Category Archives: geluksgevoel

Snipperdag

Posted on by

Een paar weken lang hadden we elke dag wel een afspraak. Niks bijzonders, soms leuk, soms gewoon het ritme van de week. Maar elke dag hadden we wel iets te doen.

Bron: Google foto’s

En dan ineens een berichtje. De afspraak van de volgende dag gaat niet door. Jammer? Welnee, Leo en ik keken elkaar aan. Dat wordt een snipperdag. Geen dwang van klok, geen verplichtingen, gewoon een vrije dag.

Wij hadden tijd om lekker langzaamaan op gang te komen, langer over koffie en ontbijt te doen. Het voelde heerlijk, bijna als spijbelen.

Knus hebben we die dag doorgebracht, puzzelend, lezend, muziek geluisterd, alles innig tevreden…!

Uit de archieven opgediept

Posted on by
Bron: Google foto’s

Wie zegt de naam Rob Touber nog iets? Vagelijk bekend misschien? Ja, inderdaad in de jaren 70 was Rob Touber een bekend figuur in de Nederlandse Showbiss. Hij was zanger, maar bekender als televisieregisseur en platenproducer.

Hij had een fijne neus voor talent en wist onder anderen Jenny Arean, Willem Nijholt, Gerard Cox, Lennart Nijgh te strikken. Hij maakte diverse televisieshows. Maar omdat de Hilversumse bazen zuinig waren, werden de banden van die shows gewist en opnieuw gebruikt.

Platen bleken een langer leven beschoren. Frank Jochemsen en Jim Immig zagen de naam Rob Touber op veel grammofoonplaten uit die tijd staan en vroegen zich af “wie was die man” en “zou er nog meer van terug te vinden zijn?”

Ze zochten verder en vonden in archieven de originele teksten, waar en wanneer een show werd uitgezonden en wie er aan meededen. En ze gingen op bezoek bij enkele artiesten en haalden met hen herinneringen op aan die tijd. Dat resulteerde in een podcast-serie van meer van 20 afleveringen, die ik inmiddels allemaal heb afgeluisterd. Veel opnames werden gedigitaliseerd, zodat ze voldoen aan de eisen van de oren van nu.

Sommige liedjes werden later nog wel eens uitgebracht of vertolkt. Een schat aan onbekende, maar vaak prachtige teksten zijn aan de vergetelheid onttrokken. Wie van cabaret en Nederlandse teksten houdt zal ook van deze podcast zeker genieten. En wie weet, misschien komt er nog een CD-set met een aantal “vergeten” opnames uit.

Leuk filmpje

Posted on by

Als we nou kleinkinderen hadden, dan… dan zouden ze vast wel eens komen logeren. En op een druilerige middag, wanneer de uitstapjes door regen worden verpieterd, dan liet ik ze dit filmpje zien.

Gewoon omdat het leuk is, maar krap een kwartiertje duurt en je er een beetje door wordt opgevrolijkt.

Dus grootouders, bewaar de link en laat uw kleinkinderen kennis maken met de jeugdherinneringen van Paul McCartney.

In de tussentijd zet je thee en biscuitjes klaar! 😉 😉 😉

Als het filmpje niet start, dit is de link

Bourgondiërs

Posted on by

Maar we gingen natuurlijk vooral naar Venlo om de tentoonstelling van de Bourgondiërs te bekijken. Ik was al aardig in de stemming gebracht door het boek en de podcast van Bart van Loo. Maar hier lagen nu de relikwieën, stonden de beelden en hingen de schilderijen uit die tijd.

img_20251008_1444106054015809138023878365

Een tentoonstelling in beperkt licht, omdat veel van de voorwerpen uiterst kwetsbaar zijn. Maar alles werd zonder meer prachtig uitgelicht. Voor wie wil zijn er audiotours te verkrijgen en uitgebreide informatie staat op de wanden te lezen.

Het ene moment sta je oog in oog met Flips de Goede, Karel de Stoute of Maria van Bourgondië. Wat verderop staan houten beelden, zo mooi en fijn gesneden. Iets waarover ik me altijd weer verwonder, omdat de kunstenaars destijds alleen hamer, beitel en vijl ter beschikking hadden. En dan toch zulke levensechte en gedetailleerde voorstellingen maken…. ik ben er altijd weer stil van.

Er was een grote plek ingericht voor het “Buffet van de Fazant”, maar daarover vertel ik later.

En dan waren er waren nog boeken, wandtapijten, beeldhouwwerken, gouden en zilveren voorwerpen.

