Inspiratie

Soms vraagt iemand me: “Waar haal je de inspiratie voor elke dag een blog vandaan? “

Nou, dat kan van alles zijn. Een auto met een raar opschrift, een liedje, een verhaal dat je op internet vindt.

Alles kan een mens inspireren. Ik denk dat ik de meeste inspiratie haal uit de foto’s die ik vrijwel elke dag maak. Van van alles en nog wat. Soms nauwelijks de moeite waard om te bewaren, maar soms het begin van een klein blogje.

Niet altijd gebruik zo’n inspiratiemoment meteen. Het kan wel maanden duren voordat ik al zoekend door mijn foto’s een idee krijg.

Luister maar! KLIK

Het krantenartikel fotografeerde ik enige weken geleden. En ik was het al bijna weer vergeten.

Maar niet de muziek die toen onmiddellijk in mijn gedachten kwam.

Een heerlijke herinnering van heel veel jaren geleden aan een goudgeel strand.

Veranderd?

Bron: Google foto’s

Gek om een foto te zien van rond 1920, de Binnenweg in Rotterdam. Je zou denken dat alles heel erg veranderd was. Dat de huizen van toen gesloopt zouden zijn en er nieuwe moderne gebouwen neergezet waren.

Bron: Google foto’s

Maar gelukkig, niet alles verandert. Zelfs in Rotterdam blijft nog wel eens wat overeind staan 😉

Dit stukje stad is qua bebouwing niet erg veel veranderd. Een beetje verbouwd is er wel. De voortuinen zijn deels opgeslokt door het trottoir. En de sfeer lijkt me nu heel anders.

Bizar

Bron: Instagram/fundafinest

Binnenkijken in allerlei huizen, ik doe het graag. En dat is ook helemaal geen probleem meer, want op YouTube zijn filmpjes van allerlei soorten interieurs te bewonderen.

En vergeet Funda niet. Eindeloos rondsnuffelen in enorme huizen en je verbazen over interieur, grootte van de kamers, ligging en vooral prijzen.

Maar nu is er nog iets: Fundafinest op Instagram. Een hele rits foto’s van bijzondere situaties die de Funda-makelaars tegenkomen. En dan val je van de ene verbazing in de andere. Huizen waar op sommige plekken geen plafond is, compleet geradbraakte keukens of onafgemaakte karweitjes van een oververmoeide klusser? Een badkamer in wel heel eh.. aparte kleuren, of opstelling. WC’s te kust en te keur, maar wel open en bloot.

Nou ja, ieder zijn meug. Ik denk dat ik toch nog wat verder zou zoeken. Maar als er liefhebbers voor zijn…?

Kastje kijken

We zitten er nog midden in. In de Netflixserie Downton Abbey. Al begint het wel op te schieten, want we kijken al de vijfde aflevering van de vierde serie.

Ik had niet gedacht dat we het allebei zo leuk zouden vinden. Maar regelmatig schuiven we ’s avonds op de bank, iets lekkers onder handbereik.

En dan kijken hoe het gaat met graaf en gravin Grantham. Niet te vergeten welke forse one-liners de douarière weer in petto heeft. Of hoe de dochters zich een weg banen tussen oude conventies en nieuwe mores.

En dan de mensen die het hele reilen en zeilen van dat enorme huishouden in balans houden. De aardige butler Bates, de sluwe en onbetrouwbare Thomas, lieve Daisy en nukkige Mrs. Patmorse. Hun intriges, zorgen en pleziertjes, het komt allemaal aan bod.

Leuk ook om te zien hoe die wereld na de eerste wereldoorlog veranderde. En wat dat allemaal te weeg brengt. We hebben nog een hele rits afleveringen tegoed. Daar kan ik me echt op verheugen.

Architectuur

Het nieuwe Maria Montessori-gebouw van de Nijmeegse universiteit wordt niet door iedereen even goed beoordeeld.

Het blijkt een groot gebouw met heel veel glas en grote ruimtes te zijn. En als je er zit, zit je te kijk. De overeenkomst met een groot aquarium, was mijn eerste indruk. Niet prettig voor vrouwen met hippe kokerrokjes. Maar ook niet prettig om dat privacy er weinig toe lijkt te doen.

Bron: Google foto’s

Waarom moet alles toch altijd weer anders? Een gebouw moet toch vooral voldoen aan de eisen van het dagelijks gebruik en vooral bescherming bieden.

En ook niet al te veel energie kosten. Met al dat glas lijkt het me heel moeilijk in de winter warm te krijgen en in de zomer de hitte buiten te laten.

Straatnamen

De straten in mijn wijk zijn allemaal genoemd naar planten. Elk cluster heeft een plantensoort, zo is er de heide-, de brem-, de varen- of rozenbuurt. En ik woon in de klaverbuurt.

Dan gaat het om de laagbouw, want rondom de flats waren de Nobelprijswinnaars de inspiratiebron. Daar schreef ik al eens over.

Bron: Google foto’s

Sommige namen zijn heel herkenbaar. Iedereen heeft een beeld bij Geluksklaver. Maar wat ik me moet voorstellen bij Wondklaver of Zevengetijdenklaver…?

En hoe ziet Calluna er uit? Gelukkig, er is nu Google en met een paar tikjes ben je helemaal op de hoogte. Kijk maar…

Ach, dat is gewoon heide. Ja logisch, ik liep ook in de heidebuurt.