Toeval

We waren een weekje weg, naar Twente.

Naar een gezellig plaatsje, met leuke huizen, de gebruikelijke winkels en vriendelijke bevolking.

En daarnaast is er dan een vakantieparkje. Met diverse huisjes, buiten het centrum.

Om precies te zijn naar Enter. Een wereldstadje? Nee dus 😉

We hadden er dan ook nooit van gehoord en moesten het opzoeken op de wegenkaart.

Maar vlak voor we weg gingen, stond er in de krant een berichtje. Een meneer had in één klap 48 glazen bier kunnen vervoeren. Hij deed dat door de glazen ingenieus te stapelen en zo kwam hij in de krant.

En waar woonde die meneer nou? In Enter!

Dat je oog dan zo maar ineens op zo’n berichtje valt. Dat moet wel toeval zijn.

Geen nood

Even een waarschuwing! Dit is een blog voor uitsluitend vrouwen 😉

Want mannen kennen het probleem (bijna) niet. Die plassen gemakkelijk achter een schuurtje of met hun rug naar de snelweg. Maar vrouwen lopen wiebelend en met samengeknepen billen. Want waar oh waar is een toilet?

In Nederland zijn openbare toiletten zelden of nooit te vinden of ze worden heel slecht aangegeven. En als je er dan een vindt…. bah! Ja, je kunt natuurlijk de bosjes inschieten of tussen de autodeuren knielen. Maar erg comfortabel is dat beslist niet.

Maar nu is er Uixi. Een klein, schoon en handig plasgootje. Ik bestelde er een en probeerde het thuis uit.

De eerste keer is het misschien nog wat onwennig, maar na een paar keer oefenen werkt het prima en schoon. Geen blote billen, geen vieze handen, geen nare natte plekken. Alles loopt naar behoren.

Na gebruik even uitschudden. Geen druppel blijft achter, dus het gootje kan weer terug in het bijgeleverde zakje. Klaar is….. eh de vrouw.

Ik vind het een wereld uitvinding en gaf het een permanente plaats in mijn rugzak.

Uitgeleend

Een tijdje geleden ging Leo op bezoek bij een jeugdvriend. Hij kent hem al van de MULO, dus heel wat jaren.

Geen wonder dat ze dan herinneringen ophalen. En al kletsend, schoot G. opeens iets te binnen. Na wat zoeken legde hij een klein boekje voor Leo neer. Leo herkende het meteen. Dat heb hij ook gehad.

Maar wat bleek? G. had het boekje van Leo geleend of gekregen. Dat was allemaal niet zo duidelijk. Maar nu kreeg Leo het weer terug.

Vergeeld, ietwat oubollig, natuurlijk. Geen boekje waar je de jeugd van nu kunt plezieren. Maar toch nog steeds leuk.

Met tips over gezondheid, wiskunde, spelletjes en nog veel meer. Sommige tips nog gewoon goed te gebruiken, andere volkomen verouderd en uit de tijd.

Leo was dat boekje al lang vergeten, maar is toch heel blij dat hij het nu weer terug heeft.

Inspiratie

Soms vraagt iemand me: “Waar haal je de inspiratie voor elke dag een blog vandaan? “

Nou, dat kan van alles zijn. Een auto met een raar opschrift, een liedje, een verhaal dat je op internet vindt.

Alles kan een mens inspireren. Ik denk dat ik de meeste inspiratie haal uit de foto’s die ik vrijwel elke dag maak. Van van alles en nog wat. Soms nauwelijks de moeite waard om te bewaren, maar soms het begin van een klein blogje.

Niet altijd gebruik zo’n inspiratiemoment meteen. Het kan wel maanden duren voordat ik al zoekend door mijn foto’s een idee krijg.

Luister maar! KLIK

Het krantenartikel fotografeerde ik enige weken geleden. En ik was het al bijna weer vergeten.

Maar niet de muziek die toen onmiddellijk in mijn gedachten kwam.

Een heerlijke herinnering van heel veel jaren geleden aan een goudgeel strand.