En toch maakte ik niet veel foto’s. Dit is iets wat je gezien moet hebben, de sfeer ondergaan en zelf ervaren. En vooral van moet genieten, omdat we niet zo vaak zo dicht bij die Bourgondiërs en de Middeleeuwen kunnen komen.

De tentoonstelling in het Limburgs Museum is nog te zien tot en met 1 februari 2026.

Windmolens

Posted on by

Net als hier is er ook in Frankrijk commotie over de energievoorziening. Voorstanders en investeerders willen graag een windmolenpark aanleggen voor de kust van Le Tréport. Tegenstanders verzetten zich daartegen en roepen dat de visvangst en het toerisme ten dode zijn opgeschreven.

Wie er gelijk heeft of zal krijgen? Dat moeten we afwachten. En nee, ik sta niet te trappelen om straks tegen windmolens aan te kijken. Ik heb ook zo mijn gedachten over de schade die het milieu er van zal ondervinden. Want dat die schade zal ontstaan, aan de zeebodem, aan het visbestand, zal toch wel duidelijk zijn. Al wordt daar vrijwel niet over gesproken door de voorstanders.

img_20250923_1317159816755985302449820518

Of het toerisme zich laat verjagen door het uitzicht op al die molens, weet ik nog zo net niet. Misschien is dat ook het minste nadeel.

Maar wat moet er dan gedaan worden? Frankrijk heeft een behoorlijk aantal (56) kernreactoren in gebruik. Veel meer dan Nederland, waar er nog maar één overgebleven is.

Lang geleden hebben Leo en ik daar nog tegen geprotesteerd. Inmiddels denken we iets gematigder over kernenergie. Maar ik vind het nog steeds een gevaarlijke manier van energie opwekken.

Maandag met muziek

Posted on by

Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.

Vandaag een voor mij totaal onbekende artiest, die zingt in een voor mijn onbegrijpelijke taal: Czerwone Gitary / Nie spoczniemy. Maar ik vond de clip op YouTube leuk en het is toch een aardig lied.

Als de clip niet start, dit is de link

La Baie de la Somme

Posted on by

Vorig jaar waren we al in dit gebied. We vonden het beslist een tweede -en misschien nog wel meer- bezoek waard. Veel lange ritten maakten we niet. Het was lekker weer, een beetje fris. Maar de zon liet zich regelmatig zien en dan is het genieten op een bankje langs de zee. De vogels te zien fourageren, de golven die zich terugtrokken of juist weer stevig op de stenen beukten.

De ene dag lunchten we uitgebreid, de andere dag waren we onderweg en aten een crepe of een croque monsieur. Ook verwenden we onszelf met heerlijke taartjes. Het was tenslotte vakantie en de innerlijke mens moet zo nu en dan ook gestreeld worden.

Vakantie

Posted on by
img_20250924_1217159109076495823540868834

Ook al werken we alweer een lange tijd niet, we vinden op vakantie gaan nog steeds leuk. Dus huurden we weer een gite in Frankrijk. Weer in de buurt van Baai van de Somme, maar op een andere locatie.

Het was een redelijke afstand en met zo nu en dan een rustpauze zouden we met gemak rond 5 uur in de gite kunnen zijn. Maar ja, dan reken je dus buiten de wet van Murphy om. Die begon met een fout in onze navigatie. Dat betekende dat het systeem geüpdated moest. Maar dan vertrokken we toch een uurtje later. Om op nog geen 5 kilometer van ons huis de file in te rijden. Juist die zaterdag was de Brienenoordbrug richting Ridderkerk afgesloten. Dus werd het verkeer door de Beneluxtunnel geleid.

img_20250926_213321010_hdr4994156203917825310

Om Antwerpen te vermijden kozen we voor de Liefkenshoektunnel, maar ook daar was een omleiding. En toen door een beoordelingsfout de navigatie in Lille me steeds weer naar hetzelfde punt liet rijden, waren we het goed zat.

Uiteindelijk kwamen we natuurlijk toch aan bij onze gite. En dat was een heel aangename verrassing. Gezellig, warm, compleet ingericht en van alles voorzien.

Zo werd het toch een heerlijke week in La douce France.

Simpel

Posted on by
Bron: Facebook / Peaceful Japan Art

Het hoeft niet altijd De Nachtwacht of Vincent van Gogh te zijn om mooi te wezen. Kunst manifesteert zich vele vormen.

Deze Japanse prent lijkt simpel, een paar lijntjes en het silhouet van een kat volstaan. Maar schijn bedriegt. Hoe simpeler hoe lastiger, lijkt mij.

Want alles klopt. De verhoudingen, de plaats op het papier, de maan, de kat.

Ik kan er heel lang van genieten.

En ik vind het in ieder geval een plaatje van een prent.