Category Archives: Nederland

foto’s uit Nederland (algemeen)

Bordje

Posted on by

Tijdens een wandeling zag ik het ineens.

Zomaar een gewoon huis, in een gewone straat. Een buurt met tamelijk veel “sjiek” maar ook wel een beetje vergane glorie.

En dan is daar ineens zo’n bordje. “’t luchtkasteel”. Toch wel een naam om even over na te denken…

Leek het huis zo mooi, was het praatje van de makelaar te romantisch? Had men gedroomd van grote successen, enorme prijzen, topsalarissen of superbanen?

Of lekte het dak, liep de vloer scheef of hadden houtwormen de deuren kapot gevreten?

We zullen dat wel nooit te weten komen. Het blijft gissen.

Maar dat is het leuke van zulke vondsten. Ik kan er mijn fantasie volkomen los op laten gaan….!

Verval

Posted on by

Meestal wil je er niet aan denken, aan het verval dat onherroepelijk komt met de jaren. Maar het is onvermijdelijk. Niet alleen voor mensen, maar ook voor planten.

Op een mooie zonnige dag in Trompenburg Arboretum zag ik deze uitgebloeide sieruien.

Hun bloemen waren prachtig, maar ook de uitgebloeide planten waren nog een foto waard.

Nog een paar weken en dan zal een snoeischaar hen rücktsichtlos naar kruiwagen en composthoop verbannen.

Dan is het zaad door vogels opgegeten of verzameld door de tuinman en in zakjes voor de verkoop gedaan.

In de grond groeit de bol weer verder, bereidt zich voor op komend jaar.

Volgend jaar kunnen we dan weer genieten van hun volle bloei. De cirkel van het leven.

Vakantieherinnering

Posted on by

Wanneer wij onderweg zijn, ontdek ik vaak allerlei dingen om te fotograferen. Voor mezelf, voor mijn blog of voor mede-bloggers, die speciale interessses hebben.

Dit trafo-huisje fotografeerde ik met de bedoeling het te sturen aan Sjoerd van BVision.nl.

Maar dit huisje staat in Eijs en dat is maar een paar kilometer van Sjoerds woonplaats en ik had zo’n vermoeden dat hij het huisje al gezien en omschreven had. En dat klopte.

Want al in 2014 zat Sjoerd, net als wij in 2022, aan de overkant ‘Bie de Tantes”.

Ik weet niet wat Sjoerd daar at of dronk, maar wij genoten er van een heerlijke boterham met Limburgse Brie, vergezeld van een lekker wijntje.

Het had dus geen zin om mijn foto te e-mailen. Maar dat huisje vond ik wel erg leuk.

Mooi metselwerk, een fraaie tegel van een bij. Jammer dat het groen er om heen ietwat verwaarloosd was.

Te hoog

Posted on by

We hoorden een heleboel geraas en Leo ging eens kijken wat er aan de hand was. En riep mij er toen ook snel bij. Ik kwam te laat om de hele verwijdering van een levensgrote naaldboom te zien, even verderop in de straat.

Maar zelfs al bijna geheel gestript, was het heel indrukwekkend. Dat wilde ik wel even op de foto zetten.

De man in de top was goed gezekerd, maar ik vond het toch een wat griezelig gezicht. De twee anderen voerden de afgezaagde takken en stukken stonk in een versnipperaar, ook al een hevig ratelend apparaat.

Maar ja, het zou niet doenlijk zijn om zo’n joekel van een boom met een handzaag klein te krijgen. Die boom is er vast in het begin geplant en dan weten de meesten niet hoe snel zo’n boom in de hoogte groeit en hoeveel licht er in het huis ontnomen wordt.

Het is dus wel begrijpelijk dat ie weg moest. Zulke hoge bomen passen niet in een kleine voortuin. Maar jammer is het wel. Hopelijk komt er wel wat ander groen voor in de plaats. Dat moeten we nog maar afwachten.

