Category Archives: Persoonlijk

over mijzelf, hobbies en zo

En nog zo’n dag

Posted on by

Het was lange tijd in de pen geweest en verzet, maar dan was het er toch van gekomen. Maandagochtend nam ik de trein om samen met Bettie van Bertiebo een dagje Amsterdam te doen.

Vast omlijnde plannen waren er niet, we zouden wel zien. En zo gebeurde het ook. Eerst koffie, dan naar de Noordermarkt. Heerlijk weer, gezellige kramen met oud en nieuw, lampen, knopen, kleding en kleurrijke figuren zoals je alleen in Amsterdam lijkt aan te treffen.

We zochten tussen alle spullen, vonden van alles en kochten zelfs wat. Bettie scoorde een origineel cadeautje voor een familielid, ik maakte mijn laatste muntgeld op aan een sjaal. Die bij thuiskomst prefect bleek te passen bij een trui.

Na de broodjeslunch liepen we naar de Westergasfabriek. Daar lieten we ons immersief omgeven door Fabrique des Lumières. Ik had er wel vagelijk van gehoord, maar wist niet wat ik me moest voorstellen. Dat bleek een geheel nieuwe ervaring te zijn.

Allereerst had ik het gevoel dat we volkomen oplosten in de donkerte van de zaal. Het scheelde maar een haar of ik was gestruikeld over een persoon, die gelukkig hintte dat we toch wel een mobiel hadden. Zo hadden we een beetje licht in de volkomen duisternis….

Bron: https://www.fabrique-lumieres.com/nl

Daarna lieten we ons drijven op de beelden, de muziek, de ervaring van compleet en totaal omgeven te zijn door enorme kunstwerken. Werkelijk een geheel nieuwe ervaring. Ik maakte wel twee of drie foto’s, maar die gaven niet weer wat er te beleven is.

We liepen terug richting centrum, dronken nog wat en stonden om de haverklap stil om foto’s te maken. We hebben tenslotte allebei een blog om te vullen…!

Na een lekkere maaltijd sloten we deze dag af met meer dan 15.000 stappen op de teller. Het was in alle opzichten een dag met een gouden randje.

Carpe diem

Posted on by

Wat doen we, gaan we wel of niet wandelen? Vorige week was het geen vraag, want het weer was optimaal. Maar waarheen?

Het werd het Trompenburg Arboretum. Bij de metro werden we al opgewacht door J., de pijnlijke knie van M. was gelukkig over en de gloednieuwe rollator van R. kon worden beproefd op handigheid. Het ging allemaal goed, zelfs de roltrap werd bedwongen.

Daar gingen we en doordat J. de wijk goed kent, zagen we weer allemaal andere en soms nieuwe bijzondere dingen. Maar daarover schrijf ik weer wel eens een ander keertje.

We liepen in een rustig tempo en genoten van de bloemen- en kleurenpracht, de vogels en het heerlijke zonnetje.

Natuurlijk dronken we koffie en, ach waarom ook niet, bestelden na lange en gezellige gesprekjes ook nog een lunch. Het thuisfront werd op de hoogte gesteld dat het nog wel even kon duren….

Carpe diem, pluk de dag.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Een poëtisch begin van deze week, met Alex Roeka in “De schommel van de liefde”

Als de clip niet start, dit is de link

Flaneren

Posted on by

Vandaag is het in Londen (en misschien ook wel in andere steden, maar zover gaat mijn informatie niet) flaneerdag. Dan vindt in Londen de “Grand Flaneur Walk” plaats.

Hopelijk is het mooi weer, een beetje zonnig en niet al te koud. Want flaneren doe je als rechtgeaarde dandy in een keurige blazer, (club)dasje om en wandelstok in de hand. Natuurlijk is je snor bijgeknipt, opgepunt en glanzend, zit je haar keurig en draag je een hoed of zo’n typisch Engelse pet.

In Engeland en vooral in Londen kun je nog wel eens figuren tegen het lijf lopen die zich als Dandy manifesteren. Nederlandse mannen zie ik zo gauw niet in die rol.

Trouwens dames flaneren mee. In kleurige japonnen, een parasol tegen de felle zon. Hoeden in soorten en maten sieren hun hoofden. En geen sneakers natuurlijk, maar mooie, glanzende pumps aan hun voeten.

Wat zou het leuk zijn om vandaag in Londen te kunnen zijn. Zittend op een bankje, kijken naar al die kleurige en tikkeltje excentriek geklede vrouwen en mannen, die natuurlijk voor alle dames hun hoed afnemen.

Het lijkt me een echt Engels fenomeen, waar ik beslist vrolijk van zou worden.

Vrijheid

Posted on by

Vandaag herdenken we de gevallenen in de oorlog. Alle gevallenen, alle slachtoffers, in welke oorlog dan ook. We herdenken uit respect voor de vele levens die verloren zijn gegaan.

Wij zullen vanavond in stilte herdenken. De televisiebeelden heb ik niet nodig, wil ik niet zien omdat ik de huichelachtigheid van sommige mensen niet kan verdragen.

Vanavond met een uitgestreken gezicht een krans leggen, maar gisteren en waarschijnlijk ook in de toekomst de oorlog prijzen, ophitsen en ophemelen.

En het zijn niet alleen politici. Velen hebben ineens hun mond vol over “oorlogseconomie”, “wapenindustrie” en de daarmee gepaard gaande “economische vooruitgang”. Ik kan het niet rijmen met medemenselijkheid, zalvende verhalen over “Christenliefde”.

Om nog maar te zwijgen hoe tegenstrijdig de verhouding is tussen vermindering van CO2 uitstoot en het voeren van een oorlog, met alle verschrikkelijke gevolgen van dien.

