Het lijkt een beetje uit de mode, maar kaarten sturen blijft leuk. Met een verjaardag, jubileum of zomaar. En er zijn nog heel veel mensen die je plezier doet met een kaartje uit je eigen stad. En buitenlanders vinden een Hollands kaartje ook leuk! Maar het zijn soms van die oubollige afbeeldingen. Het zou zo veel leuker kunnen. Dat denk ik iet alleen, want laatst zag ik bij De Slegte in Rotterdam een hele verzameling met leuke kaarten staan. Van Rotterdam met echt Rotterdamse plekken. En dat is niet alleen de Hef of de Zwaan. Ook net even andere Hollandse afbeeldingen waren er te koop. Die kaarten zijn vast ook wel bij andere zaken te vinden. Zoeken loont dus de moeite!
Category Archives: Nederland
Precair…
Ik maakte deze foto in de museumwoning in Rotterdam-Vreewijk en ik heb wel enige moeite met dit onderwerp. Want wie herkent het? Jonge meisjes zullen verbaasd hun schouders ophalen, oudere dames zullen wellicht met afschuw terugdenken aan de tijd dat zij hier toe veroordeeld waren. Want in onze moderne tijd maken we natuurlijk geen gebruik meer van wasbare lappen als er inlegkruisjes en dun maandverband voorhanden is.
Toch heb ik me met dit soort lapjes moeten behelpen in mijn jonge jaren. En ik vond het verschrikkelijk. Wat een vies gerommel! Niet alleen was de tijd veel preutser, ook het gevoel er bij was me een gruwel. Toen ik dan ook ging werken, kocht ik wegwerpverband bij de drogist. Zonde van het geld, vond mijn zus. Zij heeft altijd deze lappen gebruikt en tot mijn verbazing hingen ze elke maand in de tuin te wapperen. Nee, dat heb ik nooit begrepen. Gelukkig is er nu maandverband in soorten. Van de grote dikke plakken watten met een gaasje werden het mooie kleine verpakkingen, die niet doorlekten. Maar ja, zo was het dus in vroeger tijden. Laat het voor altijd geschiedenis blijven 😉 😉 😉
Deel dit op:
Onverwacht….
Wie Rotterdam zegt, ziet waarschijnlijk meteen een woud van hoge flats voor zich. Moderne architectuur, zakelijkheid, glas, staal en beton.
Maar wie dit plaatje ziet, denkt eerder aan iets dorps. Toch is dit een onmiskenbaar stukje Rotterdam en in elk seizoen weer anders. Het is de driehoek tussen Vijverweg, Slotlaan en Hoflaan in Rotterdam-Kralingen. En telkens als wij op weg naar Trompenburg zijn, moet ik hier even stilstaan en genieten van zo’n liefelijk dorpsgezicht. Alle hectiek en zakelijkheid van de stad lijken hier verdwenen. Maar vergis je niet, het is een stukje van Rotterdam waar de havenbaronnen en zakenlieden van weleer hun toevlucht zochten. Een mooie en rijke buurt, waar menig groots plan is voorbereid…. 😉
Deel dit op:
Nummers
Bij dit huis hoeft de postbode niet te zoeken naar het nummer. Het staat er met koeiencijfers op. En ook wie er wonen blijft niet onbekend. Daarom heb ik het adres (dat er ook bij stond) maar weggelaten. Stel je voor dat er heel veel mensen grappig willen wezen en een kaartje sturen….?
Maar het staat wel mooi, zo’n bijzondere adresaanduiding. Naast een mooie groene deur zo’n fraai bewerkt glas geeft een huis een leuk aanzien.
Als je er op gaat letten, zie soms de leukste dingen. Zelf hebben we een Portugees nummerbordje, anderen in onze straat hebben een Klavertje Vier bij het nummer gezet, als duidelijke hint naar onze straatnaam.
Deel dit op:
Trafo-huis
Was het gisteren nog maar een kleintje, vandaag staat hier een toch wel uit de kluiten gewassen trafo-huis. Op weg naar Trompenburg Arboretum kwam ik dit een flinke tijd geleden tegen.
Mede-wandelaars vonden het maar een oninteressant ding, maar ik fotografeerde het meteen met de gedachte het te mailen aan Sjoerd. Helaas daar bleef het voorlopig bij. Tot ik er weer aan moest denken. Zoeken in mijn Google-foto’s leverde niks op. Maar ineens realiseerde ik dat ik dat helemaal niet met een telefoon had gekiekt, maar met een (ouderwetse!!) camera. Opnieuw zoeken op de computer en ja, uiteindelijk gevonden. En ook deze is dus voor Sjoerd. Misschien zie ik het binnenkort weer terug 😉
Deel dit op:
Trafo-huisje
Blogger Sjoerd verzamelt trafohuisjes, virtuele dan hè. Want je zet zulke dingen natuurlijk niet zo gemakkelijk in je tuin. En als ik zoiets weet, dan kijk ik ongemerkt met wat meer interesse naar al die gebouwtjes die ik onderweg tegenkom. En denk “die is voor Sjoerd”. Jammer genoeg vergeet ik ook vaak dat ik iets gefotografeerd heb, maar een beetje spitten in de archieven bracht deze naar boven.
