Voetballen interesseert me helemaal niets, maar de Tou de France volg ik dagelijks. Niet dat ik er verstand van heb, welnee. Maar het kijken naar al die pezige mannetjes, in de felle zon of striemende regen, ik vind het machtig!
En niet te vergeten de opnames van de omgeving bij de reportage. Gewoon lekker thuis drie weekjes toch naar het buitenland!
bron: Gazet van Antwerpen
| Hoewel ik zelf niet zo het belang van wittere tanden inzag, heb ik de advertenties over het bleken van je tanden natuurlijk wel eens gezien. En ik was nieuwsgierig naar hoeveel zoiets nou zou kosten. Rond de 200 tot 300 Euro. En dat moet je uit eigen zak betalen, want geen verzekering die daar voor wil opdraaien (denk ik). |  |
Toen snapte ik waarom de politiek denkt dat we nog wel meer kunnen betalen voor de zorg. Want als er voor zoiets onbenulligs als wittere tanden grif veel geld betaald wordt, dan kan er dus zeker betaald worden voor zo iets belangrijks als echte gezondheid?
Is dit nou een geval van "veel te laat" of "je kunt er niet vroeg genoeg bij zijn"
 |
Vandaag is het vaderdag. Mijn vader is al lang overleden. Tot zijn grote teleurstelling had hij slechts twee dochters, waar hij beslist heel veel hield. Maar een zoon was toch altijd zijn grootste wens. Mijn zus had geen kinderen en voordat dat nakomertje (ik dus) eens kinderen zou krijgen, dat duurde hem wel wat lang. |
Gelukkig heeft hij het allemaal toch nog meegemaakt en er ook van genoten. Hij was dol op onze jongens en kon heerlijk met ze gaan vissen. Maar ook samen lezen, zoals op deze foto waar opa en kleinzoon zich in een boek verdiepen.
Vaderdag is ook het thema van Stuureenfoto. Heb je ook een foto, die goed bij het thema past? Doe gerust mee!
Het is nog steeds tobben met het openbaar vervoer en de OV-chip. Dit maakten wij afgelopen weekend mee.
We gingen naar Den Haag, met de Randstadrail. Dat verliep allemaal vlekkeloos. Maar terug was een heel ander verhaal.
Halverwege de tramrit naar het Centraal Station van Den Haag werd plotseling gemeld dat de tram niet verder ging in verband met werkzaamheden. We stonden op de Brouwersgracht en er zou een bus komen. Bijna vergaten we nog uit te checken. De bus kwam na ongeveer een kwartiertje. We checkten weer in en reden naar het Centraal Station. En natuurlijk checkten we uit.
Den Haag Centraal wordt verbouwd. Maar nergens stond aangegeven hoe we nu weer bij de trein konden komen. Op goed geluk liepen we andere mensen achterna en ja, daar was de trap naar het station. Je zult maar buitenlander zijn, dan zoek je je een ongeluk.
De trein naar Rotterdam was net vertrokken, dus besloten we ook weer met de Randstadrail terug te gaan. Bij de scanpaal scande ik mijn OV-chipkaart en Leo natuurlijk de zijne. Maar bij controle onderweg bleek dat Leo niet was ingecheckt. Uiteraard protesteerde hij en ik vertelde de controleur dat ik zeker wist dat hij wel ingecheckt had. “Dat kunt u niet weten, want je moet ook zien of je ingecheckt hebt. Die kaart voor die paal houen is niet voldoende”, kreeg ik te horen van de controleur. Oh…, dat wisten we niet. Lekker praktisch als het druk is. Dat er op die displays steeds iets anders staat, maakt het er ook niet duidelijker op.
Leo kreeg een behoorlijke boete en stak zijn ongenoegen daarover niet onder stoelen of banken. Hij werd behandeld als een notoire bedrieger en dat schoot hem behoorlijk in het verkeerde keelgat. Gelukkig kon ik hem een beetje kalmeren. In zo’n situatie heeft al dat palaver geen zin.
Bij het overstappen op station Beurs hebben we meteen een uitdraai van zijn OV-chipkaart gemaakt. En wat blijkt, hij heeft rond 22.50 uitgecheckt (dat zal dus in de bus geweest zijn) en om 23.00 uur heeft hij weer uitgecheckt. Rara, hoe kan dat?
Inmiddels is er een behoorlijk pissige brief naar de afdeling Veiligheid van de RET gegaan. Want die boete accepteren we niet. Dit muisje krijgt dus nog een staartje.
