Filmpje maken…

Meegaan met de moderne tijd valt niet altijd mee. Ik mag dan wel beweren dat ik met gemak met de moderne media om ga, in werkelijkheid loopt het vaak veel minder soepel.

Ik kreeg het verzoek om een kort videootje te maken voor een bepaalde gelegenheid. En natuurlijk zeg je daar dan volmondig “ja” tegen. Dat moet toch niet zo moeilijk zijn. Telefoontje erbij, instellen en hup, dan staat zo’n filmpje er toch zo op? Nou… eh nee. Want op selfies sta ik altijd met een enorme kalkoenkin en dat wilde ik voorkomen. Leo moest er ook bij en die heeft een bloedhekel aan dit soort acties. Toch is het ons gelukt om een aardig filmpje te produceren.

Dan komt de volgende fase. Het verzenden van zo’n videootje. Het lukte niet… Ook niet bij een volgende poging. Nou morgen dan maar. Maar de volgende dag bleek het nummer niet te kloppen en was ons filmpje bij een volkomen vreemde terecht gekomen. Nadat ik het goede nummer had gekregen, stuurde ik prompt nogmaals de verkeerde dat vermaledijde filmpje. Die ontvanger zal wel gedacht hebben….!
Maar nu is het dan toch bij de juiste persoon terecht gekomen. Eindelijk!!! 😉 😉 😉

Bloemen, bijtjes en moederdag

plantsoen

Rotterdam, bij de Laurenskerk

Bijen blijken het in de stad beter te doen dan op het platteland. Je zou dat zo op het eerste gezicht niet denken, maar ook de gemeente Rotterdam besteedt heel wat geld en arbeid aan mooie en rijk bloeiende plantsoenen. Met heel veel bloeiende planten, zodat er ook veel bijen nectar kunnen halen. Ik heb er al diverse malen wat over geschreven, want niet alleen in mijn stad gonst het zo nu en dan. Ook in Berlijn, Wenen en Parijs worden bloeiende planten specibloemen-moederdagaal neer gezet voor de bijen. Gelukkig maar, want van al die egaal biljartgroene weides hoeven de bijen het niet te hebben. Daar bloeit geen bloem, helaas.
En omdat het vandaag moederdag is, kocht Leo deze week een mooie bak met planten voor bij de voordeur. Ik had hem enigszins aangestuurd, want de opbrengst van deze bak ging naar het crowdfundingproject van Marlika. Dat waren dus twee bijen… eh… vliegen in één klap. Dat project loopt nog steeds en er is al veel geld binnen. Maar we zijn er nog niet, dus is elke donatie nog altijd van harte welkom. Dus mocht je het vergeten zijn, dit was een (sstt….) stille hint…. 😉
En moeders, laat je vandaag maar lekker verwennen!

KEEP MARLIKA WALKING

MarlikaAl een paar weken geleden vertelde ik hier het verhaal van mijn buurvrouw.
Marlika (30, sinds 2 jaar getrouwd met Maurice en moeder van de 7 maanden oude Manouk) heeft te horen gekregen dat ze een agressieve vorm van MS heeft en binnen korte tijd in een rolstoel terecht zal komen. Na de eerste schrik heeft zij, met man en veel vrienden besloten om het gevecht tegen die nare ziekte aan te gaan.
Hier in Nederland worden uitsluitend medicijnen voorgeschreven, die de voortgang van de ziekte enigszins remmen. Maar wat heb je aan remmen, als je nog zo jong bent? Ze wil vooruit, haar kind zien opgroeien, er mee wandelen, stoeien, goed voor kunnen zorgen. Kortom zij wil LEVEN als een gewoon mens.
Daarom gaat ze binnenkort naar Moskou voor een aHSCT-behandeling. Hier in Nederland wordt een dergelijke behandeling niet gegeven.
Voor de behandeling in Moskou moet Eur. 80.000,– op tafel gelegd worden . De ziektekostenverzekering vergoedt hiervoor geen cent!
Daarom werd vandaag (23 maart 2019) het startsein gegeven voor de crowdfunding-actie KEEP MARLIKA WALKING .

Buren, vrienden, kennissen, de sportclub en natuurlijk ook wij helpen mee.

Mag Marlika ook op jullie hulp rekenen?
Hier staan de gegevens die nodig zijn om geld over te maken
En bedenk, vele kwartjes maken een Euro.

