Natuur in de stad

Natuur-in-de-stad-kaardebolEcht midden in de stad staat deze kaardebol niet, want ik vond hem gisteren toen we met de wandelclub naar Nesselande liepen. De weg daarheen loopt langs de Zevenhuizerplas en wordt druk bezocht door wandelaars, hondeneigenaren en dagjesmensen. Je vindt er van alles: er is veel groen, wat bos, landelijke weggetjes en natuurlijk die Zevenhuizerplas. Een gegraven plas, behoorlijk diep, waarop gezeild, gekanoëd, gewaterskied wordt, waar je in kunt zwemmen en bij Nesselande is ook nog een leuk strandje, met een boulevard. En sinds kort is er een horecagelegenheid bij het waterski-project. Met lekkere koffie en thee, zoals we hebben uitgetest. 😉 😉
En onderweg daarheen zag ik dus de kaardebollen. Die kende ik alleen als ze al uitgebloeid zijn en de stekelige bloemhoofden voer voor vogels leveren. Nu kon je ze nog een beetje in bloei zien en waren ze weer zeer interessant voor bijen. Ik had wel wat van die bollen mee willen nemen, maar die stekels waren te prikkend.

Zwembad

zwembadje

Bron: Google afbeeldingen

Oh hemeltje, wat kunnen overheden toch ongelofelijk snel van een mug een olifant maken. Want neem nou dat zwembadje in Deventer.
Een wat uit de kluiten gewassen badkuip, waar de buurtkinderen in deze warme dagen met plezier in spelen. Buurtbewoners houden toezicht, er komt een beetje reuring, het leven in de wijk lijkt opeens zonniger en dat niet alleen vanwege het zonnige weer. Maar dan komt er een ambtenaar op de proppen, die zijn vingertje heft en sommeert dat het badje weg moet. Wie wil zwemmen moet maar naar het openbare zwembad gaan. Tja, dat is het hem nou juist. Niet alleen moet voor zo’n zwembad entreegeld betaald worden en dan kan het een dure zomer worden. Maar je moet er ook naar toe, en wie heeft daar nou alle tijd voor?
In plaats dat het eigen initiatief wordt geprezen, boort de gemeente zoiets meteen de grond in. Bah wat een zure ambtenarij!

Muzikaal begin van de week

Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Een ouwetje en even doorbijten bij het begin, maar dan wordt deze week beslist positiever:

Warm

Wat is het warm… en droog…. Net zo warm en droog als in 1976. Weet je dat nog? Ik herinner het me nog als de dag van gisteren omdat in dat jaar onze oudste geboren werd. We woonden toen nog op een flat en als kersverse moeder vatte ik mijn taak heel serieus op. Ik stond al vroeg op, om half zeven. Kindje verschonen, flesje geven, even knuffelen. En dat deed ik dan op het balkon, waar het om die tijd nog redelijk koel was.
Ik ben een avondmens, dus dat vroege opstaan eiste al snel zijn tol. Met de baby tegen mij aan sukkelde ik vaak in slaap. Kind vond dat niet erg, en samen sliepen we heerlijk verder. Ach…. zoete herinneringen….

 

 

Navigatie

navigatie

Bron: Google foto’s

In onze auto zit een navigatiesysteem en dat zouden we niet meer willen missen. Dus als we op vakantie gaan en een auto huren, willen we ook zo’n systeem. Daarom kochten we zo’n klein draagbaar apparaatje en dat nemen we straks mee. Het leek me verstandig om van te voren te bekijken hoe alles daarop in zijn werk gaat. Het is even wennen, maar we zijn best flexibel in de ICT geworden, dus we hebben het nu wel onder de knie. Alleen dat updaten is een ramp. Na te zijn gelogd komt er een scherm waarop staat hoe lang het nog gaat duren. Wat…..!??? Nog bijna 21 uur om de update te downloaden? Dat moet een foutje zijn. Maar wat ik ook probeerde, het leek wel of het systeem geen puf had. Bij de vragen zag ik meteen dat ik niet de enige ben die zich verwondert. Het is me uiteindelijk met enkele noodgrepen dan wel gelukt, maar zelfs midden in de nacht zat ik achter de computer.
Misschien moet het wel zo lang duren, maar waarom wordt daar dan geen melding van gemaakt. Zodat je tenminste gerustgesteld bent…Want als er wel reclame voor de eigen producten gemaakt kan worden, dan kan een melding er toch ook wel af…

Muzikaal begin van de week

Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Dit soort muziek leerde ik van Leo kennen en waarderen. Deze week begint met een (muzikale) kruik whiskey, dat mag toch wel….?

Muzikaal begin van de week

Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.

Johnny Hallyday was niet mijn grootste favoriet, maar van dit liedje word ik nog altijd heel vrolijk:

Deur

deur-001Wandelend over een mooie Rotterdamse singel zag ik deze deur. Ik moet hier al vele keren langs gelopen zijn, maar pas nu viel het me op wat een prachtige deur hier te vinden was. Ik denk dat het een oud patriciërshuis is geweest, al schat ik  in dat er nu een kantoor gevestigd is. deur-002Zo’n mooie boog, glas-in-lood erboven en fraai koper beslag.

deur-003Al kijkend naar die foto zie ik ineens dat er links een wapen van Rotterdam en rechts een mij onbekend wapen te zien is. Dat wordt dus binnenkort eens even flink googlen en zoeken in de site van de Gemeente Rotterdam.
Hopelijk kan ik er iets over vinden en dan komt er nog wel een berichtje achteraan.

Natuur in de stad

Natuur-in-de-stad-courgetteJa, zo kan het natuurlijk ook. Geen sierbloemen zaaien, maar nuttige gewassen telen vlak onder je eigen raam. En als je dan van vakantie thuis komt ontdekken dat je binnenkort weer een recept met courgette moet verzinnen. Deze foto mocht ik van Michiel van Zuijlen gebruiken. Hij zaaide namelijk courgette in zijn geveltuintje. Niet verwonderlijk, want hij bedenkt regelmatig heerlijke vegetarische recepten en publiceert die op FB in “Smakelijke druppels op een gloeiende plaat”.
Ik ben benieuwd wat hij van deze courgette in spé gaat maken. Misschien wel een recept uit zijn kookboek, dat binnenkort verschijnt. Ik blijf het op de voet volgen…

Muzikaal begin van de week

Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Uit de film Yentl zingt Barbra Steisant “Papa can you hear me”. En dat is toch wel een beetje toepasselijk zo net na vaderdag…