Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek. Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan. Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Vandaag heb ik gekozen voor de onvergetelijke Adèle Bloemendaal
Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek. Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan. Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Vandaag heb ik gekozen voor Nobelprijswinnaar Bob Dylan. En ja, het is nog steeds het oude liedje… how long must a man…
Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek. Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan. Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Vandaag heb ik gekozen voor een jazz-icoon, Jean Toots Thielemans, met Bluesette:
Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek. Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan. Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Vandaag heb ik gekozen voor Crazy, niet gezongen door Patsy Cline,
maar door Linda Ronstadt:
Er komt regelmatig wat nieuws op de markt. Zo kregen wij deze week reclame voor een nieuw drankje: Fïnley en let dan op die twee puntjes op de i….
Volgens de folder met echt vruchtensap, zonder kunstmatige zoetstoffen en conserveermiddelen.
Tot zover leek het me wel wat. Alleen die idiote reclame-omschrijving: Fïnley heeft de perfecte balans tussen subtiele bubbels en verfijnde smaken, met delicate aroma’s en een uiterst gebalanceerde bitterheid. Daarmee was het speciaal ontwikkeld voor degene met een verfijnd en ontwikkeld smaakpalet.
Hhhhmmm, naar mijn gevoel net iets te veel blabla… Is het lekker of niet…??
Afgelopen vrijdag vond ik een betaalpasje. Nou ja, iemand anders vond het en gaf het aan mij. Hij wist niet wat ie er mee aan moest, dus legde hij het probleem bij mij neer.
En ja, wat doe je dan? Er staat een naam en een rekeningnummer op, maar daar begin je niks mee. Was het misschien iemand die ik op Facebook kon terug vinden? Maar na een beetje zoeken, vond ik de tip om er simpel achter te komen. Ik maakte 10 eurocent over naar de rekening van het pasje en meldde dat ik het pasje gevonden had. Ik kon via mijn mobiele nummer bereikt worden. En ja hoor, de volgende dag belde de eigenaresse op. Ze had het pasje nog niet eens gemist, maar was blij dat ze het zo terug had. Eind goed, al goed dus.
Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek.
Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan.
Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Vandaag heb ik gekozen voor Peggy Lee, die nog steeds de kriebels heeft 😉
Lennart gaf m
e op moederdag een plant. Niet zo maar een geranium of viooltje, maar een voor mij onbekend kruid: onsterfelijkheidskruid (Gynostemma pentaphyllum).
Het wordt ook wel “Southern ginseng” genoemd en smaakt een beetje zoetig, met een hint naar komkommer. Dat is niet zo vreemd, want het behoort tot de familie van komkommerachtigen.
Nu staat de pot op een kruidentrapje in onze voortuin. Elke avond geef ik het water en het groeit als kool…. eh als komkommer. Een klimrekje erbij zodat de lange ranken zich omhoog kunnen werken.
En natuurlijk neem ik er zo nu en dan een blaadje van.
Of ik er werkelijk onsterfelijk van zal worden, betwijfel ik. Dat is geen probleem hoor, het lijkt me helemaal niet leuk om iedereen te overleven en maar door te moeten gaan….
Maar duidelijk is wel dat onze zoon vindt dat ik nog maar lang mag leven 😉
Dit jaar begin ik de week vrolijk met muziek.
Elke maandag, 52 weken lang, zal hier een clipje van You Tube staan.
Zo stel ik in de loop van het jaar een speellijst samen van muziek die me, op welke manier dan ook, geraakt heeft.
Vandaag heb ik gekozen voor Zaz, een jonge chansonnière met een chanson, dat me helemaal vrolijk maakt. En ik hoop anderen ook!
Ze is en blijft één van mijn favoriete Nederlandse schrijfsters en ik vind een speciale dag om haar te eren dan ook heel normaal. En hoe ik dat dan doe? Met een liedje over een klein lelijk eendje. Het plaatje werd in 1960 als reclame uitgegeven door Citroën. Tekst -natuurlijk- van Annie M.G. Schmidt en de muziek van Paul Chr. van Westering.
klik op de foto om het liedje te horen
