan de deur en floep…. deur weer open. En ja, we konden pinnen om de tekening te betalen.

Murphy regeert weer. Gr@#%***