Ogen die groter zijn dan mn maag en een teveel aan lekkere dingen in de winkel.
Nou zitten we met de kleurrijke restanten. Ze lonken naar mij, roepen zachtjes: “eet me, eet me, toe….”
Maar nee, ik moet verstandig wezen. Zoveel snoepen is niet goed. Ik hou me in.
Tot de avond. Dan verslapt mijn discipline. Nou ja, een of twee….. dat zal wel mogen.
Maar ik weet van vorige keren… Voordat ik er erg in heb is het schaaltje leeg.
Het moet echt heel lekker zijn, de Dubai-chocolade reep. Al diverse mensen hebben het geproefd en waren enthousiast.
Op dit moment is er al zo veel te snoepen in de winkels, dat ik nog maar niet gekeken heb waar ik hem kan kopen.
Maar vorige week was er in diverse plaatsen in Duitsland voor het eerst zo’n reep te koop. En dus stonden er rijen mensen bij de winkels van Lindt.
Niet zomaar een paar mensen, die hun snoeplust niet konden bedwingen, maar honderden mensen. In Stuttgart, in Frankfurt wachtten sommige mensen al vanaf 4 uur ’s nachts op een kans zo’n reep te kunnen bemachtigen. Voor een stuk chocola? Het moet niet gekker worden.
Ik wacht wel tot de hype is uitgewoed. Beter voor mijn lijn, beter voor mijn portemonnee.
Gaat dit over vakantie, de zee, het strand, een vuurtoren…?
Nee, het gaat over een gepassioneerde man die met veel en zichtbaar plezier zijn vak uitoefent.
En daar worden dan leuke filmpjes over maakt, die ik keer op keer kan bekijken.
Dit is niet het enige, want er zijn er een heleboel. Of je nou van auto’s , vuurtorens of juwelen houdt.
Nieuwsgierig geworden? Klik dan op de foto en geniet mee van het resultaat.
Want het is om je vingers bij af af te likken…..
Leo moest vroeger voor zijn werk nogal eens naar het buitenland. Geen lange periodes, maar tripjes van een of twee dagen. Voor de kinderen was dat altijd een belevenis, want hij ging dan vaak met het vliegtuig.
Maar het spannends was de thuiskomst. Wat had papa nou weer meegebracht? Het waren altijd kleine dingen, maar heel vaak zat er ook een reep Toblerone chocola bij. Je kon het hier niet overal kopen en die smaak, de vorm, het maakte het tot iets heel speciaals.
Deze week stond ik bij de kassa van een grote discounter en wat lag daar? Ja, precies diezelfde chocola.
Al was het formaat van de reep aangepast aan onze groot-groter-grootst manie. Niks bijzonders meer…. Jammer!
Op 17 januari schreef ik (en klaagde ik) dat er al volop paaseitjes te koop waren. Veel te vroeg vond ik, want wij waren toen nog bezig met de resten van de kerstchocola weg te werken. Maar in de loop van de tijd werden we overspoeld met advertenties en aanbiedingen voor grote, kleine, witte, gekleurde en nog veel meer paaseieren in grote en kleine hoeveelheden. Stoer besloot ik er niet aan toe te geven. Pas in de week voor Pasen zou ik een zeer bescheiden hoeveelheid eitjes kopen. Konden we er niet door verleid worden…. !
Maar toen ik uiteindelijk daartoe besloten had, kwam ik van een kouwe kermis thuis. Nauwelijks eitjes meer te vinden, slechts een paar zakjes lagen ergens verscholen te koop. Alles was op! Uitverkocht!
Het waren wel heel lekkere eitjes. Moet ik nou volgend jaar me toch laten meeslepen door de reclame…? 😉 😉 😉
Elk jaar staan ze er, de vrijwilligers van de Voedselbank Rotterdam. Bij de ingang van de grootgruttersupermarkt. Maar misschien ook wel bij die andere supermarkt op het winkelcentrum. Je wordt als klant gevraagd om een paar boodschappen te doneren. En dan natuurlijk geen pondje druiven, maar houdbare waar. Een beetje feestelijk, want het zal verdeeld worden in de pakketten van de decembermaand.
Dus liep ik rond met in gedachten twee families met kinderen. Wat zouden die nou graag eten? Dit jaar koos ik voor spaghetti, tomaten in blik, jam, hagelslag, blikjes tonijn, gedroogde worst, pakjes vruchtensap. Met wat verse groeten is daar wel wat gezelligs van te koken.
En toen wilde ik er ook nog wat chocola bijdoen. Ik ging op zoek naar reepjes chocola. Niet zo’n groot stuk, maar reepjes die te verdelen zijn. Maar gek, die kon ik niet vinden. Blijkbaar te eenvoudig, gewoon melk, puur of notenreepjes. Wel tig verpakkingen chocola met de meest buitenissige vullingen. Uiteindelijk werd het kinderchocola. Wat vreemd toch, dat je soms zo moet zoeken naar iets wat toch heel gewoon is.
Nauwelijks zijn de kerstkrans, kerstdiner en oliebollen naar binnen gewerkt en verteerd, of er ligt in de winkels alweer ander snoepgoed. Deze kleurige uitstalling zag ik afgelopen zaterdag en ik dacht meteen “die zijn niet te laat!” Want Pasen valt weliswaar vroeg dit jaar, maar is toch pas op 1 en 2 april. Meer dan 10 weken tevoren kun je dus al paaseitjes kopen (en eten!) Ppffft…. zo krijg je natuurlijk nooit de kans om op dieet te gaan… 😉 😉 😉
 |
Rotterdam heeft na de steigertrap bij het Groot Handels Gebouw nu een pianotrap in het Centraal Station. Nee, ik liep er nog niet op, muziek maken is niet mijn talent. Dat is een loopje voor betere muzikanten. Maar binnenkort ga ik natuurlijk wel kijken en misschien wel een filmpje schieten.
In Keulen, in het Hauptbahnhof, hebben ze ook een speciale trap. Een trap van tabletten chocola. Ach, het is natuurlijk niet echt om op te eten, maar het ziet er wel leuk uit! Goed bedacht van die reclame-afdeling. |
Elke maandag vind je hier een leuke poster. Zodat we de week in ieder geval met een (glim)lach kunnen beginnen.
De kerstkransjes, stollen en kerstkoekjes zijn nog niet verteerd, of de commercie begint al met het verkopen van paassnoep. Dit zag ik afgelopen vrijdag al in de schappen staan. Ik was zeker niet de enige die het nogal vroeg vond. We hebben nog meer dan 70 dagen te gaan voor het Pasen is. Ik vind het dus niet nodig om nu al een voorraad in te slaan. Het moet ook niet gekker worden…