Daarom herdenken wij vanavond in stilte. We krijgen er geen mens mee terug, kunnen de toekomst niet voorspellen, noch veranderen. Maar dan voel ik me tenminste trouw aan mijn eigen geweten.

Wat is dat?

Posted on by

Verzamelaarster en vriendin Lies heeft altijd wel wat te vertellen en te laten zien. Niet alleen puzzels en boeken, die ze gul aan me uitleent.

Vorige week dronk ik thee bij haar en leende wat Engelse thrillers. Ze liet me ook dit zien, met de vraag of ik wist waar het voor diende…?

Toen ze het op tafel zette, dacht ik in eerste instantie aan een perforator. Weliswaar een mooie, groot en stevig. Maar dat zou natuurlijk wel te simpel gedacht zijn.

Ik bekeek het voorwerp van alle kanten, maar kon er geen gebruik voor vinden. Lies legde uit dat het een briefopener was.

Zo stond het op Marktplaats geadverteerd en ze kocht het, omdat het prima zou passen in haar kleine verzameling briefopeners. Maar dat zijn de “normale”, een soort van puntige en scherpe messen.

Ze puzzelde zelf al hoe het ding te gebruiken, maar kon het niet ontraadselen. Ten lange leste heeft ze de vorige eigenaar om uitleg gevraagd.

Je houdt de enveloppe niet rechtop, maar legt op het apparaat, tegen de rand, waar een scherp mes zit. Dan druk je de hendel naar beneden waardoor een dunne rand wordt afgesneden en de inhoud van de enveloppe er uit gehaald kan worden.

Het is natuurlijk geen ding voor huishoudelijk gebruik, maar op een ouderwets kantoor functioneerde het prima. Geen geprik met gevaarlijke scharen of scherpe messen, maar snel en efficiënt de vele poststukken openen.

Ik vind het een leuk en bijzonder ding!

Juwelen

Posted on by

Vorige week ging ik met schoondochter een dag naar Apeldoorn. Dat zat al lang in de pen, want we wilden graag naar de tentoonstelling in CODA over “Sprekende juwelen”.

De juwelen waren uitgezocht door Martijn Akkerman, de man die bij Kunst en Kitsch zo enthousiast kan vertellen over de sieraden die hij voorgelegd krijgt.

De tentoonstelling was niet groot, maar heel mooi opgezet. Alle juwelen kregen ruimte om te stralen, er was een verklarend boekje en een film, waarin we konden zien hoe Akkerman met de conservator van Coda de objecten uitzocht.

De juwelen moeten draagbaar zijn, want dan komen ze het best tot hun recht. Natuurlijk, want in een doosje heeft niemand er wat aan. Of je moet ze zien als geldbelegging. Maar toch hadden we soms wel een beetje bedenkingen bij de draagbaarheid. Niet alles leek praktisch, soms zelfs pijnlijk.

Niet alles was van goud of zilver, ook plastic of andere kunststoffen werden gebruikt.

Toch zagen we in de vitrines ook prachtige voorbeelden van glitter en glamour. We hadden daarbij geen moeite om ons voor te stellen hoe wij ze zouden dragen.

Maar we zagen ook prachtige voorbeelden van sieraden, heel simpel, maar daardoor juist zo opvallend.

Een kleine, maar mooie tentoonstelling die nog tot en met 12 mei te zien is.

Recepten

Posted on by

Niet alleen in kookboeken, maar ook op internet zijn duizenden recepten te vinden.

Ik zal wel niet de enige zijn die ze her en der heeft opgeslagen. Er staan gerechten in mapjes op mijn Instagramaccount, ik heb tig linkjes naar allerlei sites en als ik dan iets wil zoeken…. Oh hemeltje. Waar staat het?

Maar toen ik hoorde van een app waarmee je gemakkelijk recepten kunt opslaan op je telefoon, computer of tablet… Dat zou een uitkomst zijn.

En jawel! Recepten maker is een fijne app, waarin je zelf je recepten kunt noteren, recepten van anderen kunt opslaan en ook vanuit bijvoorbeeld Allerhande of 24Kitchen linken kunt maken en een recept snel genoteerd is. Compleet met foto in sommige gevallen.

Je kunt de recepten ook bewerken, eigen notities toevoegen. En er zit een kookstand op, zodat je niet telkens telefoon of tablet hoeft op te starten.

Hardstikke makkelijk. Bevalt het, dan kun je na een aantal gratis genoteerde recepten  de app kopen.

Mijn recepten staan nu overzichtelijk bij elkaar.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Een Beatle-nummer, maar toch geen kopie. The Analogues spelen “Goodfoot”. Heerlijk om te horen en een live-voorstelling is echt een belevenis.

Als de clip niet start, dit is de link

Kracht

Posted on by
Bron: Facebook / Home Garden

Het is niet voor de eerste keer dat ik me verwonder over de oerkracht van de natuur. Kijk nou eens naar dit viooltje. Het piept zomaar tussen de cementen voegen van een muur uit.

Daar is een keer een zaadje ingewaaid, kreeg worteltjes en wurmde zich tussen de stenen.

Tot zover lijkt me dat een logische gang van zaken. Maar dat het dan verder groeit, blaadjes krijgt en zelfs bloeit…. Daar kan ik niet over uit.

Want er komt geen brute kracht aan te pas. Zachtjes, maar gestaag groeide het verder. Door niks en niemand tegen te houden.

En wij mensen denken dat we de natuur kunnen regelen, temmen, veranderen, beïnvloeden…. Wie denken we wel wie we zijn…..?