| Van diverse kanten had ik al gehoord over de tentoonstelling van Frans Lanting in het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam. En al die lof was meer dan terecht. Zelden zag ik zulke mooie foto’s. Niet alleen dieren, maar ook landschappen, heel soms mensen. Adembenemend mooi. Een heel bijzondere tentoonstelling die ik van harte aanraad. Nog tot 4 september 2016 te zien in het Nederlands Fotomuseum, Wilhelminakade 332 in Rotterdam . |
 |
Waar laat je al je spullen als er geen zakken in je kleding zitten? Dat is niet mijn probleem, maar was de vraag in Japan, toen er nog heel veel kimono’s gedragen werden. Vrouwen stopten hun kleine spulletjes in de mouwen. Daar was ruimte genoeg voor. Maar mannen hadden meer en vaak grotere dingen bij zich. Die hingen hun spullen aan een koord dat door hun riem werd gehaald. En dat werd dan weer gesloten met een verschuifbare knoop, een netsuke. En omdat in Japan van bijna alles kunstwerkjes worden gemaakt, gebruikten ze dus men niet zomaar een blokje hout met een paar gaten. Nee, het waren vaak kleine maar prachtig gesneden ivoren of (hard)houten beeldjes. Niet veel groter dan een lucifersdoosje, vaak veel kleiner, maar zo gedetailleerd.
Ik heb al vaak zo’n mooie netsuke gezien op een antiekmarkt, maar nooit gekocht. Omdat ze meestal ver boven mijn budget zijn.
Maar nu heb ik dan toch een kleine en mooie verzameling. Okay, niet in het echt, maar via Pinterest. En ik laat jullie even meegenieten 😉 (Dubbelklik op een foto om te vergroten)
Wat ben ik blij dat de wereld niet beperkt is tot zwart/wit, maar dat er zo veel kleuren bestaan. Maar niet alle kleuren zijn even mooi. De nu zo populaire neon-kleuren genieten niet mijn voorkeur. Ik hou van natuurlijke kleuren en kwam dan ook op de tentoonstelling van Claudy Jongstra in het Fries museum ogen tekort. Alle materialen die zij gebruikt, zijn van natuurlijke oorsprong. En hoeveel nuances je dan kunt maken, van bleek blauw tot vlammend rood en alles wat daartussen ligt. Ik vond vooral de kast met al die potten met daarin geheimzinnige brouwsels zeer fascinerend.
Dus mocht je naar Leeuwarden gaan, vergeet dan niet een bezoek te brengen aan het Fries museum. De tentoonstelling van Claudy Jongstra loopt nog tot en met 8 januari 2017.
Ik vond ze enig, die gebreide mutsen op de tentoonstelling in het Fries Museum. Of ik er zelf mee zou willen lopen, is de vraag. Eigenlijk weet ik niet of er zelfs wel iemand de straat mee op zou willen. Al zie je tegenwoordig de meest vreemde dingen voorbij komen. De eerst is bij mij favoriet, maar de anderen zijn beslist niet te versmaden 😉 😉
 |
Het nieuwe Fries museum in Leeuwarden is nieuw, mooi, licht en ruim. En vorige week, op weg naar een andere tentoonstelling, kwamen we op de bovenste verdieping langs de vergaderruimte.
Mijn oog viel onmiddellijk op het vloerkleed en ik vond het maar een beetje raar. Ik kon er eigenlijk geen patroon in ontdekken, het leken zomaar wat onsamenhangende vlekken. Vreemde kleuren, malle vlakken… |
| Gelukkig zag ik wel de uitleg op het raam, zodat ik beter begreep waarom dit kleed er uitzag zoals het er uitzag. Het is een enorm uitvergrote foto van Gerco de Ruijter. En toen werd het ineens een heel stuk duidelijker. Wat schrijf ik…. ik ontdekte ineens van alles op dat kleed. Ondanks dat ik er door een ruit naar moest kijken, want die vergaderruimte was natuurlijk niet zomaar toegankelijk. En toen werd die vloer ineens een land om te ontdekken 😉 |  |
Andere bloggers gingen me al voor naar Leeuwarden, naar de tentoonstelling “Breien” in het Fries museum, die nog tot 28 augustus te zien is. Wij gingen afgelopen week, gokkend op een beetje goed weer. En al regende het pijpenstelen toen we in Leeuwarden aankwamen, allengs werd het beter.