Bloggers onder elkaar

bloggersbijeenkomstVanuit alle windstreken kwamen gisteren Bettie, Inge, Marthy, Jeanne, Ton, Emie en ik naar Utrecht Centraal voor wat nu al een traditie geworden is: onze jaarlijkse Bloggers-bijeenkomst.
We schoven aan tafel in Bar Beton en praatten over van alles en nog wat. Over vrolijke, rare, leuke, belachelijke of verdrietige dingen. We bleken soms van dezelfde dingen te houden, of juist volkomen andere interesses te hebben. Maar over één ding waren we het aan het eind van de middag roerend eens: Het was een heerlijke, gezellige en ontspannen dag! We hebben ons goed geamuseerd, er was gelachen, geen onvertogen woord gevallen en volgend jaar wordt het natuurlijk herhaald. Want “LIFE is better with Friends”

Zelfgemaakt

Nog steeds vind ik knutselen geweldig leuk. Ik maak dan ook altijd voor vrienden, vriendinnen en bekenden verjaardagskaarten. En doosjes maken doe ik ook graag. Voor bijna alles in mijn werkkamer heb ik al een doosje heb gemaakt en eens houdt het toch op, nietwaar? Dus heb ik er niet zo veel emplooi voor.
Maar met kerst kan ik even uitgebreid los gaan. Dit jaar maakte ik een soort mini-tasjes met daarin kleine stukjes Rittersport chocola en die deelde ik uit aan wandel- en spelletjes vriendinnen en de familie kreeg er een. Bijna 50 van deze kleine cadeautjes was het eindresultaat.
zelfgemaakt.jpg

Natuur in de stad

Natuur-in-de-stad-kaardebolEcht midden in de stad staat deze kaardebol niet, want ik vond hem gisteren toen we met de wandelclub naar Nesselande liepen. De weg daarheen loopt langs de Zevenhuizerplas en wordt druk bezocht door wandelaars, hondeneigenaren en dagjesmensen. Je vindt er van alles: er is veel groen, wat bos, landelijke weggetjes en natuurlijk die Zevenhuizerplas. Een gegraven plas, behoorlijk diep, waarop gezeild, gekanoëd, gewaterskied wordt, waar je in kunt zwemmen en bij Nesselande is ook nog een leuk strandje, met een boulevard. En sinds kort is er een horecagelegenheid bij het waterski-project. Met lekkere koffie en thee, zoals we hebben uitgetest. 😉 😉
En onderweg daarheen zag ik dus de kaardebollen. Die kende ik alleen als ze al uitgebloeid zijn en de stekelige bloemhoofden voer voor vogels leveren. Nu kon je ze nog een beetje in bloei zien en waren ze weer zeer interessant voor bijen. Ik had wel wat van die bollen mee willen nemen, maar die stekels waren te prikkend.

Pipo-wagentje

PipowagentjeDe wandelclub ging afgelopen donderdag wandelen rond de Kralingse Plas. Met het heerlijke weer van de laatste weken zoeken we vaker wat koelers en zo langs het water liep het heerlijk. Vanwege de hitte gingen we ook wat vroeger, dus het was prima om te wandelen. En dat vonden wij niet alleen, want er liepen nog heel veel andere wandelaars. Fijn toch dat er zo dichtbij veel te zien en te beleven valt. Want niet alleen keken we naar de bomen, de bloemen, het water en de watervogels.
We zagen ook dit leuke Pipo-wagentje, compleet met paardje (dat buiten de foto viel) en zelfs een kip aan een touwtje. Leuk toch?

Slakkenpost

Kaartje-Bettie-002Noem het toeval, of is het geestverwantschap….? Net nadat ik gisteren mijn blogje over de zelfgemaakte kaarten had getypt en gepubliceerd, lag er een zelfgemaakte kaart op mijn deurmat. Van Bettie, mede-blogster en al jaren een lieve vriendin.
Ze vond een oud boekje en vond de titel wel bij mij passen. Ze maakte er een kaartje van met een hele lieve tekst, waar ik blij van werd.
Lieve Bettie, even op afstand een dikke knuffel.
De echte knuffel krijg je als we elkaar weer in het echt ontmoeten. We moeten maar  gauw weer eens iets afspreken.

 

Verrassing

Bloemenpost-001Eerst zag ik alleen maar de bedelbrief op de deurmat liggen. Maar toen ik de huisdeur dicht deed, viel mijn oog opeens op dit.
Sjonge, sjonge, dat is stevige reclame, dacht ik eerst nog.
Maar toen bleek het pakket aan mij persoonlijk gericht. Gauw openmaken, want ik was me een partij nieuwsgierig. Bloemenpost-003
Maar dit verwachtte ik toch echt niet.
Echte rozen, netjes gerangschikt, Chrysal erbij. Super!! Bloemenpost-002

En een heel lief kaartje van een hele goeie vriendin en haar man. Zo lief… en ja, daar springen dan de tranen van in mijn ogen.
Natuurlijk meteen de bloemen in een vaas gezet. Wat een prachtige rozen! Ik ben er nog een beetje beduusd van.
Gauw een what’s appje gestuurd. Nogmaals, lieve vrienden, hardstikke bedankt en een dikke zoen!