En we gaan de klacht hier melden:
Wij nemen vandaag even een dagje vrij. Lekker naar de dierentuin.
Daar is altijd wel wat te beleven, kijk maar:
 |
Vorige week verbaasde ik me over het bericht dat de politie geen prioriteit meer zou geven aan het controleren van fietsverlichting. Te veel werk, te veel gedoe, weinig resultaat. Ik vind het onbegrijpelijk, want wat zijn de gevolgen als je zonder licht op de fiets rijd? Ik denk dat we allemaal wel eens ’s avonds in het donker nog maar ternauwernood een fietser konden ontwijken. |
Want zonder licht en met donkere kleding zijn ze bijna onzichtbaar. En als het dan ook nog regent.
Je moet er toch niet aan denken iemand omver te rijden….
Laatst zag ik een programma met Jamie Oliver, waarin hij met een oude gammele bus door Italië toerde. Hij was op zoek naar de echte Italiaanse keuken en er werd natuurlijk ook lekker gekookt.
Maar hij bezocht ook een kleuterschool, ergens in het diepe zuiden van Italië, waar nog niet zoveel toeristen komen en de welvaart op een lager pitje staat. Toch kregen de kinderen tussen de middag een complete maaltijd voorgeschoteld. En wat voor een… heerlijke pasta, van biologische oorsprong, net als de saus en de olijfolie die gebruikt werd. Verse groente en fruit. Alles werd professioneel klaargemaakt in een keuken, waar menig restaurant een puntje aan kon zuigen.
De kinderen aten samen met de meesters en juffen. En tot grote verbazing van Jamie hadden die vier- en vijfjarigen al best behoorlijk verstand van eten. Moeiteloos herkenden ze aubergine, tomaten, broccoli en zelfs artisjokken. Er waren geen miezemeutende kleintjes en er werd niet gevraagd om wat anders. Ze aten allemaal wat de pot schaftte.
Kijk, als Brussel zich nou eens bemoeide met dit soort zaken en alle kinderen van Europa ‘s-middags een behoorlijk maal voorschotelde. Dat zou nog eens effect hebben. Want jong geleerd, is oud gedaan. Niet voor niets worden de mensen in Italië gemiddeld net iets ouder dan wij hier in Nederland.
 |
De zon lokt iedereen naar buiten. Ook de kinderen, die nu weer volop buiten spelen. Toen ik van het boodschappen doen terug kwam, kwam ik langs de kinderspeelplaats. Er werd gebald en gerend, van de glijbaan gegleeën en met water gespeeld. Wat kinderen hadden bellenblaas en erbij stond een jongetje van drie turven hoog. Hij was helemaal weg van die mooie gekleurde bellen, die weg dreven op de wind. |
Plotseling rende hij er een achterna. Rakelings schoot hij voor me langs, in de hoop die fragiele bel te vangen. Maar helaas, die spatte uiteen op een struik. Verbaasd hief hij zijn handjes op en keek me aan. “Nou is tie ineens weg, hoe kan dat nou….?”
| OP SBS6 zag ik laatst een programma over te dikke mensen. Het geijkte gedoe, super dik echtpaar dat inziet dat ze door hun eetgedrag van louter fastfood niet gezond bezig zijn en ook hun kinderen geen goed voorbeeld geven. De schrik als ze zien hoeveel suiker, zout, en vet ze elke week in hun mond stoppen, hoe dik ze uiteindelijk zullen worden en, ten langen leste, het besef dat de knop om moet. Beter eten, meer bewegen. Dergelijke programma’s zijn er al langer. Of het op den duur ook helpt om het gewenste gewicht te behouden, of ze hun leven lang zo gemotiveerd blijven sporten en of hun kinderen beter gaan eten, ik weet het niet. Maar daar gaat het me niet om. |
 |
Zo´n programma wordt regelmatig onderbroken door een reclameblok. En ik vond het verbijsterend om te zien dat er reclame werd gemaakt voor juist die producten die in het programma in de ban waren gedaan. Het leek mij nou een uitgelezen moment voor een blok vol gezonde dingen, zoals vers fruit, verse groente. Een wervend spotje van het Voedingscentrum bijvoorbeeld. Maar nee hoor, ik zag in ieder geval Milka chocolade, Magnum ijs en frisdrank voorbij komen. Een beetje vreemd vind ik dat.
