Monthly Archives: december 2021

Boek

Posted on by

In deze grijze tijden hebben we allemaal zo nu en dan behoefte aan iets zonder al te veel problemen, narigheid of ruzies. Dan is een boek met een flinke dosis romantiek en spanning leuk om te lezen.

Er zijn boeken van dat type genoeg, maar niet elke schrijfster of schrijver is even boeiend. Het oeuvre van Nora Roberts biedt echter een scala aan boeken in diverse genres.

Dit keer geef ik dus geen recensie van dit boek, maar meer in het algemeen een stukje over de schrijfster ervan. Want Nora Roberts heeft inmiddels al een hele boekenkast vol geschreven met allerlei soorten boeken.

Een aantal daarvan heb ik al met veel plezier gelezen. En ik kan niet anders zeggen dat ze me ook boeien. Het een soms meer dan het andere. Maar voor een aantal uren leesplezier zonder al te veel sores zijn ze zeker wel goed.

In de bieb hier in de wijk staat soms een hele plank met haar boeken, die ook vaak een handzaam formaat hebben. Dus wie zich de komende tijd even terug wil trekken uit de boze wereld…

Planten

Posted on by
Coppyright: Corrie Beth Makes

Is dit nou geen leuke planten hoekje? Nee, dit zijn niet mijn planten. Dit zijn zelfs geen echte planten, maar gemaakt van papier door Corrie Beth.

Al zoekend op YouTube kwam ik op een filmpje, waarin Corrie haar huis laat zien en vertelt over haar werk en hobby’s.

Het plan om papieren planten te maken ontstond toen er te weinig licht in haar kamer was om dergelijke planten te laten floreren. En dan…. dan maak je ze toch zelf.

De planten zijn zo levensecht, zo “vibrant” dat je er een beetje hebberig van wordt.

Net als iedereen kreeg ook Corrie te maken met de C-epidemie. Niet meer naar buiten kunnen maakte haar niet echt vrolijk. Dus bedacht ze wat vrolijk tegengif. Ze ging broeken maken. Heerlijk comfortabele broeken in vrolijke en kleurige stoffen. Ze lijken me fantastische huisbroeken! Het patroon ervoor is te downloaden.

Neem eens een kijkje op Corrie’s website, bekijk het filmpje en laat je meevoeren in een heerlijke vrolijke wereld vol kleur en positiviteit.

Erwtensoep

Posted on by

Het is weer echt weer voor een stevig pannetje soep. Dus besloot ik een stevige pan erwtensoep te maken. Vegetarische erwtensoep wel te verstaan.

Het recept is niet van mezelf, maar komt van deze site: Eetman. Vorig jaar maakte ik deze soep ook al een paar keer en dit jaar ga ik in de herhaling. Voor ons tweeën is zo’n pan natuurlijk veel te groot. Maar dan stop ik gewoon wat dozen in de diepvries, voor nog meer kille dagen ;-). Helemaal het recept volgen doe ik niet, hier en daar pas ik het naar eigen smaak aan.

Dit is het recept:

  • 500 gram spliterwten
  • groentebouillonblokjes (voor ca. 2 liter bouillon)
  • 2 stuks prei (+ 2 uien eventueel)
  • 2 winterwortelen
  • 0,5 knolselderij
  • 30 gram peterselie (ongeveer een plantje)
  • 5 stengels bleekselderij
  • 40 gram bladselderij
  • 4 eetlepels roerbak olie (bijvoorbeeld arachideolie)
  • peper en zout naar smaak
  • 1-2 laurierbladen
  • kruiden (zoals tijm of pittige paprika) naar eigen smaak

Doe de spliterwten met twee liter water in een grote pan en breng het aan de kook. Laat ze daarna op een zacht vuur koken. Doe de deksel op de pan, maar roer de pan wel af en toe even. Kijk na ongeveer drie kwartier of de erwten al zacht zijn.

Snij alle groenten in niet te kleine blokjes of reepjes.
Verhit wat olie in een grote soeppan en bak eerst de knolselderij even aan, daarna steeds een andere groente toevoegen, dus wortel, bleekselderij, prei. Als alle groenten geslonken zijn kunnen de voorgekookte erwten erbij.

Door het bakken van de groenten is heel veel smaak vrijgekomen, dus is er niet al te veel zout meer nodig. Voeg dus voorzichtig bouillonblokjes toe en breng op smaak met peper en zout.

Laat alles nog even doorkoken en voeg dan de bladselderij en peterselie toe.

De soep is nu klaar om op te scheppen. Wie niet buiten rookworst kan, mag die natuurlijk toevoegen. En een vegaworst is ook nog mogelijk. Net wat je zelf graag lust!

EET SMAKELIJK

Niks

Posted on by

Vorige week reden we even naar de Kralingse plas. Even een stukje lopen, dachten we.

Maar het was mistig en regende.

Wij zijn mooiweer-lopers, dus kropen we snel weer terug in de auto.

Niks te zien, niks te beleven. Miezerig en kil, geen lol aan.

Maar een paar dagen later, wat een verschil…! Een wat waterig zonnetje, maar wat een uitzicht daar aan het water.

Op vrijwel exact dezelfde plek maakte ik een totaal andere foto.

Mist of regen, wat een verschil…!

Zonder keuken

Posted on by

Bron: Pinterest

Een tijdje geleden las ik dat er tegenwoordig appartementen worden opgeleverd zonder keuken. Want waarom zou je ruimte en apparatuur in beslag nemen, als je die niet gebruikt.

