Wereldvoedseldag
Geen commentaar
Category Archives: Gezondheid
Achteraf…
| Achteraf kijk je tegen de kont van het paard…. Nou ja, in dit geval mijn achterwerk. Wat ik daar doe? Ik trek aan een of ander hijswerktuig in een poging te zien hoe sterk ik wel niet ben 😉 Lang niet sterk genoeg om ook maar een decimeter vooruit te komen, maar met hulp van de stoere brandweerman kwam ik toch nog ergens. |  |
Maar gelukkig ben ik in ieder geval weer heel wat sterker dan in het begin van dit jaar. Na de operatie kon ik nog geen bloemenvaas optillen, nu pak ik de boodschappen al weer “gewoon” uit de auto.
En dat ik vandaag mijn 68e verjaardag kan vieren, daar ben ik ontzettend blij en gelukkig mee!
Deel dit op:
Foutje…..
Hier in Ommoord loopt al heel veel jaren een ERGO-onderzoek. Daarbij worden mensen van boven de 55 met de regelmaat van ongeveer 5 jaar onderzocht op van alles waar je ziek, zwak of duizelig van kan zijn. De meest malle vragen en opdrachten passeren de revue. Natuurlijk zitten er ook medische onderzoeken bij, onder andere een MRI-scan van de hersenen en een onderzoek van de halsslagaderen. Leo deed afgelopen maanden mee mee en binnenkort krijg ik ook weer een oproep.
Gelukkig werd er bij Leo niet iets erg belangrijks gevonden. Al kreeg hij wel het advies zijn cholesterol en bloeddruk in de gaten te houden. Dat doen we nu doen gezellig 😉 samen.
Maar vorige week kreeg hij ineens een brief waarin stond dat het onderzoek van de halsslagaderen had uitgewezen dat er een kleine vernauwing zat. De brief kwam op een ongelukkig moment, vlak voordat wij op vakantie gingen. Maar het vreemde was, dat het hele onderzoek nog niet had plaatsgevonden. Dat was uitgesteld omdat de scanner defect was en zal pas na midden oktober plaatsvinden. Toch zag ik Leo wit wegtrekken en zijn zorgengezicht opzetten. Meteen belde ik de ERGO en gelukkig begreep men daar dat wij nogal verontrust waren. Het bleek een fout te zijn. Iemand had per ongeluk het verkeerde onderzoek ingevoerd. Ach, fouten kunnen gemaakt worden. Maar dit bracht ons toch wel erg van de wijs. En nou maar hopen dat die halsslagaders puntgaaf zijn!
Deel dit op:
Guilty pleasure
Oh, oh, oh, wat kan dat lekker zijn. Zo’n kalfskroket van de FEBO. Die je neemt als je toevallig langs zo’n zaak komt. Vooral als het druilerig weer is. Dan is zo’n kroketje zo lekker, ook al weet je best dat het nou niet bepaald een gezonde hap is. Maar zo nu en dan even niet nadenken en genieten.
De FEBO bestaat al 75 jaar en het schijnt dat de kroketjes nog steeds volgens het recept van de eerste bakker gemaakt worden. Met zelfgetrokken bouillon, goed vlees en roomboter. Nou, dat geloof ik op slag.
Gelukkig zit die zaak in Rotterdam niet om de hoek en andere kroketten wil ik niet. Alleen die van mijn tante konden de vergelijking doorstaan, maar ja, die is er al lang niet meer.
Deel dit op:
Ranzig
Dat het in studentenkamers soms een geweldige rotzooi is, weet ik uit ervaring. Als wij op (aangekondigd) bezoek kwamen, was de ergste rotzooi weggemoffeld. Maar dan nog kon zo’n kamer niet voldoen aan het predikaat “schoon”. En wat te denken van een studentenflat, waar 24 studenten op één etage woonden en de keuken deelden. Daar wil je niet gezien worden en als moeder spoken er de akeligste ziektes door je hoofd. Maar ja, onze kinderen zijn, ondanks al die ronddansende bacteriën en bacillen, toch opgegroeid tot nette mannen.
Zal de nu lopende verkiezing tot “ransbal” uiteindelijk leiden tot een wat hygiënischer houding van de studenten. Ik ben benieuwd…
Deel dit op:
Wandelen
Afgelopen dinsdag wandelde ik in Hoek van Holland. We waren met 12 dames en natuurlijk wandel-leider Koos, die een leuke tocht had uitgestippeld. Allemaal eerst met de metro naar Schiedam-Centrum en daarna met de trein naar Hoek van Holland Strand.
Het was mooi wandelweer! Lekkere temperatuur en lichtelijk bewolkt, zodat we niet constant in de felle zon liepen. Dat is wel zo fijn op het strand.
Eerst koffie en een plaspauze en dan op weg. Natuurlijk werden er schelpen gezocht en wie wilde kon met de voeten in het water. Zelf hield ik de schoenen aan, want op het harde zand liep dat prima. De weinige keren dat er door een laagje water gewaad moest worden, gokte ik op de stevigheid van mijn stappers.