Of het nu een echt trafo-huisje is, weet ik niet. Wel waar het staat, namelijk op de Heemraadssingel, op de hoek van de Mathenesser-laan. Het valt me op dat in Rotterdam die huisjes vaak beschilderd zijn. Vraag me niet waarom. En Sjoerd, dit is er dus ook een voor jou. Morgen volgt er nog een, ook herrezen uit mijn archief 😉
Dit is het Google-maps plaatje:
Deel dit op:
Bibliotheek
Soms is gebrek aan inspiratie juist de bron voor nieuwe. Want struinend door mijn foto’s kwam ik deze tegen. Gemaakt in het voorjaar van 2016, ergens in het Zeeheldenkwartier in Den Haag. Een nostalgische reclame voor een “Leesinrichting” en stammend uit een tijd dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend was dat iedereen de beschikking had over eigen boeken. Maar lenen kon natuurlijk wel, bij zo’n leesinrichting. Dit was waarschijnlijk een chique zaak met zo’n mooi tegeltableau in het portiek. Welke boeken zouden ze daar gehad hebben.
Vast veel Couperus, wat Cissy van Marxveldt en dan natuurlijk Engelse, Franse en Duitse literatuur.
Het was er beslist ook mooier dan in het piepkleine winkeltje bij ons vroeger thuis aan de overkant. Met een stoffige etalage, waar ik meisjesboeken leende en een beetje bang was voor de eigenaar. Zo’n grijze man met een dikke snor en een stofjas.
Gek toch, dat zo’n foto je ineens terugbrengt in een heel andere tijd.
Deel dit op:
Omgewaaid…
Na de heerlijke warme dagen van april belandden we vorige week in de kilte van mei. Nou ja, beetje hoogdravend gezegd. Maar het voelde gisteren wel heel erg koud aan. En het woei zo hard dat wij als het ware voort geblazen werden op weg naar de film. En niet alleen wij, maar ook de fietsen op de Wilhelminakade lagen bijna allemaal op de grond, ondanks de mooie “fietsnietjes”. Hoe de film was? Dat vertel ik later. Nu eerst die fietsen 😉 
Deel dit op:
Laten staan…
Telkens als ik hier langs loop vraag ik me af wat voor plantjes het zouden zijn. Ik denk dat het een soort sieruitjes zijn. Dat is heel makkelijk op te zoeken, maar dat heb ik tot nu toe niet gedaan. Zou ze ook best graag in de tuin willen hebben. Maar om nou met een schepje een paar plantjes uit het plantsoen te steken, dat gaat me te ver. Nu kijk ik er niet alleen met veel plezier naar, ook anderen kunnen er van genieten.
Dat niet iedereen er zo over denkt, blijkt wel uit een artikel dat ik vandaag in de krant las. In een natuurgebied in Drenthe stonden drie zeldzame orchis-plantjes. Die zijn nu “vakkundig” uitgegraven. Alleen drie gaten in de grond herinneren aan hun aanwezigheid. De dader ligt helaas op het kerkhof. Maar ik hoop natuurlijk dat zijn gestolen goed niet gedijt. Al blijft het eeuwig zonde van de leuke plantjes!
Deel dit op:
Uitrusten
Dinsdag en zaterdag is er altijd markt in het centrum van Rotterdam. Een lange rij kramen staat dan op de Binnenrotte. De andere dagen is dat enorme plein leeg en verlaten en heeft de wind er vrij spel. Maar op de marktdagen is het er heel gezellig en levendig. Je kunt er van alles vinden. Groente, fruit, kleding, sieraden, olijven, vis, kaas, worst, bloemen, planten, nog veel meer en soms ook nog wat tweedehands spulletjes. Geen wonder dat er druk gebruik gemaakt wordt van deze markt. De Markthal leek een genadeloze concurrent te zijn, maar daar vind je weer heel andere zaken en komt de “gewone” Rotterdammer niet. Dat is meer voor toeristen. Het is een hele wandeling om alle kramen langs te gaan. Maar uiteindelijk kom je toch weer altijd terug bij het metrostation. De gemeente heeft juist daar vlak bij een lange bank geplaatst die uitnodigt tot even zitten, een kroketje eten, je telefoon checken of zomaar wat zitten en mensen bekijken. Op mij komt dit beeld over als “typisch Rotterdams”, maar het zal in andere plaatsen wel niet anders zijn 😉 😉
