Ontdekking

Dat het er was, wist ik al een tijdje. Maar er naar toe gaan, dat kwam er maar niet van.

Tot vorige week. Toen reden Leo en ik naar het westen van Rotterdam, naar het Essenburgpark. Een stukje groen tussen een woonwijk en de spoorbaan. Lang lag het braak en werd het verwaarloosd.

Tot een aantal vrijwilligers de koppen bij elkaar stak en het omtoverde tot een mooi stukje “wilde” natuur. Natuurlijk hoor je regelmatig een trein voorbij denderen. Maar ook fluiten er allerlei vogels, lopen leuke paadjes tussen de bomen door. Er zit een kleine klim in, want je kunt naar de (afgeschermde) spoorbaan toe.

Honden mogen mee. Maar de hondenpoep moet worden opgeruimd en daar staan van de oude vuilnisbakken voor, kriskras door het park.

Het is een oase in de drukke stad en een plek om zeker vaker naar toe te gaan.

Blikvanger

Wat staat daar nou in die tuin? Ik zag het toen we wegreden. En weer op de terugweg moesten we dus nog een keer langs, zodat ik van dichtbij een beter beeld kon krijgen.

Het is een voortuin bij ons in de buurt. Geen erg opvallende of mooie tuin, maar de bewoner heeft er wel een spectaculaire plant in staan. Een ware blikvanger!

Ik denk dat het een soort Agave is. Binnenkort nog maar eens langsgaan om te zien hoe de bloei verder verloopt.

Geen Frankrijk

Vorige week scheen het zonnetje zo lekker, dat we besloten even naar Katendrecht te gaan. We vonden een leuk plekje, lekker stil met een bankje aan het water. Mooie stek om even te rusten en een boterhammetje te eten.

Toen ik terugliep naar de auto viel me nog iets op. De huizen daar hebben iets buitenlands. Dat vinden de bewoners blijkbaar ook, want heel veel huizen zijn op Mediterraanse wijze van wijnranken, potten met vijgen en bloemen voorzien. Net Frankrijk, maar toch net anders.

Milieuvriendelijk

De natuur ligt me, zoals jullie wel weten, na aan het hart. Ik probeer dan ook zo milieuvriendelijk te leven. Dat lukt me natuurlijk niet voor de volle 100%, maar alle beetjes helpen.

Ik had dan ook regelmatig verbaasd gekeken naar dit schap. Zo veel chemische troep om schoon te maken. Zou je nou echt voor elk dingetje in je huis een apart schoonmaakmiddel nodig hebben?

Ik gebruik dan zo weinig mogelijk agressieve schoonmaakmiddelen. Ook spullen die niet in de vaatwasser gaan, worden schoon met een klein beetje sop en warm water.

De aifryer gebruik ik regelmatig, maar dan bak ik met maar een heel klein beetje olie. Of zelfs helemaal zonder. Natuurlijk maak ik die na gebruik meteen schoon, met heet water of met een sopje. Gaat al jaren prima.

Maar hier staat onder andere een middel om de airfryer schoon te maken. Behoorlijk aan de prijs en slechts 5 beurten uit een fles van een kwart liter. Nee, dat is beslist niet goed voor ons milieu.

Kleurig

Langs de Rotte wordt nog steeds stevig gebouwd. En bij die nieuwe huizen hoort vaak een grote tuin. Maar ja, dat duurt nog wel even voordat die goed begroeid is.

Voor het hek, zomaar in de berm, ontdekte we deze kleurige bloemenwei. De nieuwe bewoners hadden zich misschien wel goed voorbereid en al in het voorjaar gezaaid. Of het is een toevalstreffer. Dat is nog eens geluk hebben.

Alleen voor zo’n uitzicht zou je er gaan wonen.

Nieuwsgierig

In Beekbergen kwamen we langs een stukje kaalgeslagen bos. Maar op het lege stuk stonden nog allerlei palen met trechters erop. En aan één van de overgebleven bomen hing een plakkaat.

En omdat ik nogal nieuwsgierig van aard ben, moest ik dat natuurlijk vastleggen. Het bleek te gaan om een onderzoek naar de “effecten van houtoogst op de voedingstoffenbalans in bossen“.

Tegenwoordig moet er ook van alles uitgezocht worden. Er zullen wel een aantal studenten druk bezig zijn met het onderzoek. Toen niet hoor, het was tenslotte vakantie. En misschien doen ze dat onderzoek wel via een computer. Er is tegenwoordig zoveel mogelijk.

Maar ik vond het wel fijn dat die bomen niet zomaar lukraak gekapt werden. Want zoveel bos hebben we tenslotte niet. En eenmaal gekapt, duurt het toch een flinke tijd voordat er weer zo’n flinke boom staat.

Nu maar hopen dat niet na vele jaren blijkt dat we die bomen beter hadden kunnen laten staan.

Even er tussenuit

Een paar daagjes weg. Even weg uit de alledaagse sleur. Niet naar het buitenland, maar naar de Veluwe, Beekbergen, in een hotel.

En we wandelden. Roken soms al een beetje de herfst. Zagen ook dat de bessen al kleur hadden, dat de bladeren minder groen en soms al wat rood, bruin of geel werden. Hier en daar stonden al weer wat paddenstoelen en de hei had al een paarse gloed.

We lieten ons lekker verwennen, zaten op terrasjes, aten pannenkoek en nog meer. Heerlijk ontspannen en zonder zorgen.

Wandelen

Met het mooie weer van vorige week hadden we wel zin in een wandeling. Dus gingen we maar weer eens naar Trompenburg Arboretum.

En donderdag is wandeldag met de Ganzenpas. Altijd goed voor een paar kilometers.

Ook vrijdag lonkte de natuur en reden we naar het Loetbos in de Krimpenerwaard.

Driemaal lopen in het groen, maar met een wisselend decor.

Frisse lucht in de longen en wind door de haren.

Gewoon lekker uitwaaien.

Hulp

Al jaren komt Hans een keer per jaar de tuin op orde brengen. Natuurlijk proberen we zelf alles enigszins in toom te houden, maar tegen sommige planten en struiken kunnen we niet op.

Er staat heel veel groen in onze tuin en dat mag best wel z’n gang gaan. Maar regen en wind en daarna flink zon had ons stukje veranderd in een jungle. En dus waren we maar wat blij dat er hulp kwam.

Hans en Brian gingen tussen de buien door stevig aan de slag. Na afloop nog even harken en bladblazen en alles zag er weer netjes uit.

We gingen met een gerust hart een paar daagjes weg. En nu heeft de natuur weer gelegenheid de boel over te nemen….. 😂😂

Jungle

Afgelopen week ging ik weer naar de fysio en daarna reden we door naar de Rhoonse Grienden. Het begint al een beetje traditie te worden.

Het is ongelofelijk hoe de natuur in een paar weken zo veranderen kan. De eerste keer dit jaar kwamen we eind februari. Alles was nog kaal. Veel wilgen werden geknot en je kon met gemak naar de horizon kijken.

Hoe anders is het nu. Weelderig groen is opgeschoten en overal hangen takken of planten over het pad. Je loopt regelmatig de kans een zwiepende tak in je gezicht te krijgen. Het maakt zo’n wandeling natuurlijk wel avontuurlijk. Zo nu en dan kun je je met gemak voorstellen dat je diep in de jungle bent.

Waarom gaan mensen toch zo ver weg 😉 😉 😉