Drie jongens van 13, 15 en 16 verkrachten een meisje van 14, een vierde filmt het en zet het op internet.
Wat denken die jongens? Vinden ze het stoer? Geeft het ze macht? En vooral wat denken ze over vrouwen en meisjes?
Het is te gek voor woorden, te akelig om over te denken.
Er is iets faliekant mis met die kinderen. Maar hoe moet het dan verder? Ik ben bang dat het nooit meer goed komt.
| Het wordt weer helemaal van deze tijd. Zelf kleding maken. Van een lapje van de markt een leuke jurk maken, voor je kinderen zelf broeken en bloeses maken. Helemaal je dat. Maar het moet natuurlijk wel gezellig zijn, dus gaan we naar het Naaicafé. Dat stond gisteren in de krant. Ik naai hier nog steeds thuis, in mijn kamertje. En soms samen met een vriendin. Lekker bijkletsen en ondertussen de naaimachine laten snorren. Koffie erbij. Ook heel gezellig! En nu weten we dan dat we daarbij ook nog “up-tot-date” bezig zijn. Binnenkort zijn er weer wat creaties klaar om getoond te worden. |
 |
Je zult maar chauffeur van zo’n enorme vrachtwagen zijn en ergens in Rotterdam een lading moeten afleveren. Door allerlei opbrekingen en omleidingen hebben die mensen soms toch grote problemen.
En als hij dan bij het adres aangekomen is, is er geen plek om je vrachtwagen te parkeren. Het is soms passen en meten, en vaak kielekiele. Gisteren zag ik op de Coolsingel eerst een grote vrachtwagen met zand, die zijn lading kwijt moest. Hij werd tenminste nog geholpen door een verkeersregelaar. Maar even later had de chauffeur van McDonalds zijn enorme truck op de stoep neergezet. De verse burgertjes moeten uiteindelijk toch bezorgd worden, nietwaar?
Tweehonderd meter verder stond de wagen van Deli XL half op de stoep en op het fietspad. Waar die spullen afgeleverd moesten worden, weet ik niet.
Nee, ik benijd ze niet de chauffeurs van die grote wagens. En ik probeer een beetje consideratie met ze te hebben.
Natuurlijk gingen we eventjes de stad in. Om te proeven van de sfeer, de rommelmarkt en de oranje creaties van sommige passanten.
Het was warm, gezellig en druk.
Hieronder een impressie van wat er zoal te zien was op de Binnenweg in Rotterdam:
 |
Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een. Ook deze week dus weer:
De enige manier om van verleiding af te komen is door eraan toe te geven. Dus laat ik me vandaag de tompouce goed smaken.
|
Het nieuws staat momenteel bol van alles over “het akkoord”. En wat krijg je dan een opeenstapeling van clichés te horen.
Eerst moest iedereen “over zijn schaduw heenstappen“, nu hoor je niets anders dan “zijn verantwoordelijkheid nemen“. Termen als tijdsdruk, huzarenstukje, stevig in de steigers staan en niet te vergeten “sterker uit de crisis komen“, ze vlogen uit de monden van de heren en dames politici.
Dat zijn de woorden.
Nu nog de daden. We zullen het hopelijk nog zien en beleven.
| Nee, niet ik heb het druk vandaag. Maar het is wel druk in onze tuin. Vlak naast de schuifpui heeft een merel zijn nest gemaakt tussen de klimopbladeren. Je staat er versteld van om te zien hoe zo’n beest zo iets in elkaar steekt. Takjes, stukjes gras en zelfs sliertjes zilverpapier heeft hij gebruikt. En nu zijn er jonkies, want moeder en vader vliegen zich suf om ze van eten te voorzien. Ze komen aan met wormen, gaan even op de tafel zitten om te zien of alles veilig is en duiken dan de klimop in. |
 |
Ik houd angstvallig in de gaten of er katten in de tuin komen. Ik weet dat ik ze niet altijd kan tegenhouden, maar nu voel ik me toch verplicht om “mijn” merels te beschermen.
En wat zou ik graag een foto gaan maken, om te zien hoe het grut er bij zit. Maar dat durf ik niet. Stel je voor dat ik de ouders de stuipen op het lijf jaag en ze niet meer terug komen. De foto hierbij is dus niet door mij gemaakt, maar van internet geplukt (met dank aan http://zestigplus.punt.nl).
Elk jaar zijn er weer hordes mensen die zich in het zweet lopen voor de Marathon van Rotterdam. Ik weet dat ze er heel lang en heel intensief voor hebben getraind en dat dwingt op zich alleen maar bewondering af. Zelf zie ik het me niet (meer) doen. Ik heb altijd al de p… gehad aan hardlopen, dus ik hou het bij wandelen. Maar voor al die stugge volhouders en doordouwers gaat mijn petje af. Misschien ga ik vanmiddag wel even kijken hoe vriendin Dorothé het er af brengt. Zij schrijft regelmatig over haar hardloophobby en morgen staat ze hopelijk moe, maar glunderend op haar blog. Dan heeft ze dit parcours helemaal en binnen de tijd uitgelopen (klik op de foto voor een goed leesbare kopie)
De tijd vliegt, dat is waar. Maar het jaar 2012 is toch nog maar ruim drie maanden oud. Nog bijna 9 maanden te gaan voordat het alweer om is.
Toch heb ik al diverse keren reclames gezien waar een product wordt aangeprezen als “gekozen tot product van het jaar 2012”.
Mag ik hieruit opmaken dat er geen nieuwe producten meer op de markt zullen komen? Hoeft ook niet voor mij, er zijn al zoveel zaken waarvan ik niet weet wat ik er mee moet. 😉 😉
Of leven reclamemensen nog veel sneller dan het gepeupel en denken zij al jaren verder?
Wat we dit weekend ook gaan doen, met elkaar brunchen, naar de meubelboulevard, het museum of lekker lang achter de krant of een boek, ik wens jullie allemaal gezellige dagen.
Vrolijk Pasen !!