Maar waarom zou je een keuken niet gebruiken? Je moet toch eten? Maar blijkbaar vind de moderne mens dat niet zo belangrijk. Die staat niet meer in de keuken, maar laat het eten thuisbezorgen of gaat naar een restaurant. Althans, volgens dat artikel dan….

Mijn mond viel pardoes open. Ik zou me een woning zonder keuken helemaal niet kunnen voorstellen. Hoe klein ook, ergens een plekje waar je thee of koffie kunt zetten, waar je staat te prutsen met een snijplank en een pan of desnoods een blik opendraait en opwarmt. Waar je zelf beslist of je wel of geen zout, suiker, sambal of mosterd aan je gerecht wilt toevoegen…!

Ik kijk regelmatig binnen bij andere mensen, in andere landen, op andere continenten. Met YouTube is dat geen enkele moeite. Maar in al die appartementen is er altijd wel plaats voor een soort van keuken. Het hoeft tenslotte niet super groot te zijn. Het lijkt mij toch echt een basis-behoefte in een huis.

Een woning zonder keuken…..? Ik moet er echt niet aan denken!

Oud worden

Posted on by

Bron: Google foto’s / AD

109 jaar werd mevrouw Pennarts. Het is een leeftijd die niet iedereen gegeven is. Misschien ook wel een leeftijd die niet iedereen wil bereiken…?

Want hoe moet het zijn als je zo oud bent? Misschien wel net eender als nu. Je slaapt en wordt wakker, je weet dat er weer een nieuwe dag aangebroken is. En je gaat aan de slag. Dag na dag, week na week. En voor je het weet is het alweer oud-en-nieuw. En wordt het voorjaar, zomer, najaar en hup, daar zit je opnieuw aan de oliebollen.

Het lijkt me wel prettig om gezond oud te worden. Een beetje krikkemikkig, met zo nu en dan PHPD (pijntje hier, pijntje daar), dat is niet zo erg.

Maar wel met plezier in het leven. Met humor en liefde, met een open blik en op jouw eigen wijze (of eigenwijze) manier.

Tja, dat wat we willen, daar vraagt niemand naar. Dat wat we krijgen, daarmee moet je het doen. Het heeft geen zin er over te tobben.

Mevrouw Pennarts vond dat je gewoon moet blijven lachen en je eigenlijk niks aantrekken van wat anderen er van vinden. Die raad moeten we maar ter harte nemen.

Boek

Posted on by

In 1926 werkt Althea Anderson in een ziekenhuis in New York. Het verbijstert haar dat doktoren zo lichtzinnig om gaan met te vroeg geboren baby’s. Elk wezentje -hoe zwak en klein ook- heeft toch recht op leven?

We springen naar 1952 en Stella woont met haar man in een klein plaatsje in Amerika. Haar moeder is een aantal maanden geleden overleden en daar heeft ze het heel moeilijk mee. Ze mist haar moeder bij alles wat ze doet en zou zo graag nog eens met haar van gedachten wisselen.

Nu moet dan toch haar moeders appartement worden leeggeruimd. Kan ze dat wel of laat ze dat door vreemden doen? Wat moet ze toch met al die spullen?

En dan nog de moeilijkheden op haar werk. de onwil van de schoolleiding om haar gehandicapte kinderen te voorzien van goed onderwijsmateriaal. Ze stelt een ultimatum en dan moet ze wel ontslag nemen. Het lijkt wel of alles tegenwerkt. Zelfs haar man wil niet praten over wat hem vaak zo beangstigd.

Ook dat ontruimen van haar moeders appartement blijft als een loden last op haar schouders. Maar plotseling besluit ze om toch zelf op te ruimen.

Tussen de vertrouwde spullen ontdekt ze een geheim. Een ver en onbekend familielid? Een facet van haar moeders leven? Ontdekt ze een totaal onbekende kant van haar moeder?

Langzaamaan wordt de rode lijn in het verhaal zichtbaar en blijken impulsief genomen besluiten te leiden tot onverwachte ontknopingen en vergaande verwikkelingen.

Een fijn boek, goed geschreven.

Toegedekt

Posted on by

Tussen alle moderne en hoge gebouwen, midden in een bruisende wijk, ligt de Historische tuin Schoonoord.

Je stapt de brug over, loopt door het oude hek en… rust! Fladderende en fluitende vogels, eeuwenoude bomen, een verstilde vijver. Je waant je in een buitenplaats. En dat is niet zo gek, want van oorsprong was het dat natuurlijk ook. Een plek buiten de bedompte stegen en straten van het 19e eeuwse Rotterdam te vertoeven. Een plek waar de beter gefortuneerden zich terug konden trekken.

Diverse eigenaren hebben er gewoond en in 1860 besloot de toenmalige eigenaresse de tuin in Engelse landschapsstijl te laten aanleggen. Sommige van de toen aangeplante Libanon ceders en beuken staan er nog steeds.

Het woonhuis bestaat niet meer, maar de tuin is overgedragen aan de Gemeente Rotterdam en is opengesteld voor publiek.

Wanneer werd deze Gunnera aangeplant? Ik zou het echt niet weten, maar gezien de omvang moet het al een vrij oude plant zijn. ‘s-Zomers vormen de geweldige bladeren een absoluut spectaculair hoogtepunt.

Maar Gunnera is niet winterhard en moet dus beschermd worden. En dan is het toch handig dat de plant zelf voor zijn eigen dekentjes zorgt. Moeder Natuur weet het wel….!