Steekje

Posted on by

Wie in Limburg is, moet natuurlijk een keer koffie met vlaai eten. Och, er zijn ergere plichten, zou ik zeggen 😄

Maar dan moeten er geen wespen zijn. Want meteen nadat er zo’n heerlijke kersenvlaai op tafel was gezet, zoemde het van de wespen.

Leo begon al wat te wapperen met zijn handen, waarop ik zei dat je het best “gewoon rustig moest blijven”. Maar net toen ik een hapje wilde nemen, voelde ik een steek in mijn arm. En een wespensteek doet gemeen pijn.

Gelukkig zat er een drogist naast de bakkerij, dus kon ik meteen iets tegen de pijn kopen.

Maar de vlaai was heerlijk. Ondanks de steek heb ik gesmuld.

Nummers

Posted on by

Al lopend door de straten van een stad of dorp kom je van alles tegen. Speciale huizen, geveltjes, gevelstenen, etalages.

En nummers, want elk huis heeft wel een huisnummer. In de loop van de tijd heb ik er hier en daar een aantal gefotografeerd.

Superjacht

Posted on by

Dit het dan, het superjacht van Jeff Bezos van Amazon. Het lag gewoon in een Rotterdamse haven, waar het naar toe gesleept werd van uit Zwijndrecht.

Zonder al te veel ophef, gewoon buiten om. En niet onder de Hefbrug door met die lange masten. Die zijn er hier later opgezet.

Was het gewoon een publiciteitsstuntje, om een beetje bekendheid aan dat schip te geven? Nou, dat is dan gelukt. De Rotterdamse gemoederen waren hevig verstoord en tot in het buitenland werd er over geschreven.

Misschien wist meneer Bezos er zelf niks van. Was het de secretaresse van zijn secretaris die de moeilijkheden en gevoeligheden van Rotterdam niet kende.

In ieder geval wordt het nu afgebouwd met de nodige luxe spullen en dan kan dat jacht in gebruik worden genomen.

En hoe vond ik het? Ach, gewoon, maar wel een beetje groot uitgevallen.

Prachtig

Posted on by

Jammer genoeg heb ik geen talent voor het schaakspel. In een ver verleden geprobeerd te leren, samen met onze jongste.

Maar al na drie lessen versloeg hij me naar een paar zetten.

Waar ons schaakspel is gebleven, weet ik niet meer. Ik vermoed dat ik het in een dolle declutter-bui heb ingeleverd.

Nou ja, zo mooi als dit spel was het beslist niet.

Dit zag ik in Gouda, dat natuurlijk niet alleen vanwege kaas en stadhuis bekend is.

Er werd en wordt nog altijd ook mooi aardewerk gemaakt en beschilderd.

Dit fraai beschilderd schaakspel staat er niet alleen om een partij mee te spelen, maar vooral als pronkstuk.

Alle vakken zijn afzonderlijk gemaakt en ook de stukken zijn allemaal uniek.

Ergernis

Posted on by

Vorige week reden we met de metro terug naar huis. En toen fotografeerde ik dit.

Een jong stel, duidelijk op weg naar de trein of het vliegveld. Rugzakken, koffertje.

Ze zaten recht tegenover ons, zij met haar voeten op de plaats naast haar, hij op de andere plaats, rugzak naast hem en ook bij lekker met de schoenen op de bank.

Vier plaatsen namen ze in beslag, maar dat merkten ze niet want ze hadden het te druk met hun schermpje.

Er was gelukkig plek zat, anders had ik ze wel gevraagd op te schuiven.

Maar het is en blijft toch een beetje onbehouwen…

De Rotterdamse haven

Posted on by

Zeker één keer per jaar maken Leo en ik een rondvaart door de Rotterdamse haven. Dit keer kozen we voor een lange tocht van bijna 3 uur, die ook door het Botlekgebied ging.

Op zo’n mooie zonnige zaterdag is zo’n tochtje extra aantrekkelijk. We zaten op het dek, heerlijk in de zon. Al woei de wind soms best hard en koelde het een beetje af, we hielden vol.

En na de nostalgie van vorige week, is het nu vooral modern en zeer technisch wat de klok slaat.