Bij ‘s-Gravenzande dronken we nog wat voordat we door de duinen terugliepen. Onderweg zocht Koos naar duindoornbessen. Die zijn heel gezond, maar wel heel erg wrang-zuur. En de bramen stonden zo laag, dat de vos er waarschijnlijk op gepiest had 😉 . De schapen lieten ons ongeïnteresseerd voorbijgaan.
Toen we bij de trein terug waren zaten er toch ruim 8 kilometers in onze benen. Het was een heerlijke en gezellige wandeling, al was ik best wel blij even te kunnen uitrusten.
(klik op een foto om te vergroten)
Deel dit op:
Kijk…
Wordt er in Nederland nog niet gesproken over het vele gebruik van palmolie, in Italië is het al meer een punt van discussie. We kochten kleine potjes chocoladecreme “senza olio di palme”. Dat was in de supermarkt van Eataly, dus niet echt een doorsnee winkel. Maar in de metro zagen we deze reclameposter van Mulino Bianco, die aan duidelijkheid niets te wensen overliet. Het begin is er dus!!
Deel dit op:
Turijn
 |
Turijn, bijna synoniem met lekker eten. Dat is in Italië sowieso geen probleem. Waar je ook loopt, overal komen je de heerlijkste geuren tegemoet. En niet alleen eten, ook drinken. Eén van de beroemde drankjes in Turijn is een “bicerin”, een drie eenheid van chocola, koffie en room. Niet bepaald een gezond drankje, maar voor één keertje…. vooruit dan maar. |
| De laatste dag dronken wij dit op een schaduwrijk terras op het Piazza San Carlo. En het smaakte goddelijk.
Wil je het ook eens maken, kijk dan bij dit recept. |
Deel dit op:
Voeding en gezondheid
Bij de Voedingsvoorlichting van Capri Hartrevalidatie hoorden we dat we moeten oppassen met verzadigd vet. Maar dat wisten we wel. Al lang eet ik weinig zuivelprodukten en dierlijke vetten. Dat kokos- en palmvet ook veel verzadigd vet bevatten, was wel nieuw voor me. Adieu dus kokosmakronen en Bounty 🙁 .
In een ver verleden had ik palmolie één keer in een recept verwerkt, daarna verdween de fles in de berging en later in de kliko. Over palmolie maakte ik me dus geen zorgen. Wat een enorme misrekening!! Want toen Leo en ik de ingrediëntenlijstjes van verschillende doodnormale levensmiddelen eens bekeken, schrokken wij ons een hoedje.
Beschuit, knäckebrod, ontbijtkoek, krentebollen, rozijnen- en mueslibrood, biscuits; ze zijn vrijwel allemaal met palmolie vervaardigd. Ook kunnen bouillonblokjes, slaolie, frituurolie, gebrande noten, stroopwafels, pindakaas, choco- en notenpasta, chocovlokken, babyvoeding, mayonaise, ijs, snacks, (diepvries) pizza, (diepvries) maaltijden, maar ook –en dat vind ik werkelijk belachelijk– (dieet) margarine in meer-of mindere mate palmolie bevatten.
Ik ben vooral pissig dat je hierover nauwelijks iets hoort of leest. Ongeveer 60% van alle levensmiddelen wordt met palmolie gemaakt. Je hoeft dus helemaal niet buitensporig veel te eten om ongemerkt toch behoorlijk wat verzadigd (en dus ongezond) vet binnen te krijgen. Heel veel mensen hebben een te hoog cholesterol en proberen dat te verlagen door bewuster te eten. Dat wordt moeilijk als de industrie ons producten levert en reclame maakt voor eten dat juist het tegendeel van gezond is.
Er zijn palmolievrije producten te vinden, maar daar moet je wel intensief naar op zoek! En neem dan vooral je leesbrilletje mee, want de lettertjes zijn verdomd klein op die etiketten. Je kunt natuurlijk ook koken zonder al die potjes, pakjes en zakjes. Zelf maken heeft niet alleen het voordeel van geen kokos- of palmvet, maar ook van minder zout en suiker gebruiken.
Wij zelf hebben inmiddels bijna alle kokos- en palmolie geweerd. Deze producten bijvoorbeeld kopen we niet:
-
- Klik op een foto om te vergroten
Palmolie verhoogt niet alleen je cholesterol, maar is ook schadelijk voor ons milieu. Hele regenwouden worden er voor gekapt, want niet alleen voedsel, maar ook allerlei andere producten worden er mee gemaakt. Maar dat is weer een ander verhaal.
Deel dit op:
Snotneus
Met bijna 68 jaren op de teller, kun je me natuurlijk geen snotneus meer noemen. Want zo kan ik mezelf wel noemen, omdat ik regelmatig met een druipneus door het leven ga. Hier in huis liggen dan ook zakdoekjes op allerlei strategische plekken. Zo kan ik meteen in actie komen wanneer er zich weer een lijn 11 onder mijn neus vormt. Het is niet de hele dag, maar zo nu en dan. Het is een rare bijwerking van één van mijn medicijnen. Och, het kon erger en ik maak er dan ook niet zo’n punt van. Er valt tenslotte goed mee te leven…