Leo had zich niet veel voorgesteld van zoiets als breien, maar hij heeft zich prima geamuseerd. Het is natuurlijk niet alleen maar insteken, omslaan en afhalen. Want wat kan er allemaal gemaakt worden met een simpele draad en wat naalden. Of een machine…
 |
Want dat realiseren we ons niet altijd. Er ligt her en der heel wat breiwerk in onze wereld. De ondergrond van kunstgras is gebreid, sommige geneeskundige hulpmiddelen zijn gebreid, brandslangen hebben een gebreid omhulsel en er zal vast nog veel meer zijn… Maar wat zagen we ook prachtige dingen, door geduldige vrouwen gemaakt. Handschoenen, mutsen, tasjes met kralen. Maar mij trof het meest deze set. Die ik om het lijf van een Spaanse schone gedacht had, maar die toch echt ondergoed bleek te zijn. Zoveel werk om dat te maken en dan verborgen onder nog meer andere rokken. Het patroon om het na te maken heb ik meegenomen, nu nog even opzetten en aan de slag 😉 |
 |
Al in december hadden we een dag geprikt om naar Leiden te gaan, naar de tentoonstelling in het Sieboldhuis over de berg Fuji. Maar ja, dingen liepen anders en dus was ik er nog steeds niet geweest. En binnenkort zou de tentoonstelling sluiten… Dus planden we de eerste dag van maart voor een treinrit naar Leiden. Het weer, dat maandag zo mooi was, was gisteren zo slecht als het maar kon zijn. Maar we lieten ons niet afschrikken en na een kopje koffie en een tosti bij “Catwalk” gingen we naar het Sieboldhuis.
Met de lift zoefden we naar de zolder van het gebouw, waar de tentoonstelling te zien was van allerlei prenten met de Fuji als focuspunt. De meeste prenten waren van Horishige, die Fuji-san diverse malen van verschillende gezichtspunten uit heeft vereeuwigd. |
Telkens weer bewonder ik die prachtige afbeeldingen, de kleuren die zo mooi verlopen en het vakmanschap dat er van afstraalt. Het was een lust voor het oog en met weemoed herinnerden wij ons eigen zicht op Mount Fuji.
Wie er ook nog wil gaan kijken, kan nog terecht tot 27 maart, want de tentoonstelling is met drie weken verlengd.
 Collectie: Museum Boijmans-van Beuningen, Rotterdam
|
Ergens in alle nieuws dat over ons uitgestrooid wordt, las ik dat Rotterdamse musea meer aan promotie moeten doen, meer bezoekers moeten trekken. Dat ze achter blijven bij de cijfers van Amsterdam en Den Haag. Ach, dat zal misschien wel, maar veel tamtam en bezoekers zijn voor mij een reden om zo’n museum dan maar niet te bezoeken. Jammer van de werken, jammer van alles wat je dan mist. Maar met zijn honderden voor een schilderij staan en dan nauwelijks iets zien, is niks voor mij.Ik herinner met een Vermeer tentoonstelling in Den Haag, waar je over de hoofden kon lopen. Nergens rust om even te genieten van zo’n schilderij. Nee, haast, haast, opzij, opzij, er zijn nog rijen wachtenden achter u …. |
Nee, ik prefereer een kalme zaal, met licht en ruimte. Het liefst helemaal voor mezelf alleen.
Alweer een tijdje geleden ging ik met schoondochter naar Apeldoorn. Voornamelijk voor de tentoonstelling over Sisi, maar we keken ook nog wat verder rond op Paleis Het Loo.
Zo kwamen we in de stallen terecht, waar verschillende auto’s van de Koninklijke familie stonden gestald. Nee, helaas niet de Ferrari van Bernhard, maar wel deze rode auto. Een grappige trapauto, die prins Claus gemaakt heeft voor zijn kinderen. Wat moet dat leuk zijn geweest, om rond Drakesteijn te “scheuren” in je eigen autootje.
Kijk ook eens bij Stuureenfoto, waar het weekthema natuurlijk ook auto’s is. En doe ook mee, want iedereen is welkom.
Nee, dit is geen dorpsgezicht van ergens op de Veluwe, of in Drenthe. Dit is (ook) Rotterdam. Hier geen hoge flats, geen hippe architectuur. Dit is Tuindorp Vreewijk. Ontstaan in het begin van de vorige eeuw, als woonwijk voor arbeiders en kantoorbedienden. Die natuurlijk ook recht hadden op een goede woning en een prettige woonomgeving. De huizen zijn klein en in de loop der tijd natuurlijk aangepast aan wat modernere eisen. Er zijn wellicht ook huizen samengevoegd. Maar wil je de sfeer van zo’n huis uit de beginperiode proeven, bezoek dan de museumwoning. Nog vrijwel geheel in oorspronkelijke staat. Kijk even op de website voor de juiste openingstijden.
Tuindorp Vreewijk is nog steeds rustig en kleinschalig. Er is een tijd sprake geweest van sloop, maar de bewoners hebben zich hevig verzet. En met succes, want een deel is inmiddels Rijksmonument. Beslist de moeite waard om ook dit deel van Rotterdams architectuur eens te bekijken.
